Art. 15. - W.Bryt. i Płn.Irl.-Polska. Konwencja w przedmiocie postępowania w sprawach cywilnych i handlowych. Warszawa.1931.08.26.
Dz.U.1932.55.533
Akt obowiązujący(a) Konwencja niniejsza nie będzie miała ipso facto zastosowania do Szkocji lub Północnej Irlandji ani do jakichkolwiek Kolonij lub Protektoratów Jego Królewskiej Mości Króla Wielkiej Brytanji, Irlandji i Zamorskich Dominjów Brytyjskich, Cesarza Indyj, ani do jakichkolwiek terytorjów pozostających pod Jego zwierzchnictwem, ani do terytorjów mandatowych, nad któremi Jego Rząd w Zjednoczonem Królestwie sprawuje mandat, lecz Jego Królewska Mość może w każdej chwili, w czasie gdy konwencja niniejsza trwa w mocy zgodnie z artykułem 14-tym, rozciągnąć działanie konwencji na każde z wyżej wspomnianych terytorjów zapomocą zawiadomienia dokonanego przez swego ambasadora w Warszawie.
(b) Zawiadomienie takie winno wymienić władze na odnośnem terytorjum, do których ma być przesłany wniosek o doręczenie w myśl artykułu 3 lub pismo rekwizycyjne w myśl artykułu 7, i język, w którym pisma i tłumaczenia mają być sporządzane. Wejście w życie takiego rozciągnięcia konwencji nastąpi w terminie miesięcznym od daty tego zawiadomienia.
(c) Każda z Wysokich Układających się Stron może w każdym czasie po upływie trzech lat od wejścia w życie rozciągnięcia tej konwencji na którekolwiek z terytorjów wyszczególnionych paragrafie (a) artykułu niniejszego, wypowiedzieć to rozciągnięcie, zawiadamiając o tem wypowiedzeniu w drodze dyplomatycznej na sześć miesięcy naprzód.
(d) Wypowiedzenie konwencji w myśl artykułu 14 będzie wypowiedzeniem jej ipso facto co do każdego z terytorjów, na które została rozciągnięta w myśl paragrafu (a) artykułu niniejszego o ile obie Wysokie Układające się Strony wyraźnie nie postanowią inaczej.