Art. 47. - Ustawa karna skarbowa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.34.355

Akt utracił moc

Wersja od: 15 stycznia 1936 r.

Art.  47.

§1. Kto przez niezgodne z rzeczywistością zgłoszenie przedmiotów do odprawy celnej lub przez wprowadzenie na polski obszar celny tych przedmiotów po dokonanej odprawie naruszył zakaz przywozu, chociażby w danym wypadku uszczuplenie należności celnych nie nastąpiło, ulegnie karze pieniężnej w wysokości czterokrotnych należności celnych od tych przedmiotów, o ile zaś przedmiot jest wolny od cła - dwukrotnej jego wartości, a ponadto w obu wypadkach karze konfiskaty przedmiotów przestępstwa.

§ 2. Tej samej karze ulega ten, kto umyślnie towaru, zwolnionego od cła albo odprawionego z zastosowaniem ulgi celnej do ściśle określonego celu lub z pewnemi warunkami, używa do innego celu lub nie zachowuje przepisanych warunków.

§ 3. Kto celem uzyskania nienależnego zwrotu cła, względnie uzyskania wyższej kwoty zwrotu cła aniżeli tej, któraby w rzeczywistości przypadała, deklaruje towar w urzędzie celnym niezgodnie z istotnym stanem rzeczy, ulega karze pieniężnej w wysokości dziesięciokrotnej otrzymanej lub żądanej kwoty.