§ 99. - Uprawianie żeglugi i spławu na śródlądowych drogach wodnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.37.335

Akt utracił moc

Wersja od: 7 maja 1934 r.

§  99.

(1) W miejscach uciążliwych dla żeglugi (wąskich, płytkich lub na ostrych zakolach) statki i łodzie, idące pod wodę, powinny pozostawiać głębszą część szlaku żeglownego wolną dla statków, łodzi i tratew, idących z wodą, a nadto zmniejszać swoją szybkość i w razie potrzeby zatrzymać się celem przepuszczenia statków, łodzi i tratew idących z wodą.

(2) W braku pewności, czy w miejscach, określonych w ustępie poprzedzającym, znajdują się statki, łodzie lub tratwy, kierownicy statków, łodzi i tratew, zbliżających się do takich miejsc, obowiązani są dać sygnał Nr. 21, aby się przekonać, czy przejście jest wolne. W razie nieotrzymania odpowiedzi mogą, powtarzając w krótkich odstępach czasu sygnał Nr. 21 i zachowując odpowiednią ostrożność, wjechać na odcinek drogi wodnej uciążliwy dla żeglugi.

(3) Jeżeli na uciążliwym odcinku drogi wodnej znajduje się już statek, łódź lub tratwa i wyminięcie się nie jest możliwe, wówczas nadchodzące statki, łodzie i tratwy powinny zatrzymać się do czasu, aż przejście będzie wolne. Jeżeli idące z przeciwnych stron dwa statki, dwie łodzie lub tratwy, równocześnie zbliżają się do odcinka drogi wodnej, na którym wyminięcie się nie jest możliwe, pierwszeństwo przejazdu mają statki, łodzie i tratwy, idące z wodą. W tym przypadku statki, łodzie i tratwy, idące pod wodę, powinny się zatrzymać celem umożliwienia przejazdu statkom, łodziom i tratwom, idącym z wodą. Jeżeli idące z przeciwnych stron dwa statki, dwie łodzie lub tratwy spotkają się na odcinku, na którym wyminięcie się nie jest możliwe, wówczas statki, łodzie i tratwy, idące pod wodę, obowiązane są cofnąć się do miejsca, w którem może nastąpić wyminięcie się.

(4) Postanowień paragrafu niniejszego nie stosuje się do statków i łodzi o powierzchni do 20 m² włącznie ani do statków i łodzi sportowych i rybackich bez względu na ich powierzchnię.