Art. 13. - Uregulowanie stanu hipotecznego nieruchomości, oddanych w toku parcelacji w posiadanie nabywców, na obszarze województw: krakowskiego, lwowskiego, stanisławowskiego i tarnopolskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1929.27.276

Akt utracił moc

Wersja od: 14 maja 1933 r.

Art.  13.

1. Jeżeli osoby, mające na szczepowej posiadłości prawa rzeczowe, wpisane w księdze gruntowej, wniosły sprzeciw co do bezciężarowego wydzielenia nieruchomości (cz. 2 art. 9), sędzia hipoteczny przesłucha osoby te oraz posiadaczy nieruchomości co do kwestji, czy i w jakiej mierze przeniesienie praw rzeczowych ma nastąpić na kartę ciężarów nowego wykazu hipotecznego dla wydzielonej nieruchomości (art. 16).

2. Jeżeli na posiadłości szczepowej istnieją służebności i ciężary rzeczowe, wpisane w księdze gruntowej, sędzia będzie starał się doprowadzić do porozumienia stron co do uregulowania tych praw, a w razie niedojścia do porozumienia winien ustalić, w jaki sposób uregulowanie tych praw ma nastąpić (art. 19).

3. Jeżeli w księdze gruntowej posiadłości szczepowej są wpisane świadczenia i daniny na rzecz klasztorów, kościołów i plebanów, wymienione w § 1 ustawy krajowej z dnia 27 maja 1873 r. (Dz. Ust. i Rozp. Kr. Nr. 253), sędzia będzie starał się doprowadzić do porozumienia stron co do wydzielenia nieruchomości w stanie wolnym od tych ciężarów, a dopiero w razie niedojścia do porozumienia w tym kierunku winien ustalić wartość tych świadczeń i danin przy pomocy biegłych wedle zasad wyrażonych w powyższej ustawie krajowej. Przeprowadzenie wykupu może mieć miejsce jedynie co do ciężarów, które miałyby ulec przeniesieniu do wykazu hipotecznego, mającego być utworzonym dla wydzielonej nieruchomości.