Rozdział 4 - Treść i moc obowiązująca umów planowych. - Umowy planowe w gospodarce socjalistycznej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1950.21.180

Akt utracił moc
Wersja od: 12 maja 1950 r.

Rozdział  4.

Treść i moc obowiązująca umów planowych.

Przepisy ogólne.

Strony, zawierające umowę planową, obowiązane są ustalić jej treść w oparciu o plan gospodarczy, określając wzajemne obowiązki z uwzględnieniem ogólnych interesów gospodarki narodowej i zasad rozrachunku gospodarczego.

Komisja arbitrażowa może zmienić wynikający z umowy planowej zakres wzajemnych obowiązków stron i określić sposób wykonania umowy tak, aby w umowie zostały uwzględnione ogólne interesy gospodarki narodowej i zasady rozrachunku gospodarczego.

1.
Komisja arbitrażowa może uznać umowę za sprzeczną z narodowym planem gospodarczym i orzec jej nieważność w całości lub w części.
2.
Jeżeli kierownictwo choćby jednej ze stron działało w zamiarze naruszenia lub obejścia postanowień narodowego planu gospodarczego, komisja arbitrażowa, orzekając nieważność umowy, może orzec zarazem przepadek na rzecz Skarbu Państwa świadczeń, dokonanych w wykonaniu nieważnej umowy, jak również ustalić wysokość wynagrodzenia za szkodę, którą poniosła druga strona na skutek unieważnienia umowy.

Postanowienia umów planowych, sprzeczne z przepisami niniejszej ustawy, zabezpieczającymi trwałość i wykonanie umów, pozbawione są skutków prawnych.

Przepisy zabezpieczające trwałość zawartych umów planowych.

Uzupełnienie, zmiana lub rozwiązanie umowy albo odstąpienie od umowy nastąpić może tylko za zgodą jednostek zwierzchnich bądź władz, którym strony bezpośrednio podlegają lub przez które są nadzorowane. W przypadku nieuzyskania tej zgody w terminie 14 dni - strona może złożyć w komisji arbitrażowej wniosek o uzupełnienie, zmianę lub rozwiązanie umowy albo o przyznanie jej prawa do odstąpienia od niej.

1.
Stronie nie służy prawo wstrzymania się ze swym świadczeniem, mimo że druga strona nie spełnia świadczenia wzajemnego.
2.
Komisja arbitrażowa przyznać może stronie to prawo, jeżeli strona druga oczywiście narusza nakazy planu gospodarczego, niespełnienie zaś świadczenia na jej rzecz nie spowoduje szkody dla gospodarki narodowej.

Stronie nie służy prawo odmowy przyjęcia świadczenia częściowego, chyba że świadczenie takie ze względu na cel umowy nie jest dla strony przydatne.

Strony nie mogą uzależniać skuteczności zawartej umowy lub ustania jej skutków od zdarzenia przyszłego i niepewnego (warunku zawieszającego lub rozwiązującego).

1.
Do uchylenia się od skutków prawnych umowy, zawartej pod wpływem błędu, wymagane jest wyrażenie zgody przez jednostki zwierzchnie bądź władze, którym strony bezpośrednio podlegają lub przez które są nadzorowane. Prawo to wygasa, jeżeli uchylający się nie zawiadomił o tym na piśmie strony przeciwnej niezwłocznie po wykryciu błędu.
2.
W przypadku nieuzyskania zgody na uchylenie się od skutków prawnych umowy w ciągu dni 14, strona może wystąpić do komisji arbitrażowej z wnioskiem o uznanie umowy za pozbawioną skutków prawnych. Strona traci prawo złożenia wniosku z upływem 3 miesięcy od dnia wykonania umowy.
1.
Odbiorca może odstąpić od umowy z powodu istotnych wad fizycznych towaru. Za wady istotne uważa się wady, wyłączające możliwość celowego użycia towaru przez odbiorcę ze względu na jego zadania planowe, przedmiot przedsiębiorstwa lub charakter jego działalności. Jeżeli wady nie są istotne, odbiorca może żądać obniżenia ceny.
2.
Odbiorca traci powyższe prawa, jeżeli nie dokonał zbadania towaru niezwłocznie, a najwyżej w ciągu 4 dni od daty otrzymania towaru i w tymże terminie nie zawiadomił dostawcy na piśmie o dostrzeżonych wadach. Jeżeli wada była tego rodzaju, że nie mogła być dostrzeżona przy badaniu towaru (wady ukryte), termin powyższy liczy się od chwili ujawnienia wady.
3.
Przy wykonywaniu uprawnień, przewidzianych w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepis art. 22. Prawo złożenia wniosku do komisji arbitrażowej wygasa z upływem 3 miesięcy od dnia wykonania umowy, z wyjątkiem przypadku dostrzeżenia wad ukrytych (ust. 2).

Odbiorca, który zamierza odstąpić od umowy z powodu istotnych wad fizycznych towaru, powinien ze starannością należną dobru społecznemu bądź zabezpieczyć towar i w miarę możności wskazać dostawcy najkorzystniejszy sposób zużytkowania towaru w miejscu przechowania, bądź sprzedać towar narażony na zepsucie.

Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego określi w drodze rozporządzeń, wydanych w porozumieniu z właściwymi ministrami, sposób ustalania wad i braków towarów w zależności od ich rodzaju oraz sposób zabezpieczenia towarów w przypadku stwierdzenia wad istotnych.