Uprawnienie cudzoziemców do świadczeń, przewidzianych przez ustawę z dnia 4 listopada 1919 r. o doraźnej pomocy dla bezrobotnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.57.356

Akt utracił moc

Wersja od: 19 lipca 1920 r.

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE

MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 9 lipca 1920 r.

w przedmiocie uprawnienia cudzoziemców do świadczeń, przewidzianych przez ustawą z dnia 4 listopada 1919 r. o doraźnej pomocy dla bezrobotnych.

Na mocy art. 14 tymczasowej ustawy z dnia 4 listopada 1919 r. o doraźnej pomocy dla bezrobotnych (Dziennik Ustaw 1919 r. № 89 poz. 483) stwierdza się, że robotnicy cudzoziemcy bez różnicy płci i wieku, odpowiadający wymaganiom art. 1 ustawy z dnia 4 listopada 1919 r. o doraźnej pomocy dla bezrobotnych, uprawnieni są do zasiłku dla bezrobotnych ze strony państwa narówni z obywatelami Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli w ich państwach bezrobotni obywatele Rzeczypospolitej Polskiej korzystają z podobnych świadczeń.