Rozdział 7 - Uposażenie w przypadku samowolnego opuszczenia służby, zawieszenia w czynnościach służbowych, śledztwa lub odbywania kary. - Uposażenie wojska i marynarki wojennej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1938.43.362 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 9 maja 1945 r.

Rozdział  VII.

Uposażenie w przypadku samowolnego opuszczenia służby, zawieszenia w czynnościach służbowych, śledztwa lub odbywania kary.

(1)
Prawo do uposażenia lub żołdu zawiesza się żołnierzowi, który opuścił swą jednostkę albo swe stanowisko służbowe lub który poza nimi pozostaje wśród okoliczności, nasuwających podejrzenie popełnienia przestępstwa.
(2)
Zawieszenie uposażenia lub żołdu trwa przez czas nieobecności w jednostce lub na stanowisku służbowym.
(3)
W razie uznania nieobecności za usprawiedliwioną otrzymuje żołnierz całe zaległe uposażenie lub żołd; w przeciwnym przypadku traci je w całości za czas nieobecności.
(1)
Żołnierz, zawieszony w czynnościach służbowych lub osadzony w areszcie tymczasowym, otrzymuje od najbliższego terminu płatności 3/4 uposażenia lub żołdu posiadanego stopnia, reszta pozostaje w zawieszeniu.
(2)
W razie odmowy ścigania, nie wszczęcia lub umorzenia postępowania, uniewinnienia w postępowaniu karnym lub w postępowaniu honorowym albo też w razie orzeczenia w postępowaniu honorowym tylko napomnienia, a w postępowaniu dyscyplinarnym tylko kary porządkowej - wypłaca się żołnierzowi zawieszone uposażenie lub żołd.

W przypadku prawomocnego skazania:

a)
oficera na karę pozbawienia wolności bez orzeczenia kary dodatkowej wydalenia z wojska lub z marynarki wojennej lub kary wydalenia z korpusu oficerskiego albo też na karę wolnościową, nie pociągającą za sobą w myśl kodeksu karnego wojskowego powyższych kar,
b)
podoficera lub starszego szeregowca na karę pozbawienia wolności bez orzeczenia kary dodatkowej degradacji albo też na karę wolnościową, nie pociągającą za sobą w myśl kodeksu karnego wojskowego kary degradacji,
c)
szeregowca na karę pozbawienia wolności, która u podoficerów i starszych szeregowców nie pociąga za sobą degradacji, -

otrzymuje skazany przez czas odbywania kary od dnia jej faktycznego rozpoczęcia z mocy prawomocnego wyroku połowę uposażenia lub żołdu posiadanego stopnia.

(1)
Podoficer lub starszy szeregowiec, skazany wyrokiem sądu I instancji na karę degradacji lub na karę wolnościową, pociągającą za sobą w myśl kodeksu karnego wojskowego karę degradacji, albo też szeregowiec, zasądzony na karę, pociągającą za sobą u podoficerów lub starszych szeregowców karę degradacji, otrzymuje od terminu najbliższej wypłaty uposażenia lub żołdu po zapadnięciu wyroku - 1/5 część żołdu szeregowca; reszta ulega zawieszeniu.
(2)
Właściwy dowódca okręgu korpusu (równorzędny) może jednak przyznać rodzinie żołnierza zawodowego zasiłek płatny miesięcznie z góry do wysokości 1/5 części uposażenia.
(3)
W przypadku prawomocnego uniewinnienia lub umorzenia postępowania następuje wypłata zawieszonego uposażenia lub żołdu po potrąceniu zasiłku, jeśli był on wypłacany, w przypadku zaś uprawomocnienia się skazującego wyroku sądu I instancji następuje utrata prawa do tej części uposażenia lub żołdu, której wypłatę zawieszono. Przez czas odbywania kary otrzymuje skazany żołd w wymiarze, określonym w ust. (1).
(4)
Jeżeli w wyroku prawomocnym nie orzeczono kary degradacji lub też orzeczono karę, nie pociągającą za sobą degradacji, to w tym przypadku skazany otrzymuje uzupełnienie uposażenia lub żołdu do wysokości wskazanej w art. 56 lub w art. 57.
(1)
Jeżeli wyrokiem sądu I instancji zostanie skazany:
a)
żołnierz na karę wydalenia z wojska lub z marynarki wojennej albo na karę wolnościową, która w myśl kodeksu karnego wojskowego pociąga za sobą wydalenie z wojska lub z marynarki wojennej,
b)
oficer na karę wydalenia z korpusu oficerskiego albo na karę wolnościową, która w myśl kodeksu karnego wojskowego pociąga za sobą wydalenie z korpusu oficerskiego, -

zawiesza się uposażenie lub żołd w całości od najbliższego terminu ich płatności po zapadnięciu wyroku sądu I instancji.

(2)
Właściwy dowódca okręgu korpusu (równorzędny) może jednak przyznać rodzinie zasiłek, płatny miesięcznie z góry, do wysokości 1/5 części uposażenia.
(3)
W przypadku prawomocnego uniewinnienia lub umorzenia postępowania następuje wypłata zawieszonego uposażenia po potrąceniu zasiłku, jeśli był on wypłacony. Natomiast w przypadku:
a)
utrzymania w mocy wyroku sądu I instancji następuje całkowita utrata prawa do uposażenia lub żołdu; nie przysługuje też skazanemu prawo do zwrotu zawieszonego uposażenia lub żołdu w myśl ust. (1);
b)
prawomocnego orzeczenia innej kary niż wymienionej w ust. (1), skazany otrzymuje uzupełnienie uposażenia lub żołdu do wysokości, wskazanej w art. 56, chyba że orzeczono degradację, w którym to przypadku stosuje się art. 58 ust. (3).

Darowanie aktem łaski Prezydenta Rzeczypospolitej kary lub jej skutków nie powoduje przywrócenia skazanemu prawa do uposażenia lub jego części zawieszonej z powodów, przewidzianych w rozporządzeniu niniejszym.

(1)
Uchylenie w drodze wznowionego postępowania karnego albo honorowego prawomocnego wyroku sądowego lub orzeczenia oficerskiego sądu honorowego, pociągającego dla żołnierza w myśl rozporządzenia niniejszego utratę prawa do uposażenia w całości lub w części, oraz uniewinnienie całkowite we wznowionym postępowaniu karnym lub umorzenie całkowite wznowionego postępowania karnego albo uniewinnienie całkowite we wznowionym postępowaniu honorowym - powoduje wypłatę utraconego uposażenia lub zawieszonej jego części.
(2)
Nie następuje jednak wypłata utraconego uposażenia lub zawieszonej jego części, gdy w drodze wznowionego postępowania karnego lub honorowego zapadł wyrok lub orzeczenie skazujące żołnierza na jakąkolwiek bądź karę, chociażby nawet nie powodującą w myśl rozporządzenia niniejszego utraty lub zawieszenia uposażenia.