§ 5. - Umundurowanie i wyposażenie polowe funkcjonariuszy Służby Więziennej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2024.532 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 25 kwietnia 2024 r.
§  5. 
1. 
Podstawową formą realizacji uprawnienia funkcjonariusza do umundurowania stanowiącego pierwszą należność mundurową jest wydanie gotowych składników umundurowania według norm.
2. 
W przypadku braku możliwości realizacji uprawnienia w formie, o której mowa w ust. 1, realizacja uprawnienia do umundurowania może odbyć się przez:
1)
wydanie materiału, oznak służby w kształcie półkolistym oraz zwrotu kosztów szycia i dodatków krawieckich;
2)
wypłatę równowartości pieniężnej.
3. 
Normy materiałów na szycie umundurowania są określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia.
4. 
Wypłata równowartości pieniężnej za składniki umundurowania realizowane w tej formie obliczana jest według cen obowiązujących w dniu powstania uprawnienia do umundurowania.
5. 
Realizacja uprawnienia funkcjonariusza do wyposażenia polowego odbywa się wyłącznie przez wydanie gotowych składników.
6. 
Funkcjonariuszowi mogą być wydane używane składniki wyposażenia polowego po ocenie ich wartości użytkowej uwzględniającej stopień zużycia przez okres dotychczasowego ich użytkowania i po ponownym, komisyjnym ustaleniu nowego okresu ich używalności.
7. 
Ponowne wydanie funkcjonariuszowi składników wyposażenia polowego dopuszczalne jest w przypadku:
1)
utraty lub zniszczenia składnika wyposażenia polowego z przyczyn niezawinionych przez funkcjonariusza w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych lub zdarzeniem losowym;
2)
utraty lub zniszczenia składnika wyposażenia polowego z winy funkcjonariusza;
3)
po upływie okresu używalności i utraty wartości użytkowej składników wyposażenia polowego.
8. 
Ponowne wydanie funkcjonariuszowi składnika umundurowania, wydawanego w ramach pierwszej należności mundurowej, jest dopuszczalne w przypadku utraty lub zniszczenia składnika umundurowania z przyczyn niezawinionych przez funkcjonariusza, z wyłączeniem naturalnego zużycia, w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych lub zdarzeniem losowym.
9. 
Podstawą wydania składników umundurowania i wyposażenia polowego w związku z zaistnieniem przypadków, o których mowa w ust. 7 pkt 1 i 2 oraz w ust. 8, jest pisemny wniosek funkcjonariusza zatwierdzony przez kierownika jednostki organizacyjnej, w której funkcjonariusz pełni służbę, lub kierownika jednostki organizacyjnej, do której funkcjonariusz jest oddelegowany.
10. 
Funkcjonariusz mianowany na stałe, któremu do dnia ustania stosunku służbowego nie wydano przysługujących mu składników umundurowania stanowiących pierwszą należność, otrzymuje w zamian za te składniki równowartość pieniężną odpowiadającą ich pełnej wartości, obliczoną według cen obowiązujących w dniu powstania należności.
11. 
Funkcjonariusz w służbie przygotowawczej, który do dnia ustania stosunku służbowego nie otrzymał przysługujących mu składników umundurowania stanowiących pierwszą należność, nie otrzymuje w zamian za te składniki równowartości pieniężnej.