Art. 16. - Uposażenie sędziów w sądownictwie powszechnem i administracyjnem oraz prokuratorów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.134.1107

Akt utracił moc

Wersja od: 1 marca 1928 r.

Art.  16.

§1. Sędziom i prokuratorom, którzy przyjęci zostaną do służby sądowej polskiej po wejściu w życie ustawy niniejsze], atoli w oznaczonym osobnemi przepisami okresie organizacji jednolitego sądownictwa polskiego, a którzy w czasie przed przyjęciem do służby sądowej polskiej pozostawali w służbie państwowej rosyjskiej, austriackiej i bośniacko-harcegowińskiej lub niemieckiej, albo w zawodzie adwokackim lub notarialnym - liczy się w celu oznaczenia szczebla uposażenia w grupie, do jakiej powinni być wedle ustawy niniejszej zaliczeni:

1) czas spędzony w służbie sądowej polskiej, a to w b. dzielnicy rosyjskiej najwcześniej od 1 września 1917 r., w b. dzielnicy austriackiej najwcześniej od 1 listopada 1918 r., a w b. dzielnicy pruskiej najwcześniej od 1 stycznia 1919 r. na stanowisku, odpowiadającem tej samej grupie, w całości;

2) czas spędzony:

a) iw jakiejkolwiek służbie państwowej polskiej,

b) w formacjach wojskowych polskich, a to najwcześniej od chwili wybuchu wojny światowej - na obszarach Polski i zagranicą,-

c) w sądownictwie (wymiar i zarząd sprawiedliwości) cywilnem, administracyjnem lub wojskowem rosyjskiem, austrjackiem, bośniacko-hercegowińskiem lub niemieckiem,

d) w adwokaturze, notarjacie, rosyjskiej Prokuratorji Królestwa Polskiego albo austrjackiej Prokuratorii Skarbu, oraz w charakterze radcy prawnego instytucji publicznych,

e) w szczególności członkom Najwyższego Trybunału Administracyjnego także czas, spędzony w służbie administracyjnej austrjackiej, rosyjskiej i niemieckiej, a mianowicie:

w	grupie	A	w	dwuch	trzecich częściach,
"	"	B	"	"	szóstych częściach,
"	"	C	"	dwunastych	częściach,
"	"	D	"	"	dwudziestych czwartych częściach.

§ 2. Przy obliczaniu służby (pracy zawodowej) poprzedniej uwzględnia się również czas, spędzony w charakterze aplikanta (auskultanta, praktykanta sadowego, kandydata do posad sądowych), referendarjusza oraz kandydata adwokackiego (pomocnika adwokata przysięgłego) i kandydata notarjalnego.

§ 3. Czasu pełnienia normalnej i powszechnej powinności wojskowej nie uwzględnia się przy obliczaniu czasu poprzedniej służby (pracy zawodowej) ; inną służbę wojskową policzą się tylko wówczas, gdy sędzia (prokurator) nie spełniał jej równocześnie z państwową służbą cywilną (praca zawodowa).

§ 4. W wypadkach urlopu bez uposażenia, odliczania pewnego czasu orzeczeniem dyscyplinarnem, pełnienia dobrowolnie służby wojskowej, zawieszenia w urzędowaniu, zakończonego prawomocnem skazaniem w drodze dyscyplinarnej, nie uwzględnia się odnośnego czasokresu przy obliczaniu czasu poprzedniej służby.

§ 5. Podstawę obliczenia stanowi cały w rachubę wchodzący czas (lata, miesiące, dni). Przerwy w czasie, który powinien być policzony, nie stanowią przeszkody do policzenia poszczególnych okresów. Z czasu, który będzie wynikiem obliczenia, dokonanego według zasad artykułu niniejszego, skreśla się niepełne półrocza.

§ 6. Minister Sprawiedliwości może za zgodą Ministra Skarbu zastosować zasady, wskazane w §§ poprzedzających, takie do sędziego lub prokuratora, będącego już w służbie, którego we wspomnianym w § 1 okresie mianowano na stanowisko wyższej grupy, a to przy oznaczeniu dodatku starszeństwa w danej wyższej grupie.