Rozdział 9 - Przepisy końcowe. - Uregulowanie stanu hipotecznego nieruchomości, oddanych w toku parcelacji w posiadanie nabywców, na obszarze województw: krakowskiego, lwowskiego, stanisławowskiego i tarnopolskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1929.27.276

Akt utracił moc
Wersja od: 14 maja 1933 r.

IX.

Przepisy końcowe.

Do nieruchomości, niewpisanych do ksiąg gruntowych z powodu ich zniszczenia, ma zastosowanie rozporządzenie z dnia 26 marca 1916 r. (Dz. Ust. p. austr. Nr. 87) o sądowem składaniu dokumentów celem nabycia praw rzeczowych na nieruchomościach i budowlach, niewpisanych do ksiąg gruntowych.

1. 24
Od chwili wejścia w życie niniejszej ustawy właściciele hipoteczni nieruchomości, do których ma zastosowanie niniejsza ustawa (cz. 1 art. 1), nie mogą skutecznie wytoczyć sporu o uznanie własności, oddanie w posiadanie zbytych nieruchomości o zapłatę reszty ceny kupna-sprzedaży i innych należności, o uznanie kontraktu kupna za bezskuteczny z tytułu odstąpienia od umowy (§ 918 p. k. u. c. w brzmieniu § 110 noweli III), jak również o zniesienie umowy z powodu pokrzywdzenia ponad połowę wartości (§§ 934 i 935 p. k. u. c), zarzuty te mogą jednak podnieść w postępowaniu unormowanem niniejszą ustawą.
2.
Będące w toku spory w przedmiotach wyżej wymienionych ulegają z chwilą wejścia w życie niniejszej ustawy zawieszeniu do czasu wydania przez sąd uchwały przewidzianej w art. 15 - 22.

1.
Wszczęcie lub prowadzenie egzekucji z nieruchomości nie stanowi przeszkody do wszczęcia i prowadzenia postępowania, unormowanego niniejszą ustawą, ani też naodwrót postępowanie to nie przeszkadza wszczęciu i dalszemu prowadzeniu egzekucji z danej nieruchomości.
2.
W razie prowadzenia egzekucji z nieruchomości ostrzeżenie o wszczęciu postępowania na mocy niniejszej ustawy (art. 6) ma ten skutek, że na nabywcę z licytacji, odbytej po wniesieniu ostrzeżenia, przechodzą wszelkie prawa i obowiązki, jakie miał poprzedni właściciel względem nabywców bez naruszenia wszakże praw wierzycieli uprzywilejowanych i hipotecznych, którzy utrzymali się w cenie kupna; przepis ten obowiązuje również, gdy nieruchomość przejdzie w wyniku licytacji na rzecz instytucji kredytu długoterminowego. Ostrzeżenie jednak o wszczęciu postępowania, unormowanego ustawą niniejszą w odniesieniu do nieruchomości, wystawianych na licytację przez instytucje kredytu długoterminowego, korzystające z przywileju przeprowadzania egzekucji we własnym zakresie, będzie miało wyżej przewidziane skutki jedynie w razie wniesienia go do hipoteki w terminie najmniej dwudziestu dni przed dniem licytacji. Instytucje te obowiązane są wysłać zawiadomienie do okręgowego urzędu ziemskiego o zamierzonej licytacji co najmniej sześćdziesiąt pięć dni przed dniem licytacji, w przeciwnym razie ostrzeżenie o wszczęciu postępowania, unormowanego w ustawie niniejszej, będzie miało skutki prawne niezależnie od terminu wniesienia go do hipoteki.
3.
Zmiany, zaszłe z powodu wyniku licytacji, odbytej przed wydaniem postanowienia, regulującego własność gruntów, oddanych w posiadanie w drodze parcelacji, uwzględni sąd w dalszym toku postępowania, unormowanego niniejszą ustawą. Na wniosek okręgowego urzędu ziemskiego sąd odroczy wydanie takiego postanowienia aż do ujawnienia w księdze gruntowej wyniku licytacji.
1.
Unormowane niniejszą ustawą postępowania sądowe, nie wyłączając wpisów do ksiąg gruntowych oraz postępowania przed okręgowemi urzędami ziemskiemi, nie podlegają opłatom sądowym, względnie stemplowym.
2. 26
Uchwała sędziego hipotecznego, wydana w myśl art. 15 niniejszej ustawy, podlega opłacie stemplowej, przewidzianej w ust. 3 art. 58 ustawy z dnia 1 lipca 1926 r. o opłatach stemplowych (Dz. U. R. P. Nr. 98, poz. 570), oraz opłacie komunalnej.
3. 27
Na poczet opłat, przewidzianych w ustępie poprzednim zalicza się opłaty uiszczone od kontraktu o nabycie nieruchomości w toku parcelacji, zawartego z właścicielem hipotecznym posiadłości szczepowej, lub z osobą wymienioną w w cz. 2 p. c) art. 15 niniejszej ustawy; jeżeli kwota podlegająca zaliczeniu wynosi więcej niż opłata przewidziana w części 2 niniejszego artykułu, to zwrot nadwyżki nie nastąpi.

Obszary leśne, których prawo własności ulegnie przepisaniu na mocy ustawy niniejszej, nie będą uważane za grunty leśne w rozumieniu rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 czerwca 1927 r. o ochronie lasów, nie stanowiących własności Państwa (Dz. U. R. P. z 1932 r. Nr. 111, poz. 932), jeżeli oddanie w posiadanie w toku parcelacji nastąpiło przed wejściem w życie wymienionego rozporządzenia, a zmiana uprawy leśnej na inny rodzaj użytkowania nastąpiła przed wejściem w życie ustawy niniejszej

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Reform Rolnych i Ministrowi Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie w miesiąc po ogłoszeniu i obowiązuje na obszarze województw: krakowskiego, lwowskiego, tarnopolskiego i stanisławowskiego.

24 Art. 31 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 15 ustawy z dnia 28 marca 1933 r. (Dz.U.33.29.252) zmieniającej nin. ustawę z dniem 14 maja 1933 r.
25 Art. 32 zmieniony przez art. 1 pkt 16 ustawy z dnia 28 marca 1933 r. (Dz.U.33.29.252) zmieniającej nin. ustawę z dniem 14 maja 1933 r.
26 Art. 33 ust. 2 zmieniony przez art. 3 ustawy z dnia 17 marca 1932 r. o zmianie niektórych przepisów ustaw, dotyczących finansów komunalnych (Dz.U.32.25.223) z dniem 1 kwietnia 1932 r.
27 Art. 33 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 17 ustawy z dnia 28 marca 1933 r. (Dz.U.33.29.252) zmieniającej nin. ustawę z dniem 14 maja 1933 r.
28 Art. 33a dodany przez art. 1 pkt 18 ustawy z dnia 28 marca 1933 r. (Dz.U.33.29.252) zmieniającej nin. ustawę z dniem 14 maja 1933 r.