Art. 227. - Ustawa karna skarbowa.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1932.34.355
Akt utracił moc Wersja od: 15 stycznia 1936 r.
Art. 227.
§1.
W razie niewykrycia miejsca pobytu oskarżonego, jego ucieczki lub wogóle uchylenia się od sądu przed doręczeniem odpisu aktu oskarżenia lub zawiadomienia o terminie rozprawy, można zarządzić i przeprowadzić rozprawę główną, ogłaszając jej termin w gminie ostatniego miejsca zamieszkania, pobytu lub wykonywania przedsiębiorstwa, o ile zaś żadnej z tych okoliczności stwierdzić nie można, w Monitorze Polskim. Między ogłoszeniem a terminem rozprawy głównej upłynąć musi okres trzechmiesięczny.§ 2.
Ukrycie się oskarżonego, po otrzymaniu odpisu aktu oskarżenia lub zawiadomienia o terminie rozprawy, nie stanowi przeszkody do przeprowadzenia wyznaczonej rozprawy.§ 3.
W obu powyższych przypadkach, jeśli oskarżony nie zamianował obrońcy, przewodniczący powołuje dla nieobecnego obrońcę z urzędu, któremu służą wszystkie prawa strony oskarżonej.§ 4.
Niestawiennictwo na rozprawę oskarżonego, który otrzymał zawiadomienie o terminie rozprawy, pociąga za sobą skutki, przepisane w kodeksie postępowania karnego.§ 5.
Prawomocny wyrok należy ogłosić trybem, wskazanym w § 1, jeśli zachodzi którykolwiek z przypadków, wymienionych w §§ 1 i 2. Wykonanie nastąpić może dopiero po upływie czternastu dni po dniu ogłoszenia.§ 6.
Przepisy niniejszego artykułu mają zastosowanie do odpowiedzialnego w charakterze osoby trzeciej.