Uzupełniające egzaminy lekarskie.
Dz. Praw P. Pol.1919.57.347
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE
MINISTERSTWA WYZNAŃ RELIGIJNYCH I OŚWIECENIA PUBLICZNEGO
wydane w porozumieniu z Ministerstwem Zdrowia Publicznego w przedmiocie uzupełniających egzaminów lekarskich.
Celem dania możności uzupełnienia swych kwalifikacji tym osobom, które na podstawie posiadanych dyplomów lekarskich nie mogą uzyskać prawa praktyki lekarskiej na obszarze Państwa Polskiego, ustanawia się przy Uniwersytecie Warszawskim aż do odwołania komisję egzaminacyjną dla uzupełniających egzaminów lekarskich.
Przewodniczącym komisji z urzędu jest dziekan wydziału lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego, jego zastępcą - delegat Ministerstwa Zdrowia Publicznego. Pozostałych członków komisji mianuje Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w porozumieniu z Ministerstwem Zdrowia Publicznego.
Komisja egzaminacyjna zatwierdza dyplomy lekarskie, wspomniane w art. 1, na podstawie zbadania i oceny przedłożonych jej przez kandydata świadectw z odbytych studjów oraz na podstawie wyniku uzupełniającego egzaminu teoretyczno-praktycznego, który obejmuje: 1) fizjologję, 2) anatomję patologiczną, 3) patologję i terapję chorób wewnętrznych, 4) chirurgję, 5) położnictwo i ginekologję, 6) hygjenę.
Komisji przysługuje prawo uwalniania od zdawania egzaminów z niektórych lub wszystkich przedmiotów. Przewodniczący komisji ogłasza terminy egzaminów i zawiadamia o nich egzaminatorów i kandydatów w sposób przyjęty na Uniwersytecie.
Egzamin z każdego przedmiotu odbywa się oddzielnie przed komisją szczegółową, w której skład wchodzi dziekan, jako przewodniczący, delegat Ministerstwa Zdrowia Publicznego oraz egzaminator przedmiotu. Kandydaci mogą przystępować do egzaminu grupami, złożonemi z tylu osób, ile można w czasie przeznaczonym na egzamin dokładnie wyegzaminować.
Egzamin odbywa się publicznie o tyle, że wstęp do sali egzaminacyjnej mają lekarze. Jednakże przewodniczący może ograniczyć liczbę słuchaczy.
Wszyscy członkowie komisji mają prawo zadawania pytań kandydatowi. Przebieg i wynik egzaminu zapisuje się w protokule, przyczem każdy z członków komisji podaje swoją oceną. Oceny mogą opiewać tylko "wystarczająco" lub "niewystarczająco". Jeżeli dwóch członków komisji wyda ocenę "niewystarczająco" uważa się, że kandydat nie odpowiedział wymaganiom egzaminu. Narady komisji nad wynikiem egzaminu są poufne. Wynik egzaminu ogłasza przewodniczący natychmiast ustnie kandydatom. Poświadczeń ze złożenia egzaminów częściowych nie wydaje się.
W razie niepomyślnego wyniku jednego egzaminu częściowego (z poszczególnego przedmiotu) może on być powtórzony po złożeniu wszystkich innych częściowych egzaminów. Jeżeli dwa egzaminy częściowe wypadną niepomyślnie albo też powtórzenie egzaminu częściowego da wynik ujemny, ogólny wynik egzaminu uzupełniającego jest niepomyślny.
Niestawienie się do egzaminu częściowego bez należytego usprawiedliwienia, a także odstąpienie od rozpoczętego egzaminu częściowego równoznaczne jest ze złożeniem go z wynikiem ujemnym.
Cały egzamin powinien być złożony najdłużej w ciągu miesiąca po zdaniu pierwszego egzaminu częściowego. Jedynie w wypadkach wyjątkowych może komisja zezwolić na przedłużenie tego terminu.
Niepomyślny egzamin uzupełniający może być powtórzony najwcześniej po upływie sześciu miesięcy. Po raz trzeci nie może kandydat do egzaminu przystępować.
Po złożeniu wszystkich częściowych egzaminów z wynikiem dodatnim lub też w razie uznania dyplomu bez dodatkowego egzaminu, wydaje się kandydatowi poświadczenie, podpisane przez przewodniczącego dziekana, delegata Ministerstwa Zdrowia Publicznego i co najmniej trzech członków komisji egzaminacyjnej, iż jego dyplom lekarski został zatwierdzony jako równorzędny pod względem praktyki lekarskiej na obszarze Państwa Polskiego z dyplomami państwowych Uniwersytetów polskich.
Taksa egzaminacyjna wynosi 50 mk. za pierwszy egzamin częściowy i 30 mk. za każdy następny; kandydat ma złożyć ją w kwesturze uniwersyteckiej najdalej na trzy dni przed terminem egzaminu. Z taksy tej otrzymują przewodniczący i członkowie komisji szczegółowej po 10 mk. za udział w każdym egzaminie częściowym; 20 mk. pozostaje do dyspozycji Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego na koszta biurowe i wynagrodzenie sił kancelaryjnych.
Warszawa, dnia 20 czerwca 1919 r.