§ 63. - Urzędowe badanie zwierząt rzeźnych i mięsa w kraju.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1929.32.305

Akt utracił moc

Wersja od: 15 października 1982 r.

§ 63. Lekarz weterynaryjny i oglądacz wpisują do zestawień tylko te wypadki, w których dokonali badania po uboju i oznakowali mięso. Pozatem przy sporządzaniu zestawień winny być przestrzegane następujące zasady:

1) w wypadkach uzania całej sztuki za niezdatną do spożycia lub całej sztuki oprócz tłuszczu nie wypełnia się rubryk dotyczących poszczególnych narządów i części mięsa;

2) w wypadkach uznania za niezdatne do spożycia wszystkich narządów jamy piersiowej i wszystkich narządów jamy brzusznej nie wypełnia się rubryk, dotyczących poszczególnych, narządów zawartych w tych jamach;

3) głowę i język należy zapisywać w każdym wypadku osobno;

4) narządy i części mięsa, dla których wzór zestawienia nie przewiduje osobnych rubryk, należy zapisywać w rubryce "inne narządy i części" z podaniem ich przybliżonej wagi w całych kilogramach; mniej niż połowy narządów nie uwzględnia się w zestawieniach, jak również nie należy uwzględniać części mięsa o wadze poniżej 1 kg;

5) rubryka "jelita" winna być wypełniona chociażby zostało uznane za niezdatne tylko jelito cienkie lub tylko jelito grube, jak również rubryka "płuca" - chociażby tylko jedno płuco (prawe lub lewe) zostało uznane za niezdatne;

6) mięso lub części, uznane za niezdatne, warunkowo zdatne lub mniej wartościowe z powodu kilku różnych schorzeń, zapisuje się tylko w rubryce dotyczącej tego schorzenia, które przeważa.