Art. 165. - Ustawa karna skarbowa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.34.355

Akt utracił moc

Wersja od: 15 stycznia 1936 r.

Art.  165.

§1. Z powodu wykrycia przestępstwa skarbowego nastąpić może zatrzymanie obwinionego jedynie w następujących przypadkach:

1) jeśli obwiniony przy wykryciu przestępstwa stawił opór lub usiłował zbiec;

2) jeśli zachodzi konieczność sprawdzenia tożsamości osoby obwinionego;

3) jeśli obwiniony zamieszkuje stale zagranicą, a zachodzi uzasadniona obawa, że uchyli się od sądu lub kary;

4) jeśli istnieje uzasadniona obawa ucieczki obwinionego, zwłaszcza, gdy obwiniony nie posiada w kraju nieruchomego majątku, ani też stałego godziwego zarobku, a żadne inne okoliczności z miejscem dotychczasowego pobytu go nie łączą;

5) jeśli istnieje uzasadniona obawa, że obwiniony, pozostawiony na wolności, porozumiewać się będzie ze współwinnymi lub ze świadkami, albo też zatrze w inny sposób ślady przestępstwa, sprawa zaś jest większej wagi.

§ 2. Zatrzymania można zaniechać, względnie zatrzymanego można wypuścić na wolność, jeśli w grę wchodzi przestępstwo, zagrożone tylko karą majątkową, obwiniony zaś, zatrzymany z powodów, wskazanych wyżej pod p.p. 1, 3 i 4, złoży na rzecz władzy skarbowej pierwszej instancji kaucję w wysokości najwyższego wymiaru kary majątkowej.

§ 3. Wysokość kaucji ustali najbliższy miejsca zatrzymania urząd celny, względnie inspektor kontroli skarbowej.

§ 4. Kaucja powinna być złożona w urzędzie celnym lub w urzędzie pocztowym.