§ 119. - Uprawianie żeglugi i spławu na śródlądowych drogach wodnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.37.335

Akt utracił moc

Wersja od: 7 maja 1934 r.

§  119.

(1) Jeżeli statki, łodzie lub tratwy osiądą na mieliźnie, zderzą się, toną lub ulegną innemu wypadkowi, załoga obowiązana jest wszelkiemi siłami starać się zapobiec grożącemu niebezpieczeństwu i ratować najpierw pasażerów, potem ładunek, sama zaś może opuścić statek, łódź lub tratwę dopiero w razie niebezpieczeństwa, grożącego życiu załogi.

(2) Statki, łodzie i tratwy, potrzebujące pomocy, powinny oznajmiać o tem sygnałem Nr. 24 albo sygnałem Nr. 40. Statki i łodzie, znajdujące się w pobliżu, obowiązane są niezwłocznie pospieszyć z pomocą, chociażby nawet musiały w tym celu nawrócić z drogi. Holowniki powinny w odpowiedniem miejscu zostawić pociąg holowniczy i również śpieszyć z pomocą. Jeżeli statki lub łodzie, wzywające pomocy, nie są zdolne do dalszej podróży, należy przedewszystkiem ich pasażerów przyjąć na pokład ratującego statku lub łodzi.

(3) Kierownicy statków, łodzi lub tratew, które osiądą na mieliźnie lub zatoną, powinni, jeżeli szlak żeglowny został zupełnie zatarasowany, ustawić bezzwłocznie w danem miejscu znak orjentacyjny Nr. 7, a jeżeli szlak żeglowny został częściowo zatarasowany tak, że możliwe jest przejście dla innych statków, łodzi lub tratew, sygnał Nr. 25.

(4) Kierownicy statków, łodzi lub tratew obowiązani są o zderzeniu się statków, łodzi lub tratew o utknięciu na mieliźnie lub zatonięciu niezwłocznie zawiadomić najbliższy organ nadzorczy. Obowiązek ten nie dotyczy kierowników statków i łodzi o powierzchni do 20 m² włącznie ani kierowników statków i łodzi sportowych i rybackich bez względu na ich powierzchnię.

(5) Organ nadzorczy, zawiadomiony o wypadku, powinien ustalić przebieg okoliczności i przyczynę wypadku. Do czasu ustalenia przebiegu wypadku na żądanie organów nadzorczych odpowiednie statki, łodzie lub tratwy obowiązane są wstrzymać dalszą podróż.