Rozdział 7 - Sposób utrzymania i używania psów służbowych, psów kontraktowych i koni służbowych w Siłach Zbrojnych - Używanie psów i koni w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2021.2456

Akt utracił moc

Wersja od: 29 grudnia 2021 r.

Rozdział  7

Sposób utrzymania i używania psów służbowych, psów kontraktowych i koni służbowych w Siłach Zbrojnych

§  34. 

1. Przewodnik i kandydat na przewodnika psa służbowego oraz właściciel psa kontraktowego są odpowiedzialni za używanie psa zgodnie z przeznaczeniem, pielęgnowanie i utrzymanie zapewniające dobrostan zwierzęcia.

2. Dowódca jednostki wojskowej, na której stanie znajdują się psy, może wyrazić zgodę na przebywanie psa wraz z przewodnikiem albo właścicielem w miejscu zamieszkania przewodnika albo właściciela.

3. Lokalizacja oraz parametry techniczne pomieszczeń dla psów służbowych i psów kontraktowych spełniają minimalne warunki określone w przepisach wydanych na podstawie art. 17 ust. 8 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt.

§  35. 

1. Przewodnicy i kandydaci na przewodników psów służbowych oraz właściciele psów kontraktowych przeprowadzają zabiegi pielęgnacyjne psów dwa razy dziennie, na otwartym powietrzu, w przeznaczonym do tego celu miejscu, oddalonym od bud i wybiegów.

2. Zabiegi pielęgnacyjne psa polegają na:

1) czesaniu;

2) dokonania przeglądu skóry, oczu, przewodów usznych, otworów nosowych, opuszek łap i pazurów;

3) czyszczeniu oczu, nozdrzy i uszu.

§  36. 

1. Przewodnicy psów służbowych i kandydaci na przewodników psów służbowych oraz właściciele psów kontraktowych po zakończonej pracy z psem wykonują następujące czynności:

1) przeprowadzają oględziny psa, ze szczególnym zwróceniem uwagi na stan opuszek palcowych, małżowin usznych, błony śluzowej nosa, spojówek oczu;

2) w przypadku stwierdzenia skaleczeń, urazów lub odmrożenia tych części ciała, udzielają pierwszej pomocy, kontaktują się z wojskowym lekarzem weterynarii lub niezwłocznie kierują psa do wojskowego gabinetu weterynaryjnego;

3) oczyszczają, osuszają i konserwują wyposażenie psa.

2. Przewodnikowi psa służbowego i kandydatowi na przewodnika psa służbowego oraz właścicielowi psa kontraktowego przysługują co najmniej 2 godziny dziennie, wliczone do czasu pracy, przeznaczone na żywienie i pielęgnację psa oraz wykonanie czynności porządkowych.

§  37. 

1. Czas pracy psa uzależniony jest od taktyki i techniki użycia psa oraz od strefy klimatycznej i rodzaju terenu, w którym pracuje.

2. Psu po wykonaniu każdej pracy należy zapewnić odpowiedni odpoczynek w zależności od rodzaju pracy i czasu jej trwania.

§ 38. Żołnierz-jeździec, kandydat na żołnierza-jeźdźca jest odpowiedzialny za:

1) dbałość o stan zdrowia konia;

2) należyty dogląd i obrządek;

3) właściwe żywienie, czyszczenie, pielęgnację, kontrolę stanu podkucia, stan rzędu jeździeckiego;

4) prawidłowe i racjonalne używanie konia w pracy.

§ 39. Konie utrzymuje się w warunkach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 12 ust. 8 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt.

§  40. 

1. Pomieszczenia dla koni muszą spełniać wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie art. 12 ust. 8 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt.

2. Stajnie, budynki gospodarskie i ich wyposażenie oraz specjalistyczne środki transportu przeznaczone do transportu koni poddaje się dezynfekcji, dezynsekcji i deratyzacji przynajmniej raz na kwartał oraz każdorazowo w razie potrzeby.

§ 41. Konie podkuwa się, a stan podkucia sprawdza codziennie przed i po jeździe żołnierz-kandydat na jeźdźca, żołnierz - jeździec.

§  42. 

1. Dowódca jednostki wojskowej, na stanie której znajdują się konie, jest odpowiedzialny za ich racjonalne używanie oraz ochronę przed nadmierną eksploatacją.

2. Konie przed jazdą poi się, karmi i czyści. Jazdy nie wolno rozpoczynać wcześniej niż 1,5 godziny po nakarmieniu koni.

3. Nie używa się do jazdy koni chorych, zwolnionych przez wojskowego lekarza weterynarii, jak również koni wykazujących objawy chorobowe przed zbadaniem ich przez wojskowego lekarza weterynarii.

4. W razie zachorowania konia podczas jazdy żołnierz-kandydat na jeźdźca, żołnierz-jeździec udziela mu pierwszej pomocy i zapewnia pomoc lekarsko-weterynaryjną. Szkolenia ze sposobu udzielania koniom pierwszej pomocy prowadzi wojskowy lekarz weterynarii.

5. Po zakończeniu zajęć żołnierz-kandydat na jeźdźca, żołnierz-jeździec sprawdza stan podkucia koni oraz stan rzędu i usuwa zauważone niedociągnięcia.