Art. 18. - Uposażenie funkcjonariuszów państwowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.86.663

Akt utracił moc

Wersja od: 1 września 1948 r.

Art.  18. ⁵

Na czas pełnienia obowiązkowej służby wojskowej w szeregach traci funkcjonarjusz państwowy od najbliższego terminu płatności prawo do uposażenia z tytułu służby cywilnej. Po powrocie z tej służby wojskowej do służby cywilnej służy mu prawo do uposażenia od dnia objęcia służby - według zasad określonych w art. 15 lit. a.

Na czas odbywania perjodycznych ćwiczeń wojskowych zatrzymuje funkcjonarjusz państwowy uposażenie z tytułu służby cywilnej.

Funkcjonarjusz państwowy, powołany do służby wojskowej na skutek mobilizacji lub ze względów na bezpieczeństwo Państwa, otrzymuje uposażenie, określone dla powołanych do służby wojskowej podczas mobilizacji, a nadto - jeżeli jego uposażenie z tytułu służby cywilnej jest wyższe od uposażenia wojskowego, - otrzymuje od swej władzy cywilnej różnicę do wysokości uposażenia w służbie cywilnej, z uwzględnieniem każdorazowych zmian, zachodzących w uposażeniu w służbie cywilnej i wojskowej.

Za podstawę do ustalenia różnicy przyjmuje się:

a) z tytułu służby cywilnej - uposażenie zasadnicze z dodatkami oraz zasiłkiem przyznanym w związku z zaszeregowaniem do grupy uposażenia,

b) z tytułu służby wojskowej - uposażenie posiadanego stopnia z dodatkiem służbowym i dodatkiem lokalnym lub żołd oraz równowartość wyżywienia.

⁵ Art. 18 zmieniony przez art. 1 dekretu z dnia 29 września 1936 r. (Dz.U.36.75.531) zmieniającego nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 30 września 1936 r.