Rozdział 2 - Ustalenie prawa do świadczeń. - Ustalanie prawa do zaopatrzenia emerytalnego funkcjonariuszy Służby Więziennej oraz ich rodzin i wypłata świadczeń pieniężnych z tytułu tego zaopatrzenia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1984.14.65

Akt utracił moc

Wersja od: 24 września 1990 r.

Rozdział  2

Ustalenie prawa do świadczeń.

§  13.

1. Organ emerytalny bada i ocenia całokształt sprawy na podstawie dowodów z dokumentów, zeznań świadków oraz oświadczeń zainteresowanego.

2. W razie rozbieżności między dowodami albo w razie wątpliwości lub podejrzeń co do zgodności dowodów ze stanem faktycznym, ich wiarygodności lub autentyczności, organ emerytalny przeprowadza postępowanie wyjaśniające.

3. Jeżeli dowody zatrudnienia nasuwają wątpliwości co do ich wiarygodności, a organ emerytalny uzyskał dokumentację ubezpieczeniową, dowodem wiążącym jest ta dokumentacja.

§ 14. Decyzje w sprawach świadczeń organ emerytalny wydaje na piśmie nie później niż w ciągu 14 dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania tej decyzji.

§  15.

1. Decyzja w sprawie zaopatrzenia emerytalnego powinna zawierać oznaczenie organu emerytalnego, wskazywać osobę, której dotyczy, rodzaj świadczeń oraz przepisy prawne, na których jest oparta, oraz zawierać pouczenie o środkach prawnych.

2. Decyzja o ustaleniu prawa do świadczeń powinna również określać wysokość świadczeń pieniężnych, sposób ich obliczenia i datę rozpoczęcia wypłaty oraz pouczenie, o jakich okolicznościach, mających wpływ na prawo do świadczeń, ich wysokość lub na wstrzymanie ich wypłaty, zainteresowany jest obowiązany zawiadomić organ emerytalny.

3. Decyzja, w której stwierdzono brak prawa do świadczeń, powinna zawierać faktyczne i prawne uzasadnienie. Uzasadnienie takie powinna zawierać również decyzja o ustaleniu prawa do świadczeń, jeżeli organ emerytalny nie uwzględnił w wysłudze emerytalnej niektórych okresów podanych przez zainteresowanego, ustalił brak prawa do niektórych świadczeń albo wysokość przysługujących świadczeń pieniężnych ustalił w niższej kwocie, niż to wynikało z wniosku zainteresowanego.

§  16.

1. W razie wydania decyzji, w której stwierdzono brak prawa do świadczeń z tytułu zaopatrzenia emerytalnego funkcjonariuszy Służby Więziennej oraz ich rodzin, organ emerytalny powinien równocześnie pouczyć zainteresowanego o możliwości ubiegania się o ustalenie prawa do zaopatrzenia przewidzianego w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin lub w innych przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym, jeżeli z zebranych dokumentów wynika, że spełnia on warunki do uzyskania takiego zaopatrzenia.

2. W przypadku określonym w ust. 1, po uprawomocnieniu się wydanej decyzji, organ emerytalny przekazuje odpowiednie dokumenty właściwemu organowi rentowemu na wniosek takiego organu lub na wniosek zainteresowanego. Dokumenty złożone przez zainteresowanego zwraca się mu na jego wniosek.

§  17.

1. W razie nabycia przez zainteresowanego prawa do emerytury i do renty inwalidzkiej, organ emerytalny ustala wysokość świadczeń pieniężnych przysługujących z obydwu tytułów.

2. Zainteresowany może w każdym czasie dokonać wyboru jednego z przysługujących mu świadczeń. Organ emerytalny zarządza wypłatę świadczeń pieniężnych przysługujących w kwocie wyższej, jeżeli zainteresowany nie dokonał wyboru świadczeń.

3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przez zainteresowanego uprawnień do pobierania renty inwalidzkiej powiększonej z tytułu emerytury lub emerytury powiększonej z tytułu renty inwalidzkiej.

§ 18. Jeżeli zainteresowany nie przedstawił dowodów niezbędnych do ustalenia prawa do świadczeń lub do ustalenia wysokości świadczeń pieniężnych, a był obowiązany do przedstawienia tych dowodów, albo nie zgłosił się w wyznaczonym terminie na badanie przez komisję lekarską lub na dodatkowe (specjalistyczne) badania zarządzone przez tę komisję, organ emerytalny wzywa go pismem za zwrotnym poświadczeniem odbioru do przedstawienia tych dowodów w ciągu 1 miesiąca od daty doręczenia pisma lub do zgłoszenia się na badanie w nowym terminie, pod rygorem wydania decyzji na podstawie posiadanych dowodów.

§  19.

1. Jeżeli prawo do świadczeń zostało ustalone, ale organ emerytalny nie uzyskał od właściwych organów dowodów niezbędnych do ustalenia wysokości świadczeń pieniężnych, przyznaje się osobie uprawnionej zaliczkę w wysokości zbliżonej do wysokości przysługujących świadczeń.

2. Decyzję ustalającą wysokość świadczeń organ emerytalny wydaje po uzyskaniu niezbędnych dowodów.

§  20.

1. Przy obliczaniu wysługi emerytalnej dodaje się poszczególne okresy obejmujące lata, miesiące i dni. Okresy niepełnych miesięcy oblicza się w dniach. Sumę dni zamienia się na miesiące, przyjmując za miesiąc 30 dni kalendarzowych. Sumę miesięcy zamienia się na lata, przyjmując pełne 12 miesięcy za 1 rok.

2. Jeżeli w zaświadczeniu stwierdzającym okresy zatrudnienia podane są dniówki robocze, a nie okresy zatrudnienia, sumę dni zamienia się na miesiące, przyjmując za miesiąc 25 dni roboczych, a w odniesieniu do okresów zatrudnienia wykonywanego po dniu 31 grudnia 1980 r. - 22 dni robocze.

3. Jeżeli z dowodów wynika tylko miesiąc rozpoczęcia lub zakończenia zatrudnienia (okresu równorzędnego lub zaliczalnego), przyjmuje się za początek lub koniec tego okresu piętnasty dzień miesiąca.

§ 21. Końcówkę kwot przypadających do wypłaty zaokrągla się w górę do pełnych 10 złotych. Zaokrąglenie dotyczy tylko ogólnej kwoty przypadającej do wypłaty. Nie podlegają zaokrągleniu poszczególne składniki tej kwoty.

§ 22. Postępowanie w sprawie ustalenia prawa do zaopatrzenia emerytalnego umarza się, jeżeli osoba zainteresowana zmarła przed wydaniem decyzji, a w dokumentach posiadanych przez organ emerytalny brak jest danych o osobach uprawnionych do dalszego prowadzenia nie ukończonego postępowania.

§  23.

1. Organ emerytalny wydaje emerytom i rencistom, ich małżonkom, a także uprawnionym do renty rodzinnej wdowom (wdowcom) pozostałym po zmarłych funkcjonariuszach (emerytach i rencistach) legitymacje stwierdzające posiadanie uprawnień do bezpłatnej pomocy leczniczej w zakładach służby zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych oraz uprawnień do mieszkania funkcyjnego.

2. Członkom rodzin uprawnionym do renty rodzinnej, nie wymienionym w ust. 1, którym przysługuje prawo do mieszkania funkcyjnego, organ emerytalny wydaje odpowiednie zaświadczenie stwierdzające posiadanie tego prawa.

3. Członkom rodzin emerytów lub rencistów oraz członkom rodzin po zmarłych funkcjonariuszach, emerytach albo rencistach, nie wymienionym w ust. 1, uprawnionym do bezpłatnej pomocy leczniczej w zakładach służby zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, wydaje się dokumenty stwierdzające te uprawnienia, według zasad określonych odrębnymi przepisami.