Art. 38. - USA-Polska. Konwencja konsularna. Warszawa.1972.05.31.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1973.30.173

Akt obowiązujący

Wersja od: 6 lipca 1973 r.

Artykuł  38 

1. Niniejsza Konwencja podlega ratyfikacji i wejdzie w życie trzydziestego dnia po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych, która nastąpi w Waszyngtonie możliwie jak najszybciej.

2. Niniejsza Konwencja będzie obowiązywać do upływu sześciu miesięcy od dnia, w którym jedna z Umawiających się Stron notyfikuje na piśmie drugiej Umawiającej się Stronie o wygaśnięciu tej Konwencji.

Na dowód czego wymienieni Pełnomocnicy podpisali niniejszą Konwencję i opatrzyli ją pieczęciami.

Sporządzono w Warszawie dnia 31 maja 1972 roku, w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i angielskim, przy czym oba teksty mają jednakową moc.

PIERWSZY PROTOKÓŁ

do Konwencji konsularnej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki

W chwili podpisania Konwencji konsularnej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki, z dnia dzisiejszego, niżej podpisani Pełnomocnicy, należycie upoważnieni, zgodzili się ponadto na następujące postanowienia:

Bez naruszania dodatkowych praw i korzyści, do jakich może być uprawnione Państwo wysyłające w odniesieniu do swojej własności dyplomatycznej i innej oficjalnej własności na terytorium Państwa przyjmującego, postanowienia artykułów 9, 16 i 18 Konwencji konsularnej będą miały takie samo zastosowanie w odniesieniu do mienia ruchomego i nieruchomego, włączając w to budynki mieszkalne, będącego własnością lub w inny sposób zajmowanego przez Państwo wysyłające i użytkowanego dla:

a) celów dyplomatycznych, włączając w to stałe przedstawicielstwa do organizacji międzynarodowych;

b) działalności informacyjnej i kulturalnej, prowadzonej poza ramami przedstawicielstw dyplomatycznych lub urzędów konsularnych.

Niniejszy Protokół stanowi integralną część wymienionej Konwencji konsularnej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Sporządzono w Warszawie dnia 31 maja 1972 roku, w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i angielskim, przy czym oba teksty mają jednakową moc.

DRUGI PROTOKÓŁ

do Konewncji konsularnej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki.

W chwili podpisania Konwencji konsularnej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki, z dnia dzisiejszego, niżej podpisani Pełnomocnicy, należycie upoważnieni, zgodzili się ponadto na następujące postanowienia:

1. Umawiające się Strony uzgadniają, że powiadomienie urzędnika konsularnego o zatrzymaniu lub aresztowaniu obywatela Państwa wysyłającego, który nie posiada prawa stałego pobytu w Państwie przyjmującym, określone w ustępie 2 artykułu 29 Konwencji konsularnej, nastąpi w ciągu trzech dni od daty zatrzymania lub aresztowania.

2. Umawiające się Strony uzgadniają, że powiadomienie urzędnika konsularnego o zatrzymaniu lub aresztowaniu obywatela Państwa wysyłającego, który posiada prawo stałego pobytu w Państwie przyjmującym, określone w ustępie 2 artykułu 29 Konwencji konsularnej nastąpi w ciągu trzech dni od daty wniosku tego obywatela o powiadomienie urzędnika konsularnego.

3. Umawiające się Strony uzgadniają, że prawo widzenia się, określone w ustępie 3 artykułu 29 Konwencji konsularnej, zostanie udzielone urzędnikowi konsularnemu w ciągu czterech dni od daty zatrzymania lub aresztowania każdego obywatela Państwa wysyłającego.

Niniejszy Protokół stanowi integralną część wyżej wymienionej Konwencji konsularnej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Sporządzono w Warszawie, dnia 31 maja 1972 roku, w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i angielskim, przy czym oba teksty mają jednakową moc.

Po zaznajomieniu się z powyższą Konwencją Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza że jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie, dnia 11 grudnia 1972 roku.