§ 1. - Urlopy wychowawcze.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1990.76.454 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 czerwca 1992 r.

§  1.

1. Pracownica zatrudniona co najmniej 6 miesięcy może skorzystać z urlopu wychowawczego w wymiarze do 3 lat w celu sprawowania osobistej opieki nad swoim dzieckiem, najdłużej jednak do ukończenia przez nie 4 lat życia.

2. Do 6-miesięcznego okresu zatrudnienia, o którym mowa w ust. 1, wlicza się wszystkie poprzednie okresy pracy.

3. Z urlopu wychowawczego na zasadach określonych w rozporządzeniu może również skorzystać:

1) pracownica, która przyjęła dziecko na wychowanie albo której sąd powierzył opiekę nad dzieckiem, oraz pracownica która sprawuje osobistą opiekę nad dzieckiem męża albo wychowuje dziecko w rodzinie zastępczej,

2) ojciec dziecka, jeżeli matka dziecka uprawniona do urlopu wychowawczego nie korzysta z tego urlopu i wyrazi zgodę na korzystanie z urlopu wychowawczego przez ojca; przepis stosuje się odpowiednio do małżonka pracownicy w wypadkach, o których mowa w pkt 1,

3) ojciec lub inny członek rodziny dziecka, który - w związku ze śmiercią matki dziecka albo jej chorobą uniemożliwiającą sprawowanie osobistej opieki nad dzieckiem, stwierdzoną zaświadczeniem zakładu społecznego służby zdrowia, lub w związku z ograniczeniem bądź pozbawieniem matki dziecka władzy rodzicielskiej przez sąd opiekuńczy - sprawuje osobiście opiekę nad dzieckiem.

4. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o "pracownicy", rozumie się przez to osobę uprawnioną do urlopu wychowawczego bądź korzystającą z tego urlopu, a ilekroć jest mowa o "pracownicy" samotnie wychowującej dziecko, rozumie się pracownicę stanu wolnego: pannę, rozwiedzioną i wdowę.

5. Urlop wychowawczy może być wykorzystany najwyżej w 4 częściach.