Rozdział 2 - Pracownicy naukowi. - Uposażenie pracowników instytutów naukowo-badawczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1961.43.226

Akt utracił moc
Wersja od: 1 września 1971 r.

Rozdział  II

Pracownicy naukowi.

§  3.
Pracownikami naukowymi w rozumieniu przepisów rozporządzenia są osoby powołane na stanowiska samodzielnych pracowników nauki, samodzielnych pracowników naukowo-badawczych i pomocniczych pracowników naukowo-badawczych na zasadach i w trybie określonych ustawą.
§  4.
1.
Samodzielni pracownicy nauki i samodzielni pracownicy naukowo-badawczy otrzymują miesięczne uposażenie zasadnicze w wysokości od 3.200 do 4.500 zł.
2.
Wysokość uposażenia pracowników, o których mowa w ust. 1, ustala właściwy minister na wniosek dyrektora instytutu. Przy ustalaniu wysokości uposażenia należy brać pod uwagę indywidualne kwalifikacje pracownika, dotychczasowy dorobek naukowy i badawczy oraz posiadany tytuł naukowy.
§  5.
1.
Samodzielni pracownicy nauki i samodzielni pracownicy naukowo-badawczy otrzymują dodatek za wysługę lat w wysokości 5% uposażenia zasadniczego za każde 5 lat pracy na stanowisku samodzielnego pracownika nauki lub samodzielnego pracownika naukowo-badawczego, z tym że dodatek ten nie może być wyższy niż 15% uposażenia zasadniczego.
2.
Szczegółowe zasady zaliczania lat pracy do okresu pracy wymaganego do nabycia uprawnień do dodatku za wysługę lat określi Przewodniczący Komitetu Pracy i Płac w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych.
3.
Dodatek za wysługę lat przysługuje tylko na jednym stanowisku etatowym w instytucie stanowiącym główne miejsce zatrudnienia pracownika.
§  6.
1.
Pracownik naukowy zatrudniony za zezwoleniem wydanym we właściwym trybie na drugim stanowisku w instytucie jako dodatkowym miejscu pracy otrzymuje wynagrodzenie zryczałtowane w wysokości nie przekraczającej 100% uposażenia zasadniczego odpowiadającego jego stanowisku w dodatkowym miejscu pracy. Wysokość tego wynagrodzenia ustala właściwy minister w zależności od rozmiaru i rodzaju obowiązków pracownika.
2.
Osoby pełniące funkcje w administracji państwowej otrzymują, poza uposażeniem przysługującym na zajmowanym stanowisku w administracji państwowej, z tytułu pracy w instytucie wynagrodzenie zryczałtowane w wysokości nie przekraczającej 100% uposażenia zasadniczego odpowiadającego zajmowanemu stanowisku w instytucie.
3.
Za wykonywanie:

- pracy naukowo-badawczej lub naukowo-usługowej w gospodarstwie pomocniczym i pracy opłacanej ze środków specjalnych instytutu - na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło,

- pracy leczniczo-usługowej w klinikach instytutu w wymiarze nie wyższym niż 2 godziny dziennie oraz obowiązkowych dyżurów lekarskich,

- pracy w kolegiach redakcyjnych,

- ekspertyz sądowych i badań histopatologicznych,

- pracy na podstawie umów wydawniczych i umów o dzieło,

pracownicy naukowi pobierają wynagrodzenie według zasad ogólnie obowiązujących przy wynagradzaniu tych prac, z tym że suma wynagrodzeń za pracę w gospodarstwie pomocniczym lub za pracę opłacaną ze środków specjalnych instytutu nie może przekroczyć 60% uposażenia zasadniczego pracownika w stosunku rocznym; ograniczenie to nie dotyczy ekspertyz sądowych i badań histopatologicznych.

4.
Zasady wynagradzania pracy w gospodarstwach pomocniczych i pracy opłacanej ze środków specjalnych określą właściwi ministrowie w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac.
5. 3
W instytutach, które po dniu 1 stycznia 1971 r. zmienią formę gospodarki finansowej, a przed zmianą prowadziły gospodarstwa pomocnicze lub posiadały środki specjalne, pracownicy naukowi mogą w uzasadnionych wypadkach związanych z realizacją prac szczególnie pilnych i ważnych dla gospodarki narodowej, wykonywanych poza obowiązkowym wymiarem czasu pracy, pobierać wynagrodzenie na zasadach określonych w ust. 3 za prace w gospodarstwach pomocniczych i opłacanych ze środków specjalnych.
§  7.
1.
Pomocniczy pracownicy naukowo-badawczy otrzymują miesięczne uposażenie zasadnicze w wysokości:

adiunkt naukowo-badawczy 2.600-3.200 zł

starszy asystent naukowo-badawczy 2.100-2.600 zł

asystent naukowo-badawczy po pierwszym roku pracy zawodowej 1.500-2.100 zł.

2.
Asystent naukowo-badawczy w pierwszym roku pracy zawodowej otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 1.500 zł miesięcznie.
3.
Zaszeregowania pomocniczego pracownika naukowo-badawczego do stawki płac określonej w ust. 1 dokonuje dyrektor instytutu biorąc pod uwagę indywidualne kwalifikacje i dotychczasowy dorobek naukowo-badawczy pracownika.
§  8.
1.
Uposażenie wymienione w §§ 4 i 7 przysługuje pracownikom zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy.
2.
Pracownikom zatrudnionym w niepełnym wymiarze czasu pracy przysługuje uposażenie zasadnicze w wysokości zależnej od wymiaru czasu pracy, obliczone od stawki określonej w § 4 lub § 7.
§  9.
1.
Pracownicy naukowi otrzymują miesięczny dodatek za posiadanie stopnia naukowego w wysokości:
1)
posiadający stopień doktora - 300 zł,
2)
posiadający stopień docenta - 600 zł.
2.
Dodatek określony w ust. 1 przysługuje od dnia pierwszego najbliższego miesiąca po podjęciu uchwały o nadaniu stopnia, z tym że wypłata następuje po zatwierdzeniu uchwały, jeżeli zatwierdzenie jest wymagane na podstawie odrębnych przepisów.
3.
Właściwy minister może przyznać dodatek w wysokości 600 zł miesięcznie samodzielnemu pracownikowi nauki posiadającemu tytuł profesora zwyczajnego lub profesora nadzwyczajnego, mimo że nie posiada stopnia naukowego.
4.
W przypadku zbiegu uprawnień do dwóch dodatków przysługuje dodatek wyższy.
§  10.
1.
Pracownikom naukowym pełniącym niżej wymienione funkcje przyznaje się dodatek za kierownictwo w wysokości:

miesięcznie złotych

- dyrektor instytutu 1.000 - 2.000

- zastępca dyrektora do spraw naukowo-badawczych, kierownik oddziału zamiejscowego

800 - 1.400

- kierownik zakładu 600 - 1.000

- kierownik pracowni, kierownik laboratorium 400 - 800

2.
Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac, które stanowiska kierownicze w instytutach medycznych są równorzędne ze stanowiskami wymienionymi w ust. 1.
3.
Wysokość stawek dodatku za kierownictwo obowiązujących w danym instytucie ustala w ramach kwot określonych w ust. 1 właściwy minister.
4.
Dyrektor instytutu może przyznać kierownikowi grupy problemowej, jeżeli nie pobiera on dodatku za kierownictwo z innego tytułu, dodatek za kierowanie tą grupą w wysokości przewidzianej dla kierownika pracowni.
5.
W razie niepełnienia przez okres 3 miesięcy funkcji, o których mowa w ust. 1, o wstrzymaniu lub dalszej wypłacie dodatku decyduje:
1)
w stosunku do dyrektora instytutu i jego zastępcy - właściwy minister,
2)
w stosunku do pozostałych pracowników - dyrektor instytutu.
6.
Samodzielnym pracownikom nauki zajmującym jedno stanowisko etatowe - promotorom prac doktorskich przysługuje dodatkowe wynagrodzenie w wysokości po 200 zł miesięcznie za kierowanie pracą trzeciej i każdej następnej osoby, łącznie nie więcej niż za pięć osób. Samodzielnym pracownikom nauki zajmującym dodatkowe stanowisko wynagrodzenie to przysługuje za kierowanie pracą piątej i każdej następnej osoby, łącznie na obu stanowiskach za kierowanie pracą nie więcej niż trzech osób. Wynagrodzenie za kierowanie pracą doktorską poszczególnej osoby nie może być wypłacane dłużej niż przez okres trzech lat, licząc od dnia otwarcia przewodu.

§ 11.[]  4 (skreślony).

3 § 6 ust. 5 dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 24 listopada 1970 r. (Dz.U.70.30.249) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1971 r.
4 § 11 skreślony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 24 listopada 1970 r. (Dz.U.70.30.249) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1971 r.