Art. 7. - Utworzenie Komisji Szacunkowej Głównej w Warszawie i Komisji Szacunkowych Miejscowych na terenie b. zaboru rosyjskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.21.118

Akt utracił moc
Wersja od: 15 czerwca 1923 r.
Art.  7.

Do zgłaszania strat uprawnieni są poszkodowani obywatele polscy, osoby fizyczne lub prawne, którzy ponieśli straty spowodowane przez wypadki wojenne z następujących tytułów:

I. Z tytułu rekwizycji za kwitami lub bez nich, kwaterunku i t. p.

II. Z tytułu strat ogólnych, spowodowanych przez władze państw zaborczych, b. władze okupacyjne lub polskie, a więc z tytułu zarządzeń tych władz, konfiskat, sprzedaży przymusowej, administracji przymusowej, eksploatacji przymusowej, wywiezienia lub zabrania papierów wartościowych, wkładów bankowych, wkładów kas oszczędnościowych oraz gotowizny, kontrybucji i t. p.

III. Z tytułu strat, spowodowanych przez bezpośrednie działania wojenne armji niemieckiej, austro-węgierskiej lub rosyjskiej w strefie bojowej, jak również z tytułu tych samych strat, spowodowanych przez wojsko, którego przynależności państwowej ustalić niepodobna.

IV. Z tytułu strat rzeczowych bezpośrednich, poniesionych wskutek kradzieży, rabunku i t. p. o ile stwierdzony zostanie bezpośrednio związek z wydarzeniami wojennemi, wskutek ucieczki z obszarów przez nieprzyjaciela zajętych lub przez niego zagrożonych: wreszcie wskutek wydalenia lub uprowadzenia osób oraz usunięcia rzeczy tych osób z obszarów przez nieprzyjaciela zajętych lub przez niego zagrożonych, a to na zasadzie zarządzenia władz wojennych i cywilnych, obcych lub polskich.

V. Z tytułu strat, spowodowanych wskutek niewypłacenia wierzytelności, roszczeń, opartych na umowie lub obowiązujących przepisach:

1. przez państwo rosyjskie z wszelkich tytułów. (Wyjątek stanowią i zgłoszeniu w Komisjach Miejscowych nie podlegają roszczenia:

a) rezerwistek, oparte na ustawie z dn. 25 czerwca 1912 r. i uzupełnieniach do tej ustawy,

b) z tytułu niewypłaconych emerytur i wszelkich należności służbowych).

2. Przez państwa: niemieckie i b. austro-węgierskie z następujących tytułów:

roszczeń za niewypłacone pobory i inne należytości, wypływające ze stosunku służbowego do b. władz okupacyjnych;

nadpłaconych podatków, opłat celnych i akcyzowych, pobranych a niewypłaconych należytości i podatków na rzecz sejmików powiatowych lub innych ciał samorządowych, należności szpitali za leczenie osób, przyjętych na zlecenie b. władz okupacyjnych; należności opartych na szczegółowych przepisach (jak za tępienie zwierząt stosownie do przepisów weterynaryjnych, wynagrodzeń na szczególne świadczenia i t. p.);

wierzytelności do b. władz okupacyjnych lub przedsiębiorstw przez nie prowadzonych, wynikłe:

a) z umowy pracy,

b) z kontraktów dostawy, najmu i t. p. z niemi zawartych.

VI. Z tytułu strat osobistych, a więc strat, wynikłych ze stosunku pracy, t. j. zbyt niskich zarobków, narzucanych przez władze okupacyjne, niewypłaconych zarobków z tytułu pracy przymusowej, niewypłaconych kosztów podróży z miejsca pracy przymusowej do miejsca zamieszkania, niewypłaconego odszkodowania przy wymówieniu pracy, z tytułu szkód, wyrządzonych na zdrowiu, o ile szkody te nie zmniejszyły zdolności poszkodowanego do pracy, z tytułu strat wynikłych z internowania, w tym ostatnim wypadku z wykluczeniem takich strat wynikłych z internowania, które spowodowały zmniejszenie zdolności do pracy lub śmierć.