Art. 8. - Ustalenie starszeństwa i nadanie stopni oficerskich w wojsku polskiem.

Dziennik Ustaw

Dz. Praw P. Pol.1919.65.399

Akt utracił moc

Wersja od: 14 sierpnia 1919 r.

Art.  8.

Przy ustalaniu czasu rzeczywistej służby oficerów, którzy przed wstąpieniem do wojska polskiego służyli, w jednej z armji zaborczych, doliczać należy:

a) oficerom, którzy do dnia 1 listopada 1918 wstąpili do polskiej formacji wojskowej, jako to do 1, 2 lub 3-go korpusu wschodnich legjonów polskich, polskiego korpusu posiłkowego, wojsk polskich we Francji i Włoszech, Dywizji Generała Żeligowskiego, Formacji Polskich w Syberji, na Murmanie i Finlandji, oraz do Polskiej Organizacji Wojskowej - czas spędzony przez nich w tych formacjach - podwójnie.

Za czas rzeczywistej służby w formacjach polskich uważa się także czas spędzony w niewoli, dokąd oficerowie dostali się z formacji polskich, oraz czas spędzony w więzieniach niemieckich, rosyjskich i austrjackich;

b) oficerom b. armji rosyjskiej, którzy z niewoli austrjackiej lub niemieckiej zgłosili się przed 1 marca 1917 r. do wojsk polskich, jak również b. oficerom armji austrjackiej lub niemieckiej, którzy zgłosili się w terminie do dnia 1 listopada 1918 r. do formacji polskiej po stronie koalicji, czas od dnia zgłoszenia się do dnia 1 listopada 1918 r. o ile po wyjściu z niewoli niezwłocznie zgłosili się do służby w wojsku polskiem;

c) oficerom, którzy w okresie trwania wojny światowej, do dnia 1 czerwca 1919 r. znajdowali się w formacjach frontowych i przyjmowali czynny udział w bitwach, pośrednio lub bezpośrednio - podwójnie.

Przez formacje frontowe należy rozumieć: pułk piechoty, kawalerji, artylerji, samoistny bataljon, szwadron, baterję, bataljon lub kompanję saperską lub pionierską, oddziały balonowe, lotnicze, służbę łączności na froncie, czołowe punkty opatrunkowe i t. p. oraz szpitale zakaźne.

d) oficerom, którzy w tym okresie pełnili służbę na froncie w sztabach brygad, dywizji, korpusu armji, grup operujących, dowództwach frontu, jako dowódcy, oficerowie sztabu generalnego, adjutanci, oficerowie ordynansowi, intendenci i t. p. w oddziałach kolejowych, mierniczych, artyleryjskich, lotniczych nie frontowych, kolumnach sanitarnych i taborowych i t. p. - za każdy miesiąc służby - pół miesiąca;

e) oficerom, którzy dostali się do niewoli w okresie trwania wojny światowej - liczy się ona jako rzeczywista służba pozafrontowa;

f) oficerom, którzy podczas wojny do 1 czerwca 1919 r. zostali ranni lub kontuzjowani, za wszystkie otrzymane rany lub kontuzje-osobno i dodatkowo czas spędzony w zakładach leczniczych nie dłużej jednak niż rok;

g) oficerom rezerwy, posiadającym wykształcenie średnie, uprawniające do studjów wyższych lub szkoły równorzędnej, którzy po wybuchu wojny służyli w armji czynnej-każdy spędzony rok służby w rezerwie za 9 miesięcy. Dla oficerów rezerwy, nie posiadających wymienionego cenzusu, za każdy rok służby w rezerwie 6 miesięcy. To samo dotyczy oficerów zawodowych, którzy z czynnej służby zostali przeniesieni do rezerwy;

h) oficerom zawodowym i rezerwowym do ogólnej służby dolicza się:

1. posiadającym maturę gimnazjalną lub świadectwo zakończenia szkoły realnej uprawniające do wstąpienia do wyższych zakładów naukowych - jeden rok;

2. posiadającym maturę i dwa lata studjów wyższych z egzaminami przepisanemi dla tych lat - dwa lata;

3. posiadającym maturę i dowód ukończenia studjów w wyższych zakładach naukowych - trzy lata;

4. posiadającym maturę, ukończone studja wyższych zakładów, oraz dowód ze złożenia wszystkich egzaminów państwowych, dyplom lub doktorat - cztery lata;

5. oficerom rezerwy, którzy są przyjmowani do specjalnej służby (prawnicy, lekarze, inżenierowie i t. d.) liczy się czas służby w rezerwie - rok za rok;

6. oficerom zawodowym b. armji państw zaborczych, którzy mają zakończony conajmniej z dobrym wynikiem pełny kurs w Austrji: Akademji Wojskowej w Neustadcie, w Wiedniu i Moedlingu, Hainburgu oraz szkoły wojennei wyższych kursów artylerji, inżynierji i intendentury; w Rosji odpowiednich szkół wojskowych, oraz akademji Wojskowej Sztabu Generalnego, morskiej, artyleryjskiej, inżynieryjnej, wojskowo-prawniczej, intendenckiej lub innych wojskowych zakładów równorzędnych, a także równorzędnych zakładów w Niemczech - dolicza się ilość lat, odpowiadającą normalnemu kursowi tych zakładów.

O ile dla oficerów z ukończoną szkołą sztabu generalnego lub inną równorzędną doliczenia nie wystarczają dla utrzymania ich starszeństw z roku 1918 między oficerami zawodowymi ich grup (art. 4) dolicza im się odpowiednią ilość miesięcy służby dla utrzymania tego starszeństwa.