Art. 13. - Ustawa budżetowa na rok 1986.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1985.58.295

Akt utracił moc

Wersja od: 29 września 1986 r.

Art.  13.

1. Do czasu podjęcia przez Sejm uchwały o narodowym planie społeczno-gospodarczym na lata 1986-1990 przedsiębiorstwa państwowe, zwane dalej przedsiębiorstwami, rozpoczynające inwestycje, które polegają na budownictwie obejmującym budynki, są zobowiązane do wpłacania kaucji, z wyjątkiem wypadków określonych w ust. 2, 3 i 17.

2. Przedsiębiorstwo nie wpłaca kaucji od:

1) inwestycji podejmowanych w celu:

a) ochrony zdrowia - w zakresie, który określi Minister Zdrowia i Opieki Społecznej,

b) ochrony środowiska - w zakresie, który określi Minister Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych,

c) poprawy bezpieczeństwa i higieny pracy - w zakresie, który określi Minister Pracy, Płac i Spraw Socjalnych,

d) realizacji zamówień rządowych z dziedziny rozwoju nauki i techniki - w zakresie ustalonym przez Ministra-Kierownika Urzędu Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń,

2) inwestycji mieszkaniowych wraz z obiektami infrastruktury osiedlowej,

3) inwestycji polegających na budowie: piekarni, obiektów handlowych, obiektów usług bytowych, magazynów składowych i przechowalni w punktach skupu, przemyśle rolno-spożywczym, w gospodarce rybnej, a także w portach,

4) inwestycji polegających na budowie central telefonicznych oraz obiektów produkcyjno-remontowych zakładów naprawczych taboru kolejowego,

5) inwestycji realizowanych z zastosowaniem systemowych ulg inwestycyjnych w podatku dochodowym, określonych w przepisach wykonawczych do ustawy o opodatkowaniu jednostek gospodarki uspołecznionej, oraz inwestycji podejmowanych po przyznaniu ulgi indywidualnej w tym podatku,

6) inwestycji finansowanych z Centralnego Funduszu Oszczędnościowego, Paliw, Energii, Surowców i Materiałów, Funduszu Surowców Wtórnych oraz Funduszu Rozwoju Bieżnikowania Opon,

7) inwestycji finansowanych z funduszów celowych, tworzonych wyłącznie z wpłat od ludności,

8) inwestycji finansowanych z udziałem dotacji budżetowej.

3. Rada Ministrów może określić inne inwestycje niż wymienione w ust. 2, od których przedsiębiorstwa nie wpłacają kaucji, oraz wypadki, w których cofa się zwolnienie od wpłaty kaucji z powodu realizacji inwestycji niezgodnie z celami stanowiącymi podstawę przyznania ulgi podatkowej lub dotacji z budżetu.

4. Wysokość kaucji wynosi 20% wartości kosztorysowej budynków, jeżeli inwestycja jest zgodna z preferowanymi celami gospodarczymi, których wykaz ustali Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów. Wysokość kaucji od pozostałych inwestycji wynosi 50% wartości kosztorysowej budynków.

5. Przedsiębiorstwo wpłaca kaucję ze środków funduszu rozwoju, z zastrzeżeniem ust. 6.

6. Jeżeli przedsiębiorstwo podejmuje zakładową inwestycję socjalną, finansowaną ze środków zakładowego funduszu socjalnego lub z innych środków, z wyjątkiem środków funduszu rozwoju, wpłaca kaucję ze środków zakładowego funduszu socjalnego.

7. Przedsiębiorstwo wpłaca kaucję na nie oprocentowany rachunek, otwierany na jego wniosek w oddziale banku właściwym dla przedsiębiorstwa, najpóźniej w ostatnim dniu kwartału poprzedzającego kwartał, w którym ma być rozpoczęta inwestycja.

8. W razie niedotrzymania terminu określonego w ust. 7, przedsiębiorstwo jest zobowiązane do zapłacenia na dochody budżetu centralnego odsetek za zwłokę w wysokości pobieranej za nieterminowe regulowanie zobowiązań podatkowych.

9. Bank zwraca kaucję przedsiębiorstwu, na jego wniosek, w ciągu trzech miesięcy od dnia przekazania inwestycji do eksploatacji, a jeżeli przedsiębiorstwo planowało, że w wyniku inwestycji nastąpi wzrost wielkości produkcji lub usług - w ciągu trzech miesięcy od planowanego terminu osiągnięcia projektowanej zdolności produkcyjnej lub usługowej, z zastrzeżeniem warunków określonych w ust. 10. Przedsiębiorstwo wraz z wnioskiem o zwrot kaucji przedstawia bankowi udokumentowane oświadczenie potwierdzające dotrzymanie warunków.

10. Warunkiem zwrotu kaucji jest nieprzekroczenie:

1) ustalonych przed rozpoczęciem inwestycji:

a) terminu przekazania inwestycji do eksploatacji,

b) terminu osiągnięcia pełnej projektowanej zdolności produkcyjnej lub usługowej,

2) określonej w założeniach techniczno-ekonomicznych lub dokumentacji jednostadiowej wielkości zatrudnienia.

11. W razie niedotrzymania któregokolwiek z warunków określonych w ust. 10, kaucja podlega przekazaniu:

1) na dochody budżetu centralnego, jeżeli organem założycielskim przedsiębiorstwa jest naczelny lub centralny organ administracji państwowej,

2) na dochody właściwego budżetu wojewódzkiego, jeżeli organem założycielskim przedsiębiorstwa jest terenowy organ administracji państwowej.

12. Bank przekazuje kaucję na dochody budżetowe na podstawie decyzji izby skarbowej właściwej dla siedziby przedsiębiorstwa. Izba skarbowa wydaje decyzję w ciągu dwóch tygodni od dnia otrzymania z banku zawiadomienia o niedotrzymaniu przez przedsiębiorstwo warunków zwrotu kaucji. Od decyzji izby skarbowej przedsiębiorstwo może odwołać się do Ministra Finansów w ciągu dwóch tygodni od dnia doręczenia decyzji.

13. Bank przekazuje kaucję na dochody budżetowe po upływie trzech tygodni od dnia otrzymania decyzji izby skarbowej, a jeżeli przedsiębiorstwo odwołało się - od dnia otrzymania decyzji nie uwzględniającej odwołania.

14. Przepisy ust. 1-13 stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 15 i 16, do:

1) inwestycji zrzeszeń przedsiębiorstw i innych organizacji grupujących przedsiębiorstwa państwowe,

2) inwestycji przedsiębiorstw mieszanych, utworzonych przez przedsiębiorstwa państwowe,

3) inwestycji spółek handlowych, w których Skarb Państwa albo jednostki gospodarki uspołecznionej mają udział wynoszący ponad 50% kapitału zakładowego,

4) inwestycji spółdzielni i ich związków, z tym że kaucji nie pobiera się również od inwestycji spółdzielni niewidomych oraz spółdzielni inwalidów i inwestycji finansowanych z funduszu rehabilitacji inwalidów,

5) inwestycji jednostek gospodarczych organizacji społecznych z wyjątkiem inwestycji zakładów Polskiego Związku Głuchych i Polskiego Związku Niewidomych.

15. Kaucje od inwestycji wymienionych w ust. 14 są wpłacane ze środków właściwych funduszów inwestorów, z których mają być finansowane te inwestycje.

16. Jeżeli nie został dotrzymany którykolwiek z warunków określonych w ust. 10, kaucja wpłacona:

1) od inwestycji, o których mowa w ust. 14 pkt 3 i 5, podlega przekazaniu na dochody budżetu centralnego,

2) od inwestycji, o których mowa w ust. 14 pkt 4, podlega przekazaniu na scentralizowany fundusz rozwoju właściwego centralnego związku spółdzielczego z przeznaczeniem na finansowanie inwestycji.

17. Przepisy ust. 1-13 nie mają zastosowania do państwowych przedsiębiorstw terenowych drobnej wytwórczości, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o drobnej wytwórczości (Dz. U. Nr 3, poz. 11).