Utworzenie tymczasowych powiatowych Rad aprowizacyjnych.

Dziennik Ustaw

Dz. Praw P. Pol.1919.8.114

Akt utracił moc

Wersja od: 11 stycznia 1919 r.

DEKRET

w sprawie utworzenia tymczasowych powiatowych Rad aprowizacyjnych.

Na wniosek Rady Ministrów stanowię co następuje:

Do czasu utworzenia sejmików, na podstawie nowej ordynacji wyborczej, powołuje się do życia tymczasowe powiatowe Rady aprowizacyjne w następującym składzie:

1) referent aprowizacyjny, jako przewodniczący;

2) jeden przedstawiciel obecnego sejmiku powiatowego lub Rady powiatowej, delegowany przez wydział lub kierownictwo;

3) jeden przedstawiciel Komitetu ratunkowego, względnie Rady powiatowej opiekuńczej, delegowany przez prezydjum;

4) po jednym delegacie od miast powiatów, liczących ponad 8 tysięcy mieszkańców, delegowanym przez Radę miejską lub magistrat;

5) dwóch przedstawicieli Rady robotników lub związków zawodowych;

6) dwóch przedstawicieli stowarzyszeń spożywczych lub kooperatywy, wybranych przez miejscowe stowarzyszenia spożywcze;

7) jeden przedstawiciel kółek rolniczych, wybrany przez miejscowe kółka rolnicze;

8) jeden przedstawiciel Związku ziemian;

9) jeden przedstawiciel przemysłowców.

Dla każdego delegata winien być naznaczony zastępca.

Przedstawicieli instytucji, które do 15-go stycznia 1919 r. nie przedstawią delegatów, mianuje Ministerstwo Aprowizacji na wniosek referenta aprowizacyjnego.

Do dnia 20-go stycznia 1919 r. referenci aprowizacyjni przedstawią Ministerstwu Aprowizacji skład powiatowych Rad aprowizacyjnych do zatwierdzenia.

O ile w powiecie istnieje obecnie Rada aprowizacyjna przy referencie aprowizacyjnym, bądź to w formie samodzielnej Rady, bądź też komisji sejmikowej, powołana z uwzględnieniem interesów spożywców, niewywołująca protestu ludności, należy ją utrzymać do czasu ustanowienia stałych Rad aprowizacyjnych, zawiadamiając Ministerstwo o składzie Rady.

Powiatową Radę aprowizacyjną zwołuje referent aprowizacyjny nie rzadziej, jak raz na miesiąc, a w razie potrzeby częściej.

Na żądanie 3-ch członków Rady obowiązany jest referent zwołać Radę aprowizacyjną w ciągu 10-ciu dni od dnia zgłoszenia żądania.

Połowa członków i przewodniczący, którym jest referent aprowizacyjny, wystarcza do prawomocności zebrania powiatowej Rady aprowizacyjnej.

Sprawy rozstrzygają się zwykłą większością głosów. Komisarz rządowy powiatowy (starosta) uczestniczy w zebraniu powiatowej Rady aprowizacyjnej, jako organ nadzorczy z prawem veta i deleguje na posiedzenia swych referentów.

W razie zawieszenia uchwały Rady aprowizacyjnej przez komisarza powiatowego, winien ten ostatni niezwłocznie przedstawić Ministerstwu Aprowizacji umotywowany wniosek do ostatecznej decyzji sprawy przez Ministerstwo.

Zadaniem powiatowej Rady aprowizacyjnej jest współdziałanie z referentami aprowizacyjnymi w sprawie zarządzania środkami żywności, otrzymywanemi do dyspozycji z ogólno-krajowych kontygentów i innych źródeł, według przepisów Ministerstwa Aprowizacji, które poniżej przytaczamy:

1) powiatowa Rada aprowizacyjna reguluje obrót artykułami pierwszej potrzeby na terenie powiatu, stosownie do przepisów Ministerstwa;

2) wyznacza instytucje społeczno-handlowe dla odbioru towarów kontygentowych i zakupu pozakontygentowych dla całego powiatu;

3) powierza funkcje detalicznej sprzedaży odpowiednim instytucjom spożywczym lub w braku tych-kupcom prywatnym;

4) czuwa nad cenami i wydaje zarządzenia w sprawie ich regulowania;

5) wydaje zarządzenia o walce z lichwą i spekulacją, zgodnie z ogólnemi przepisami;

6) czuwa nad wykonaniem ogólnych zarządzeń Ministerstwa Aprowizacji na terenie powiatu;

7) przedstawia Ministerstwu Aprowizacji wnioski w sprawach, dotyczących aprowizacji powiatu;

8) czuwa nad organizacją, powołaną do skupu ziemiopłodów na wewnętrzne potrzeby powiatu, oraz kontroluje działalność tej organizacji.

Wykonanie powyższego polecam Ministrowi Aprowizacji.

Rozporządzenie niniejsze nabiera natychmiast mocy obowiązującej.

Dan w Warszawie, d. 11 stycznia 1919 r.