Rozdział 11 - Odpowiedzialność dyscyplinarna. - Ustrój adwokatury.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1959.8.41 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 27 grudnia 1962 r.

Rozdział  11.

Odpowiedzialność dyscyplinarna.

Art.  87.

1. Adwokaci i aplikanci adwokaccy podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej za postępowanie sprzeczne z interesem mas pracujących, z zasadami prawa, słuszności lub godności bądź też za naruszenie swych obowiązków zawodowych.

2. W postępowaniu dyscyplinarnym może być wydane orzeczenie o wydaleniu z adwokatury ze względu na czyn popełniony przed wpisem na listę adwokatów lub aplikantów adwokackich, jeżeli czyn ten nie był znany radzie adwokackiej w chwili wpisu, a stanowiłby przeszkodę dla wpisu.

Art.  88.

Minister Sprawiedliwości może polecić wojewódzkiej radzie adwokackiej wszczęcie postępowania dyscyplinarnego przeciwko adwokatowi lub aplikantowi adwokackiemu.

Art.  89.

1. Kary dyscyplinarne są następujące:

1) upomnienie,

2) nagana,

3) zawieszenie w czynnościach zawodowych na okres od trzech miesięcy do lat dwóch,

4) wydalenie z adwokatury.

2. Adwokat i aplikant adwokacki, przeciw któremu toczy się postępowanie dyscyplinarne lub karne, może być tymczasowo zawieszony w czynnościach zawodowych, jeżeli tego wymaga interes publiczny.

3. Postanowienie komisji dyscyplinarnej o tymczasowym zawieszeniu jest natychmiast wykonalne.

Art.  90.

1. Jeżeli wymaga tego interes publiczny, Minister Sprawiedliwości może po zapoznaniu się z wyjaśnieniami adwokata lub aplikanta adwokackiego, w stosunku do którego polecił wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, tymczasowo zawiesić go w wykonywaniu czynności zawodowych lub aplikanckich.

2. Tymczasowe zawieszenie ustaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia komisji dyscyplinarnej.

3. Komisja dyscyplinarna może po wstępnym zbadaniu sprawy złożyć do Ministra Sprawiedliwości wniosek wraz z uzasadnieniem o uchylenie tymczasowego zawieszenia.

Art.  91.

1. Postępowanie dyscyplinarne toczy się niezależnie od postępowania karnego o ten sam czyn, może ono jednak być zawieszone do czasu ukończenia postępowania karnego.

2. Nie można wszczynać postępowania dyscyplinarnego z powodu czynu, związanego ze sprawowaniem urzędu lub mandatem publicznym, zanim właściwa władza dyscyplinarna lub sąd karny nie wyda orzeczenia.

Art.  92.

1. Postępowania dyscyplinarnego nie wszczyna się, a wszczęcie umarza się, jeżeli zaszła okoliczność, która według kodeksu postępowania karnego wyłącza ściganie.

2. W razie śmierci obwinionego przed ukończeniem postępowania dyscyplinarnego postanowienie o umorzeniu traci moc i postępowanie toczy się nadal, jeżeli tego zażąda w terminie dwumiesięcznym od dnia zgonu obwinionego jego małżonek, krewny w linii prostej, brat lub siostra.

Art.  93.

1. Nie można wszcząć postępowania dyscyplinarnego, jeżeli od chwili popełnienia przewinienia upłynęło lat pięć.

2. Jeżeli jednak czyn zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie dyscyplinarne nie następuje wcześniej niż przedawnienie karne.

3. Przedawnienie dyscyplinarne przerywa każda czynność organu, powołanego do ścigania przewinienia.

4. Przedawnienie dyscyplinarne nie biegnie w czasie, gdy adwokat z mocy ustawy nie może być pociągnięty do odpowiedzialności dyscyplinarnej.

Art.  94.

W sprawach dyscyplinarnych orzekają:

1) wojewódzka komisja dyscyplinarna, jako pierwsza instancja,

2) Wyższa Komisja Dyscyplinarna, jako instancja druga i ostatnia.

Art.  95.

1. Wojewódzka komisja dyscyplinarna składa się z takiej samej liczby członków, jak wojewódzka rada adwokacka.

2. Komisja wybiera ze swego grona prezesa i wiceprezesa.

Art.  96.

Wojewódzka komisja dyscyplinarna orzeka w kompletach składających się z trzech członków.

Art.  97.

Od orzeczenia wojewódzkiej komisji dyscyplinarnej służy odwołanie do Wyższej Komisji Dyscyplinarnej.

Art.  98.

1. Wyższa Komisja Dyscyplinarna składa się z dwudziestu trzech członków.

2. Wyższa Komisja Dyscyplinarna wybiera ze swego grona prezesa i wiceprezesa.

Art.  99.

Wyższa Komisja Dyscyplinarna orzeka w składzie trzech członków.

Art.  100.

Od prawomocnego orzeczenia komisji dyscyplinarnej może Minister Sprawiedliwości, Prokurator Generalny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Wydział Wykonawczy Naczelnej Rady Adwokackiej wnieść w ciągu sześciu miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia rewizję z powodu pogwałcenia istotnych przepisów prawa lub oczywistej niesłuszności orzeczenia.

Art.  101.

Rewizję od prawomocnego orzeczenia komisji dyscyplinarnej rozpoznaje Sąd Najwyższy w składzie trzech sędziów. Sędziów, ich zastępców i kolejność zastępstwa w tych sprawach wyznacza kolegium administracyjne Sądu Najwyższego w podziale czynności.

Art.  102.

1. Oskarżycielem w postępowaniu dyscyplinarnym jest rzecznik dyscyplinarny.

2. W postępowaniu przed wojewódzką komisją dyscyplinarną może brać udział jako oskarżyciel także prokurator delegowany przez prokuratora wojewódzkiego, a w postępowaniu przed Wyższą Komisją Dyscyplinarną - prokurator delegowany przez Prokuratora Generalnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

3. Udział prokuratora w postępowaniu jest niezależny od udziału rzecznika dyscyplinarnego.

Art.  103.

Czynności kancelaryjne wojewódzkiej komisji dyscyplinarnej prowadzi rada adwokacka, czynności zaś kancelaryjne Wyższej Komisji Dyscyplinarnej - Naczelna Rada Adwokacka.