Układ o zakazie umieszczania broni jądrowej i innych rodzajów broni masowej zagłady na dnie mórz i oceanów oraz w jego podłożu. Moskwa. Waszyngton. Londyn.1971.02.11.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1972.44.275

Akt obowiązujący

Wersja od: 18 maja 1972 r.

UKŁAD

o zakazie umieszczania broni jądrowej i innych rodzajów broni masowej zagłady na dnie mórz i oceanów oraz w jego podłożu,

sporządzony w Moskwie, Waszyngtonie i Londynie dnia 11 lutego 1971 r.

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

(Dz. U. z dnia 27 października 1972 r.)

W dniu 11 lutego 1971 roku sporządzony został w Moskwie, Waszyngtonie i Londynie Układ o zakazie umieszczania broni jądrowej i innych rodzajów broni masowej zagłady na dnie mórz i oceanów oraz w jego podłożu.

Po zaznajomieniu się z powyższym Układem Rada Państwa uznała go i uznaje za słuszny zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych; oświadcza, że wymieniony Układ jest przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywany.

Na dowód czego wydany został Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie, dnia 23 września 1971 roku.

(Tekst układu zamieszczony jest w załączniku do niniejszego numeru.)

ZAŁĄCZNIK

UKŁAD

o zakazie umieszczania broni jądrowej i innych rodzajów broni masowej zagłady na dnie mórz i oceanów oraz w jego podłożu

Państwa Strony niniejszego Układu,

uznając, że we wspólnym interesie ludzkości leży rozwój badań i wykorzystania dna mórz i oceanów dla celów pokojowych,

uważając, że zapobieżenie wyścigowi zbrojeń jądrowych na dnie mórz i oceanów służy sprawie utrzymania pokoju światowego, zmniejsza napięcie międzynarodowe i umacnia przyjazne stosunki między państwami,

przekonane, że niniejszy Układ jest krokiem zmierzającym do wyłączenia dna mórz i oceanów oraz jego podłoża z wyścigu zbrojeń,

przekonane, że niniejszy Układ jest krokiem zmierzającym do zawarcia układu o powszechnym i całkowitym rozbrojeniu pod ścisłą i skuteczną kontrolą międzynarodową, oraz zdecydowane kontynuować rokowania w tym celu,

przekonane, że niniejszy Układ przyczyni się do realizacji celów i zasad Karty Narodów Zjednoczonych w sposób zgodny z zasadami prawa międzynarodowego i nie naruszający wolności morza pełnego,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł  I

1. Państwa Strony niniejszego Układu zobowiązują się do nieinstalowania i nieumieszczania na dnie mórz i oceanów oraz w jego podłożu, poza granicą zewnętrzną strefy dna morskiego, określonej w artykule II, jakiejkolwiek broni jądrowej lub innych rodzajów broni masowej zagłady, jak również konstrukcji, wyrzutni oraz wszelkich innych urządzeń, specjalnie przeznaczonych do przechowywania, wypróbowywania lub używania takiej broni.

2. Zobowiązania przewidziane w ustępie 1 niniejszego artykułu mają również zastosowanie do strefy dna morskiego wspomnianej w tym ustępie, z zastrzeżeniem, że w obrębie takiej strefy nie mają one zastosowania do państwa nadbrzeżnego ani dna morskiego położonego pod jego wodami terytorialnymi.

3. Państwa Strony niniejszego Układu zobowiązują się do niepomagania, niezachęcania i nienakłaniania jakiegokolwiek państwa do prowadzenia działalności określonej w ustępie 1 niniejszego artykułu oraz do nieuczestniczenia w jakikolwiek inny sposób w takiej działalności.

Artykuł  II

Dla celów niniejszego Układu granica zewnętrzna strefy dna morskiego wspomnianej w artykule I pokrywa się z dwunastomilową granicą zewnętrzną strefy określonej w części II Konwencji o morzu terytorialnym i strefie przyległej, podpisanej w Genewie dnia 29 kwietnia 1958 r., i jest mierzona zgodnie z postanowieniami części I rozdziału II tej konwencji oraz zgodnie z prawem międzynarodowym.

Artykuł  III

1. Aby przyczynić się do realizacji celów i zapewnić przestrzeganie postanowień niniejszego Układu każde Państwo Strona Układu ma prawo kontroli w drodze obserwacji działalności prowadzonej przez inne Państwa Strony Układu na dnie mórz i oceanów oraz w jego podłożu, poza granicami strefy wspomnianej w artykule I, pod warunkiem, że obserwacja ta nie będzie przeszkadzała w takiej działalności.

2. Jeżeli po przeprowadzeniu obserwacji pozostaną uzasadnione wątpliwości co do wypełniania zobowiązań przyjętych zgodnie z niniejszym Układem, Państwo Strona mające takie wątpliwości oraz Państwo Strona odpowiedzialne za działalność powodującą je będą się konsultować w celu usunięcia tych wątpliwości. Jeżeli wątpliwości te nie zostaną usunięte, Państwo Strona mająca je zawiadomi inne Państwa Strony i zainteresowane Strony będą współdziałać w takim dalszym postępowaniu kontrolnym, jakie zostanie uzgodnione, włączając w to odpowiednią inspekcję obiektów, konstrukcji, instalacji albo innych urządzeń, które ze względu na ich charakter można w sposób uzasadniony zaliczyć do jednej z kategorii określonych w artykule I. Państwa Strony położone w rejonie takiej działalności, w tym każde państwo nadbrzeżne i każda inna Strona, która będzie sobie tego życzyła, są uprawnione do wzięcia udziału w takich konsultacjach i we współpracy. Po zakończeniu tego dalszego postępowania kontrolnego Strona, która wystąpiła z inicjatywą przeprowadzenia takiego postępowania, prześle innym Stronom odpowiednie sprawozdanie.

3. Jeżeli w drodze obserwacji obiektu, konstrukcji, instalacji lub innego urządzenia nie można określić, jakie państwo jest odpowiedzialne za działalność powodującą uzasadnione wątpliwości, Państwo Strona mające takie wątpliwości zwraca się z odpowiednimi zawiadomieniami i pytaniami do Państw Stron Układu położonych w rejonie tej działalności, a także do innych Państw Stron. Jeżeli w wyniku takiego badania zostanie ustalone, że jakieś określone Państwo Strona jest odpowiedzialne za tę działalność, wówczas będzie się ono konsultować i współpracować z innymi Stronami, w trybie przewidzianym w ustępie 2 niniejszego artykułu. Jeżeli w wyniku tego badania nie można ustalić, jakie Państwo jest odpowiedzialne za tę działalność, wówczas Państwo Strona prowadzące takie badanie może zastosować dalsze postępowanie kontrolne, włączając w to inspekcję, przy czym Państwo to zaprosi do wzięcia w nim udziału Państwa Strony Układu położone w rejonie tej działalności, łącznie z jakimkolwiek Państwem nadbrzeżnym i z każdą inną Stroną, która wyrazi chęć współpracy.

4. Jeżeli konsultacje i współpraca przewidziane w ustępach 2 i 3 niniejszego artykułu nie usunęły wątpliwości co do tej działalności i pozostaje poważna wątpliwość co do wykonywania zobowiązań przyjętych na podstawie niniejszego Układu, Państwo Strona może, zgodnie z postanowieniami Karty Narodów Zjednoczonych, przekazać tę sprawę Radzie Bezpieczeństwa, która może podjąć środki zgodnie z Kartą.

5. Państwo Strona może prowadzić kontrolę przewidzianą w niniejszym artykule przy użyciu własnych środków lub przy pełnej lub częściowej pomocy innego Państwa Strony albo w drodze odpowiedniego postępowania międzynarodowego w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych i zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych.

6. Działalność kontrolna przewidziana w niniejszym Układzie nie powinna przeszkadzać w działalności innych Państw Stron i powinna być prowadzona z należytym uwzględnieniem praw uznanych przez prawo międzynarodowe, łącznie z wolnością morza pełnego i prawem państw nadbrzeżnych do badania i eksploatacji ich szelfu kontynentalnego.

Artykuł  IV

Żadne z postanowień niniejszego Układu nie może być interpretowane jako potwierdzające lub naruszające stanowisko jakiegokolwiek Państwa Strony odnośnie do istniejących konwencji międzynarodowych, w tym Konwencji o morzu terytorialnym i strefie przyległej, 1958, lub odnośnie do praw lub roszczeń, jakie to Państwo Strona może zgłaszać, albo odnośnie do uznania lub nieuznawania praw lub roszczeń zgłaszanych przez jakiekolwiek inne państwo, które dotyczą jego wód przybrzeżnych, łącznie m. in. z morzem terytorialnym i strefą przyległą, albo dna mórz i oceanów łącznie z szelfem kontynentalnym.

Artykuł  V

Strony niniejszego Układu zobowiązują się do kontynuowania w dobrej wierze rokowań dotyczących dalszych kroków w dziedzinie rozbrojenia mających na celu zapobieżenie wyścigowi zbrojeń na dnie mórz i oceanów oraz w jego podłożu.

Artykuł  VI

Każde Państwo Strona może zgłosić poprawki do niniejszego Układu. Poprawki wchodzą w życie dla każdego Państwa Strony przyjmującego te poprawki po przyjęciu ich przez większość Państw Stron Układu, a następnie dla każdego pozostałego Państwa Strony w dniu przyjęcia przez nie tych poprawek.

Artykuł  VII

Po upływie pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu powinna być zwołana w Genewie (Szwajcaria) konferencja Stron Układu, mająca za zadanie zbadanie funkcjonowania Układu dla upewnienia się, że cele określone we wstępie oraz postanowienia Układu są realizowane. Badanie takie powinno wziąć pod uwagę wszelkie osiągnięcia techniczne mające związek z przedmiotem niniejszego Układu. Konferencja ustali, zgodnie z poglądami większości obecnych na niej Stron, czy należy zwołać dodatkową konferencję dla rozpatrzenia sprawy działania Układu i w jakim terminie.

Artykuł  VIII

Każda ze Stron niniejszego Układu, zgodnie ze swą suwerennością państwową, ma prawo wystąpić z Układu, jeżeli uzna, że wyjątkowe okoliczności związane z przedmiotem niniejszego Układu zagroziły najwyższym interesom jej kraju. O wystąpieniu Strona Układu powinna zawiadomić na trzy miesiące wcześniej wszystkie inne Strony Układu oraz Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych. Powiadomienie takie powinno zawierać oświadczenie o wyjątkowych okolicznościach, które Strona Układu uważa za zagrażające jej najwyższym interesom.

Artykuł  IX

Postanowienia niniejszego Układu w żaden sposób nie naruszają zobowiązań przyjętych przez Państwa Strony Układu na podstawie umów międzynarodowych ustanawiających strefy wolne od broni jądrowej.

Artykuł  X

1. Niniejszy Układ jest otwarty do podpisu dla wszystkich państw. Każde państwo, które nie podpisze Układu przed jego wejściem w życie, zgodnie z ustępem 3 niniejszego artykułu, może przystąpić do niego w dowolnym czasie.

2. Niniejszy Układ podlega ratyfikacji przez państwa, które go podpisały. Dokumenty ratyfikacyjne i dokumenty przystąpienia składane będą Rządom Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii oraz Stanów Zjednoczonych Ameryki, które niniejszym zostają wyznaczone jako Rządy-Depozytariusze.

3. Niniejszy układ wchodzi w życie po złożeniu dokumentów ratyfikacyjnych przez dwadzieścia dwa rządy, w tym rządy wyznaczone jako Rządy-Depozytariusze tego Układu.

4. Dla państw, które złożą dokumenty ratyfikacyjne lub dokumenty przystąpienia po wejściu w życie niniejszego Układu, wejdzie on w życie w dniu złożenia ich dokumentów ratyfikacyjnych lub dokumentów przystąpienia.

5. Rządy-Depozytariusze niezwłocznie poinformują wszystkie państwa, które Układ podpisały lub do niego przystąpiły, o dacie złożenia każdego dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu przystąpienia, dacie wejścia w życie niniejszego Układu, a także o otrzymaniu innych zawiadomień.

6. Niniejszy Układ zostanie zarejestrowany przez Rządy-Depozytariusze zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych.

Artykuł  XI

Niniejszy Układ, którego teksty rosyjski, angielski, francuski, hiszpański i chiński są jednakowo autentyczne, zostanie złożony w archiwach Rządów-Depozytariuszy. Rządy-Depozytariusze przekażą należycie uwierzytelnione kopie niniejszego Układu Rządom Państw, które Układ podpisały lub do niego przystąpiły. Na dowód czego niżej podpisani, należycie do tego upełnomocnieni, podpisali niniejszy Układ.

Sporządzono w trzech egzemplarzach, w miastach Moskwie, Waszyngtonie i Londynie dnia jedenastego lutego tysiąc dziewięćset siedemdziesiątego pierwszego roku.