Tytuł 5 - WSPÓŁPRACA GOSPODARCZA I SEKTOROWA - Układ o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony. Bruksela.2014.03.21 oraz 2014.06.27.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2017.1781

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 września 2017 r.

TYTUŁ  V

WSPÓŁPRACA GOSPODARCZA I SEKTOROWA

Współpraca w sektorze energetycznym, w tym kwestie dotyczące energii jądrowej

1. 
Strony zgodnie postanawiają kontynuować i zintensyfikować swoją dotychczasową współpracę w kwestiach energetycznych na rzecz poprawy bezpieczeństwa, konkurencyjności i zrównoważenia energetyki, co ma kluczowe znaczenie dla sprzyjania wzrostowi gospodarczemu, a także zmierzać do integracji rynku, w tym poprzez stopniowe zbliżenie w sektorze energetyki oraz poprzez uczestnictwo w regionalnej współpracy energetycznej. We współpracy regulacyjnej uwzględnia się potrzebę zapewnienia odpowiednich obowiązków świadczenia usługi publicznej, w tym działań mających na celu informowanie obywateli i ich ochronę przed nieuczciwymi praktykami handlowymi, a także dostęp konsumentów, w tym obywateli w najtrudniejszej sytuacji, do przystępnej cenowo energii.
2. 
Współpraca taka opiera się na kompleksowym partnerstwie i odbywa się na zasadach obustronnego interesu, wzajemności, przejrzystości i przewidywalności, zgodnie z zasadami gospodarki rynkowej, Traktatem karty energetycznej z 1994 r., Protokołem ustaleń w sprawie współpracy w dziedzinie energetyki oraz innymi umowami wielostronnymi i odnośnymi umowami dwustronnymi.

Wzajemna współpraca obejmuje między innymi następujące obszary:

a)
realizacja strategii i polityk w dziedzinie energetyki oraz opracowywanie prognoz i scenariuszy, a także doskonalenie systemu ewidencji statystycznej w sektorze energetyki na podstawie terminowej wymiany informacji dotyczącej bilansów i przepływów energii, zgodnie z praktykami międzynarodowymi, a także rozwój infrastruktury;
b)
ustanawianie skutecznych mechanizmów postępowania w duchu solidarności w przypadku ewentualnych kryzysów energetycznych;
c)
modernizacja i doskonalenie istniejącej infrastruktury energetycznej służącej wspólnym interesom, w tym mocy produkcyjnych służących wytwarzaniu energii, a także poprawa integralności i bezpieczeństwa sieci energetycznych oraz stopniowa integracja ukraińskiej sieci energii elektrycznej z siecią europejską, jak również pełne odrestaurowanie infrastruktury tranzytu energii elektrycznej i instalacja transgranicznych systemów pomiaru na zewnętrznych granicach Ukrainy oraz stworzenie nowej infrastruktury energetycznej służącej wspólnym interesom w celu dywersyfikacji źródeł, dostawców, tras i metod transportu energii w sposób oszczędny i przyjazny środowisku;
d)
rozwój rynków energii charakteryzujących się konkurencyjnością, przejrzystością i brakiem dyskryminacji zgodnie z zasadami i normami UE w drodze reform regulacyjnych;
e)
współpraca w ramach Traktatu o Wspólnocie Energetycznej z 2005 r.;
f)
zwiększanie i wzmacnianie długoterminowej stabilności i bezpieczeństwa w zakresie handlu energią, tranzytu, badań, wydobycia, rafinacji, produkcji, magazynowania, transportu, przesyłu, dystrybucji i wprowadzania do obrotu lub sprzedaży energii lub materiałów i produktów energetycznych w sposób przynoszący wzajemne korzyści i niedyskryminacyjny, zgodnie z międzynarodowymi zasadami, w tym Traktatem Karty energetycznej z 1994 r., Porozumieniem WTO i niniejszym Układem;
g)
tworzenie atrakcyjnych i stabilnych warunków do inwestowania poprzez rozwiązywanie kwestii instytucjonalnych, prawnych, fiskalnych i innych oraz sprzyjanie wzajemnym inwestycjom w dziedzinie energetyki w sposób niedyskryminacyjny;
h)
efektywna współpraca z Europejskim Bankiem Inwestycyjnym (EBI), Europejskim Bankiem Odbudowy i Rozwoju (EBOR) i innymi międzynarodowymi organizacjami i instrumentami finansowymi w celu wspierania współpracy między Stronami w dziedzinie energetyki;
i)
promowanie efektywności energetycznej i oszczędności energii, w tym poprzez tworzenie polityki dotyczącej efektywności energetycznej oraz ram prawnych i regulacyjnych w celu osiągnięcia znacznych udoskonaleń odpowiadających normom UE, w tym w zakresie efektywnego wytwarzania, produkcji, transportu, dystrybucji i wykorzystania energii zgodnie z funkcjonowaniem mechanizmów rynkowych, a także efektywnego wykorzystywania energii w urządzeniach, oświetleniu i budynkach;
j)
rozwój i wspieranie oszczędnego i bezpiecznego dla środowiska wykorzystywania odnawialnych źródeł energii i paliw alternatywnych, w tym produkcja zrównoważonych biopaliw, a także współpraca w kwestiach regulacyjnych, certyfikacji i normalizacji, jak również w zakresie rozwoju technicznego i handlowego;
k)
promowanie wspólnego mechanizmu wdrażania w ramach protokołu z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu z 1997 r. w celu zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych poprzez projekty w dziedzinie efektywności energetycznej i energii odnawialnych;
l)
współpraca naukowa i techniczna oraz wymiana informacji na rzecz rozwoju i doskonalenia technologii produkcji, transportu, dostaw i wykorzystywania końcowego energii, ze szczególnym uwzględnieniem technologii sprzyjających efektywności energetycznej i przyjaznych dla środowiska, w tym wychwytywania i magazynowania dwutlenku węgla oraz efektywnych i czystych technologii węglowych, zgodnie z ugruntowanymi zasadami określonymi między innymi w Umowie w sprawie współpracy naukowej i technologicznej między Wspólnotą Europejską a Ukrainą;
m)
współpraca na forum europejskich i międzynarodowych organów normalizacyjnych w dziedzinie energetyki.

Strony wymieniają się informacjami i doświadczeniami oraz zapewniają odpowiednie wsparcie procesu reform regulacyjnych, obejmujących restrukturyzację sektora węgla (energetycznego, koksującego i brunatnego) w celu zwiększenia jego konkurencyjności, zwiększenia bezpieczeństwa kopalń i bezpieczeństwa pracy oraz zmniejszenia wpływu na środowisko, przy uwzględnieniu wpływu regionalnego i społecznego. W celu zwiększenia efektywności, konkurencyjności i zrównoważenia proces restrukturyzacji musi obejmować cały łańcuch wartości węgla, tj. od wydobycia poprzez produkcję i przetwarzanie po konwersję i gospodarowanie pozostałościami po przetwarzaniu i spalaniu węgla. Podejście to obejmuje odzyskiwanie i wykorzystywanie metanu uwalnianego w kopalniach węgla, jak również w toku działań związanych z ropą naftową i gazem, na składowiskach odpadów oraz w sektorze rolnym, zgodnie z "Globalną Inicjatywą w Sprawie Metanu", w której Strony są partnerami.

Strony niniejszym ustanawiają mechanizm wczesnego ostrzegania, określony w załączniku XXVI do rozdziału 1 (Współpraca w sektorze energetycznym, w tym kwestie dotyczące energii jądrowej) tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu.

Stopniowe zbliżanie przepisów dokonywane jest zgodnie z harmonogramem przedstawionym w załączniku XXVII do niniejszego Układu.

1. 
Współpraca w sektorze cywilnego wykorzystania energii jądrowej odbywa się poprzez wdrażanie szczególnych umów w tej dziedzinie, zawartych lub które zostaną zawarte przez Strony, zgodnie z odpowiednimi uprawnieniami i kompetencjami UE i jej państw członkowskich, lub Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Euratom) i jej państw członkowskich oraz zgodnie z procedurami prawnymi każdej ze Stron.
2. 
W ramach tej współpracy zapewnia się wysoki poziom bezpieczeństwa jądrowego, czyste i pokojowe wykorzystanie energii jądrowej, obejmujące wszystkie rodzaje działalności w zakresie cywilnego wykorzystania energii jądrowej i etapy cyklu paliwowego, w tym produkcję materiałów jądrowych i handel nimi, aspekty bezpieczeństwa energetyki jądrowej, a także gotowość w przypadku sytuacji wyjątkowych oraz kwestie związane ze zdrowiem i ochroną środowiska oraz nieproliferacją. W tym kontekście współpraca obejmie również dalszy rozwój polityki oraz ram prawnych i regulacyjnych opierających się na prawodawstwie i praktykach UE, a także na normach Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (MAEA). Strony promują cywilne badania naukowe w dziedzinach bezpieczeństwa jądrowego i ochrony fizycznej obiektów jądrowych, w tym wspólną działalność badawczo-rozwojową oraz szkolenie i mobilność naukowców.
3. 
W ramach współpracy uwzględnia się problemy będące skutkami katastrofy w Czarnobylu, a także likwidację elektrowni jądrowej w Czarnobylu, w szczególności:
a)
plan realizacji powłoki ochronnej (SIP) w celu przekształcenia obecnej, uszkodzonej osłony reaktora nr 4 w system bezpieczny dla środowiska;
b)
gospodarowanie zużytym paliwem jądrowym;
c)
usuwanie skażenia terenu;
d)
gospodarowanie odpadami radioaktywnymi;
e)
monitorowanie środowiska;
f)
pozostałe obszary, które mogą być przedmiotem wspólnych uzgodnień, takie jak medyczne, naukowe, gospodarcze, regulacyjne, społeczne i administracyjne aspekty działań na rzecz ograniczenia skutków katastrofy.

Współpraca makroekonomiczna

UE i Ukraina ułatwiają proces reform gospodarczych poprzez współpracę mającą na celu lepsze zrozumienie podstawowych zasad rządzących ich systemami gospodarczymi oraz formułowanie i realizację polityki gospodarczej w gospodarkach rynkowych. Ukraina dąży do stworzenia sprawnie działającej gospodarki rynkowej oraz stopniowego zbliżenia swojej polityki do polityki UE, zgodnie z podstawowymi zasadami stabilności makroekonomicznej, zdrowych finansów publicznych i trwalej równowagi płatniczej.

Aby osiągnąć cele określone w art. 343 niniejszego Układu Strony współpracują w zakresie:

a)
wymiany informacji dotyczących wyników i prognoz makroekonomicznych oraz strategii rozwoju;
b)
wspólnej analizy kwestii ekonomicznych będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, w tym środków polityki gospodarczej oraz instrumentów ich realizacji, takich jak metod prognozowania gospodarczego i opracowywania strategicznych dokumentów politycznych, w celu usprawnienia procesów kształtowania polityki na Ukrainie zgodnie z zasadami i praktyką UE;
c)
wymiany wiedzy specjalistycznej w dziedzinie makroekonomii;
d)
współpraca obejmie również wymianę informacji dotyczących zasad i funkcjonowania Europejskiej Unii Gospodarczej i Walutowej (UGW).

W kwestiach objętych rozdziałem 2 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

Zarządzanie finansami publicznymi: polityka budżetowa, kontrola wewnętrzna i audyt zewnętrzny

Współpraca w dziedzinie zarządzania finansami publicznymi ma na celu zapewnienie rozwoju polityki budżetowej oraz zdrowych systemów publicznej kontroli wewnętrznej i audytu zewnętrznego w oparciu o międzynarodowe standardy i w sposób zgodny z podstawowymi zasadami rozliczalności, przejrzystości, oszczędności, efektywności i skuteczności.

Strony wymieniają informacje, doświadczenia i najlepsze praktyki oraz podejmują inne działania, w szczególności w następujących zakresach:

1.
W dziedzinie polityki budżetowej:
a)
rozwój systemu średnioterminowych prognoz i planów budżetowych;
b)
udoskonalenie podejść zorientowanych na program w procesie budżetowym oraz analiza efektywności i skuteczności realizacji programów budżetowych;
c)
poprawa wymiany informacji i doświadczeń dotyczących planowania i realizacji budżetu oraz długu publicznego.
2.
W dziedzinie audytu zewnętrznego:
-
wdrożenie standardów i metod Międzynarodowej Organizacji Najwyższych Organów Kontroli (INTOSAI) oraz wymiana najlepszych praktyk UE w dziedzinie kontroli zewnętrznej i audytu finansów publicznych, ze szczególnym uwzględnieniem niezależności odpowiednich organów Stron;
3.
W dziedzinie publicznej wewnętrznej kontroli finansowej:
-
dalszy rozwój systemu publicznej wewnętrznej kontroli finansowej poprzez harmonizację z przyjętymi na szczeblu międzynarodowym standardami (Instytutu Audytorów Wewnętrznych (IIA), Międzynarodowej Federacji Księgowych (IFAC), INTOSAI) i metodami, a także najlepszą praktyką UE w zakresie kontroli wewnętrznej i audytu wewnętrznego w podmiotach państwowych.
4.
W dziedzinie zwalczania nadużyć finansowych:
-
doskonalenie metod zwalczania nadużyć finansowych i korupcji oraz zapobiegania im w obszarze objętym rozdziałem 3 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu, w tym współpraca między odpowiednimi organami administracyjnymi.

W kwestiach objętych rozdziałem 3 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

Podatki

Strony współpracują w celu zwiększania dobrej administracji w dziedzinie podatków z myślą o dalszej poprawie stosunków gospodarczych, handlu, inwestycji i uczciwej konkurencji.

W odniesieniu do art. 349 niniejszego Układu Strony uznają zasady dobrej administracji w dziedzinie podatków, czyli zasady przejrzystości, wymiany informacji i uczciwej konkurencji podatkowej, przyjęte przez państwa członkowskie na poziomie UE, oraz zobowiązują się do wdrażania tych zasad. W tym celu, bez uszczerbku dla kompetencji UE i państw członkowskich, Strony udoskonalą współpracę międzynarodową w dziedzinie podatków, usprawniają pobór należnych podatków oraz opracowują środki skutecznego wdrażania wyżej wymienionych zasad.

Strony zwiększają i zacieśniają również swoją współpracę zmierzającą do poprawy i rozwoju systemu podatkowego i administracji podatkowej Ukrainy, łącznie z poprawą zdolności w zakresie poboru i kontroli, ze szczególnym naciskiem na procedury zwrotu podatku od wartości dodanej (VAT) w celu uniknięcia kumulowania zaległości, zapewnienia skutecznego poboru podatków i zwiększenia skuteczności zwalczania oszustw podatkowych i unikania opodatkowania. Strony dążą do zwiększenia współpracy i wymiany doświadczeń w zakresie zwalczania oszustw podatkowych, w szczególności oszustwa karuzelowego.

Strony rozwijają swoją współpracę i harmonizują politykę w zakresie przeciwdziałania oszustwom i przemytowi produktów podlegających akcyzie oraz w zakresie zwalczania takich praktyk. Współpraca ta obejmuje między innymi stopniowe zbliżenie stawek akcyzy na wyroby tytoniowe w maksymalnym możliwym zakresie, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z kontekstu regionalnego, w tym w ramach dialogu na poziomie regionalnym i zgodnie z Ramową konwencją Światowej Organizacji Zdrowia o ograniczeniu użycia tytoniu z 2003 r. W tym celu Strony będą dążyć do zacieśnienia współpracy w kontekście regionalnym.

Dokonuje się stopniowego zbliżenia do struktury podatków określonej w dorobku prawnym UE zgodnie z załącznikiem XXVIII do niniejszego Układu.

W kwestiach objętych rozdziałem 4 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

Statystyka

Strony rozwijają i wzmacniają współpracę w kwestiach statystycznych, przyczyniając się w ten sposób do realizacji długoterminowego celu dostarczania terminowych, porównywalnych w skali międzynarodowej i rzetelnych danych statystycznych. Trwały, efektywny i zawodowo niezależny krajowy system statystyczny powinien dostarczać informacje istotne dla obywateli, przedsiębiorstw i decydentów na Ukrainie i w UE, umożliwiając im tym samym podejmowanie świadomych decyzji. Krajowy system statystyczny powinien być zgodny z podstawowymi zasadami ONZ dotyczącymi statystyk urzędowych, z uwzględnieniem dorobku prawnego UE w zakresie statystyki, w tym Europejskiego kodeksu praktyk statystycznych, w celu harmonizacji krajowego systemu statystycznego z normami i standardami europejskimi. Dorobek prawny w dziedzinie statystyki przedstawiany jest w aktualizowanym corocznie Kompendium wymogów statystycznych, które Strony uznają za załącznik do niniejszego Układu (załącznik XXIX).

Celem współpracy jest:

a)
dalsze zwiększanie zdolności krajowego systemu statystycznego, ze szczególną koncentracją na solidnych podstawach prawnych, odpowiedniej polityce rozpowszechniania danych i metadanych oraz formie przystępnej dla użytkownika;
b)
stopniowe zbliżenie systemu statystycznego Ukrainy do Europejskiego Systemu Statystycznego;
c)
usprawnienie przekazywania danych do UE z uwzględnieniem stosowania odpowiednich metodologii międzynarodowych i europejskich, w tym klasyfikacji;
d)
zwiększanie kwalifikacji zawodowych krajowych kadr statystycznych i ich potencjału w dziedzinie zarządzania w celu ułatwienia stosowania standardów statystycznych UE i przyczynienia się do rozwoju systemu statystycznego Ukrainy;
e)
wymiana doświadczeń między Stronami w zakresie rozwoju wiedzy specjalistycznej w dziedzinie statystyki;
f)
promowanie kompleksowej kontroli jakości wszystkich procesów sporządzania statystyk i ich rozpowszechniania.

Strony współpracują w ramach Europejskiego Systemu Statystycznego, w ramach którego Eurostat jest organem statystycznym UE. Współpraca ta koncentruje się między innymi na następujących obszarach:

a)
statystyki dotyczące ludności, w tym spisy powszechne;
b)
statystyki rolne, w tym spisy rolne i statystyki dotyczące środowiska;
c)
statystyki działalności gospodarczej, w tym rejestry działalności gospodarczej i wykorzystywanie źródeł administracyjnych do celów statystycznych;
d)
energetyka, w tym bilanse energetyczne;
e)
rachunki narodowe;
f)
statystyki handlu zagranicznego;
g)
statystyki regionalne;
h)
kompleksowa kontrola jakości wszystkich procesów sporządzania statystyk i ich rozpowszechniania.

Strony między innymi wymieniają informacje i wiedzę specjalistyczną oraz rozwijają współpracę, z uwzględnieniem uzyskanych już doświadczeń w zakresie reformy systemu statystycznego w ramach różnych programów pomocy. Podejmowane działania powinny zmierzać do dalszego stopniowego zbliżenia do dorobku prawnego UE na podstawie krajowej strategii rozwoju systemu statystycznego Ukrainy, z uwzględnieniem rozwoju Europejskiego Systemu Statystycznego. W ramach procesu tworzenia danych statystycznych nacisk będzie położony na dalszy rozwój badań reprezentacyjnych, z uwzględnieniem konieczności ograniczenia obciążenia respondentów. Dane mają być adekwatne do celów opracowywania i monitorowania polityk we wszystkich kluczowych dziedzinach życia społecznego i gospodarczego.

W kwestiach objętych rozdziałem 5 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzi się regularny dialog. Przedstawiciele Ukrainy powinni być dopuszczani, w zakresie, w jakim jest to możliwe, do udziału w działaniach podejmowanych w ramach Europejskiego Systemu Statystycznego na normalnych zasadach uczestnictwa przedstawicieli państw trzecich.

Środowisko

Strony rozwijają i wzmacniają współpracę w kwestiach dotyczących środowiska, przyczyniając się w ten sposób do realizacji długoterminowego celu zrównoważonego rozwoju i zielonej gospodarki. Lepsza ochrona środowiska powinna przynieść korzyści obywatelom i przedsiębiorstwom na Ukrainie i w UE, w tym dzięki poprawie zdrowia publicznego, ochronie zasobów naturalnych, zwiększonej efektywności gospodarczej i środowiskowej, włączeniu ochrony środowiska do innych obszarów polityki oraz zwiększeniu produkcji dzięki stosowaniu nowoczesnych technologii. Współpraca ma przebiegać w najlepszym interesie Stron na zasadach równości i obopólnej korzyści, z uwzględnieniem wzajemnych zależności między Stronami w dziedzinie ochrony środowiska oraz umów wielostronnych w tym obszarze.

Współpraca zmierza do zachowania, ochrony, poprawy i przywracania jakości środowiska, ochrony zdrowia ludzi, rozważnego i racjonalnego korzystania z zasobów naturalnych oraz promowania środków na szczeblu międzynarodowym w zakresie rozwiązywania regionalnych lub globalnych problemów środowiska, między innymi w następujących dziedzinach:

a)
zmiana klimatu;
b)
zarządzanie w zakresie środowiska i kwestie horyzontalne, w tym kształcenie i szkolenie, a także dostęp do informacji o środowisku i procesów decyzyjnych;
c)
jakość powietrza;
d)
jakość wód i gospodarka zasobami wodnymi, w tym środowisko morskie;
e)
gospodarka odpadami i zasobami;
f)
ochrona przyrody, w tym zachowanie i ochrona bioróżnorodności i różnorodności krajobrazu (sieci ekologiczne);
g)
zanieczyszczenia przemysłowe i zagrożenia przemysłowe;
h)
chemikalia;
i)
organizmy modyfikowane genetycznie, w tym w rolnictwie;
j)
zagrożenie hałasem;
k)
ochrona cywilna, w tym zagrożenia naturalne i spowodowane przez człowieka;
l)
środowisko miejskie;
m)
opłaty środowiskowe.
1. 
Strony między innymi:
a)
wymieniają się informacjami i wiedzą specjalistyczną;
b)
prowadzą wspólne działania badawcze oraz wymianę informacji dotyczących czystszych technologii;
c)
planują działania na wypadek klęsk i innych sytuacji nagłych;
d)
prowadzą wspólne działania na poziomie regionalnym i międzynarodowym, w tym w stosownych przypadkach w odniesieniu do umów wielostronnych w dziedzinie środowiska ratyfikowanych przez Strony oraz wspólnych działań w ramach właściwych agencji.
2. 
Strony poświęcają szczególną uwagę kwestiom transgranicznym.

Stopniowe zbliżenie prawodawstwa ukraińskiego do prawa i polityki UE w dziedzinie środowiska odbywa się zgodnie z załącznikiem XXX do niniejszego Układu.

Współpraca w sektorze ochrony ludności odbywa się poprzez wdrażanie szczególnych umów w tej dziedzinie, zawartych przez Strony zgodnie z odpowiednimi uprawnieniami i kompetencjami UE i jej państw członkowskich oraz zgodnie z procedurami prawnymi poszczególnych Stron. Współpraca ta ma na celu między innymi:

a)
ułatwienie wzajemnej pomocy w sytuacjach nagłych;
b)
całodobowa wymiana wczesnych ostrzeżeń i aktualnych informacji o transgranicznych sytuacjach nagłych, w tym wniosków o pomoc i ofert pomocy;
c)
ocenę wpływu klęsk na środowisko;
d)
zapraszanie ekspertów na specjalistyczne warsztaty techniczne i sympozja poświęcone kwestiom ochrony ludności;
e)
doraźne zapraszanie obserwatorów na poszczególne ćwiczenia i szkolenia organizowane przez UE lub Ukrainę;
f)
zacieśnianie obecnej współpracy w zakresie najbardziej skutecznego wykorzystania dostępnych możliwości ochrony ludności.

Współpraca obejmuje między innymi następujące cele:

a)
opracowanie ogólnej strategii w dziedzinie środowiska, obejmującej zaplanowane reformy instytucjonalne (wraz z harmonogramami) służące zapewnieniu wdrożenia i egzekwowania prawodawstwa w dziedzinie środowiska; podział kompetencji organów w dziedzinie środowiska na poziomie krajowym, regionalnym i gminnym; stworzenie procedur podejmowania i wdrażania decyzji; opracowanie procedur służących promowaniu uwzględniania kwestii środowiska w innych obszarach polityki; określenie niezbędnych zasobów kadrowych i finansowych oraz mechanizmu przeglądu;
b)
opracowanie strategii sektorowych w dziedzinie jakości powietrza, jakości wód i zarządzania zasobami wodnymi, w tym środowiskiem morskim, gospodarki odpadami i zasobami, ochrony przyrody, zanieczyszczenia przemysłowego, zagrożeń przemysłowych i chemikaliów, w tym wyraźne określenie harmonogramów i etapów wdrożenia, zakresów odpowiedzialności administracyjnej oraz strategii finansowych w zakresie inwestycji w infrastrukturę i technologie;
c)
opracowanie i realizacja polityki w zakresie zmiany klimatu, w szczególności zgodnie z wykazem w załączniku XXXI do niniejszego Układu.

W kwestiach objętych rozdziałem 6 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

Transport

Strony:

a)
rozszerzają i zacieśniają współpracę w dziedzinie transportu w celu przyczynienia się do rozwoju zrównoważonych systemów transportu;
b)
promują efektywne i bezpieczne funkcjonowanie transportu oraz intermodalność i interoperacyjność systemów transportu;
c)
dokładają starań w celu poprawy połączeń transportowych między swoimi terytoriami.
1. 
Współpraca między Stronami zmierza do ułatwienia restrukturyzacji i modernizacji sektora transportu na Ukrainie i stopniowego zbliżenia do standardów funkcjonowania i polityk porównywalnych ze standardami i politykami w UE, w szczególności poprzez wdrożenie środków określonych w załączniku XXXII do niniejszego Układu, bez uszczerbku dla zobowiązań wynikających z poszczególnych umów zawartych między Stronami w dziedzinie transportu. Wdrażanie wyżej wspomnianych środków nie może stać w sprzeczności z prawami i zobowiązaniami Stron w ramach umów międzynarodowych, których są one stronami, ani z ich uczestnictwem w organizacjach międzynarodowych.
2. 
Współpraca zmierza również do poprawy przepływu pasażerów i towarów oraz zwiększenia płynności przepływów transportowych między Ukrainą, UE i państwami trzecimi w regionie poprzez likwidację przeszkód administracyjnych, technicznych, transgranicznych i innych, poprawę stanu sieci transportowych i modernizację infrastruktury, w szczególności na głównych osiach łączących Strony. Współpraca obejmuje działania zmierzające do ułatwienia przekraczania granic.
3. 
Współpraca obejmuje wymianę informacji i wspólne działania:
-
na poziomie regionalnym, w szczególności z uwzględnieniem postępu osiągniętego w ramach różnych umów dotyczących współpracy regionalnej w dziedzinie transportu, takich jak panel Partnerstwa Wschodniego ds. transportu, korytarz transportowy Europa-Kaukaz-Azja (TRACECA), proces z Baku i inne inicjatywy w zakresie transportu;
-
na poziomie międzynarodowym, w tym w odniesieniu do międzynarodowych organizacji w dziedzinie transportu oraz umów i konwencji międzynarodowych ratyfikowanych przez Strony - w ramach różnych agencji UE zajmujących się transportem.

Współpraca obejmuje między innymi następujące obszary:

a)
opracowanie zrównoważonej krajowej polityki transportu, obejmującej wszystkie rodzaje transportu, w szczególności z myślą o zapewnieniu efektywnych i bezpiecznych systemów transportowych oraz promowaniu uwzględniania zagadnień transportowych w innych obszarach polityki;
b)
opracowywanie strategii sektorowych w świetle krajowej polityki transportu (z uwzględnieniem wymogów prawnych dotyczących modernizacji wyposażenia technicznego i flot transportowych w celu sprostania najwyższym standardom międzynarodowym) w zakresie transportu drogowego, kolejowego, wodnego śródlądowego, lotniczego, morskiego oraz intermodalności, z uwzględnieniem harmonogramów i etapów realizacji, zakresów odpowiedzialności administracyjnej oraz planów finansowania;
c)
rozwój multimodalnej sieci transportowej połączonej z transeuropejską siecią transportową (TEN-T) oraz udoskonalenie polityki w dziedzinie infrastruktury w celu lepszego określania i oceny projektów w dziedzinie infrastruktury na potrzeby różnych rodzajów transportu; opracowywanie strategii finansowania koncentrujących się na utrzymaniu, ograniczeniach zdolności przewozowej oraz brakujących ogniwach infrastruktury, a także na stymulowaniu i promowaniu uczestnictwa sektora prywatnego w projektach transportowych zgodnie z załącznikiem XXXIII do niniejszego Układu;
d)
przystąpienie do odpowiednich organizacji i umów międzynarodowych w dziedzinie transportu, w tym procedury zapewniające ścisłe wdrożenie i skuteczne egzekwowanie międzynarodowych umów i konwencji w dziedzinie transportu;
e)
współpraca naukowo-techniczna oraz wymiana informacji służąca rozwojowi i doskonaleniu technologii, takich jak inteligentne systemy transportu;
f)
propagowanie stosowania inteligentnych systemów transportu oraz technologii informacyjnych w zarządzaniu wszystkimi rodzajami transportu i w ich eksploatacji, a także wspieranie intermodalności i współpracy w wykorzystywaniu systemów kosmicznych i zastosowań komercyjnych usprawniających transport.

W kwestiach objętych rozdziałem 7 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

Przestrzeń kosmiczna

1. 
Strony promują wzajemnie korzystną współpracę w zakresie cywilnych badań przestrzeni kosmicznej i zastosowań kosmicznych, w szczególności w następujących dziedzinach:
a)
globalne systemy nawigacji satelitarnej;
b)
obserwacja Ziemi i globalne monitorowanie;
c)
nauka o przestrzeni kosmicznej i eksploracja przestrzeni kosmicznej;
d)
stosowane technologie kosmiczne, w tym technologia wyrzutni i napędu.
2. 
Strony będą stymulować i promować wymianę doświadczeń w zakresie polityki i administracji kosmicznej oraz aspektów prawnych, a także w zakresie restrukturyzacji przemysłu i komercjalizacji technologii kosmicznych.
1. 
Współpraca będzie obejmować wymianę informacji o politykach i programach Stron oraz o stosownych możliwościach współpracy i prowadzenia wspólnych projektów, w tym uczestnictwa podmiotów ukraińskich w następnym programie ramowym UE w zakresie badań naukowych i innowacji Horyzont 2020 w zakresie odnośnych tematów dotyczących przestrzeni kosmicznej i transportu.
2. 
Strony będą stymulować i wspierać wymianę naukowców i tworzenie odpowiednich sieci.
3. 
Współpraca mogłaby obejmować również wymianę doświadczeń w zakresie zarządzania badaniami przestrzeni kosmicznej i instytucjami naukowymi, a także kształtowanie środowiska sprzyjającego badaniom i stosowaniu nowych technologii oraz odpowiedniej ochronie odnośnych praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej.

W kwestiach objętych rozdziałem 8 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog, obejmujący w stosownych przypadkach koordynację i współpracę z Europejską Agencją Kosmiczną w odniesieniu do wyżej wspomnianych i innych stosownych tematów.

Współpraca naukowo-techniczna

Strony rozwijają i zacieśniają współpracę naukowo-techniczną w celu przyczynienia się zarówno do rozwoju nauki samego w sobie, jak i do wzmocnienia swojego potencjału naukowego w ramach dążenia do rozwiązania problemów krajowych i globalnych. Strony dokładają starań w celu przyczynienia się do postępu w nabywaniu wiedzy naukowo-technicznej istotnej dla zrównoważonego rozwoju gospodarczego poprzez zwiększanie swoich zdolności badawczych i potencjału kadrowego. Wymiana i łączenie wiedzy naukowej przyczyni się do konkurencyjności Stron dzięki zwiększeniu zdolności ich gospodarek do generowania i wykorzystywania wiedzy w celu wprowadzenia nowych produktów i rozwiązań na rynek. Strony będą rozwijać wreszcie swój potencjał naukowy w celu wywiązania się ze swoich globalnych zobowiązań w takich dziedzinach, jak kwestie zdrowotne, ochrona środowiska, w tym zmiana klimatu, oraz inne wyzwania globalne.

1. 
W takiej współpracy uwzględnia się obecne formalne ramy współpracy, ustanowione w Umowie w sprawie współpracy naukowo-technicznej między Wspólnotą Europejską a Ukrainą, a także przyjęty przez Ukrainę cel stopniowego zbliżenia swojej polityki i prawodawstwa w dziedzinie nauki i techniki do polityki i prawodawstwa UE.
2. 
Współpraca Stron zmierza do ułatwienia udziału Ukrainy w europejskiej przestrzeni badawczej.
3. 
Współpraca taka stanowi dla Ukrainy pomoc w reformie i reorganizacji jej systemu zarządzania nauką oraz instytucji badawczych (co obejmuje również zwiększenie możliwości w zakresie rozwoju badań i techniki) w celu wspierania rozwoju konkurencyjnej gospodarki i społeczeństwa wiedzy.

Współpraca odbywa się w szczególności poprzez:

a)
wymianę informacji dotyczących polityki naukowo-technicznej Stron;
b)
uczestnictwo w następnym programie ramowym UE w zakresie badań naukowych i innowacji Horyzont 2020;
c)
wspólną realizację programów naukowych i działań badawczych;
d)
wspólne działania badawczo-rozwojowe zmierzające do stymulowania postępu naukowego oraz transferu technologii i wiedzy fachowej;
e)
szkolenie w ramach programów mobilności dla badaczy i specjalistów;
f)
organizację wspólnych wydarzeń i działań w zakresie rozwoju naukowo-technicznego;
g)
środki wykonawcze mające na celu stworzenie środowiska sprzyjającego badaniom i stosowaniu nowych technologii oraz odpowiednią ochronę wyników badań stanowiących własność intelektualną;
h)
zwiększenie współpracy na poziomie regionalnym i międzynarodowym, szczególnie w kontekście Morza Czarnego oraz w ramach organizacji wielostronnych, takich jak Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO), Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) i grupa G8, a także w kontekście umów wielostronnych, takich jak Ramowa konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC) z 1992 r.;
i)
wymianę wiedzy specjalistycznej w zakresie zarządzania instytucjami badawczymi i naukowymi w celu rozwoju i poprawy zdolności w zakresie prowadzenia badań naukowych i udziału w nich.

W kwestiach objętych rozdziałem 9 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

Polityka w dziedzinie przemysłu i przedsiębiorstw

Strony rozwijają i wzmacniają współpracę w zakresie polityki w dziedzinie przemysłu i przedsiębiorstw, dokonując w ten sposób na poprawy warunków prowadzenia działalności gospodarczej dla wszystkich podmiotów, jednak ze szczególnym uwzględnieniem małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP). Wzmożona współpraca powinna korzystnie wpłynąć na ramy administracyjne i regulacyjne zarówno dla przedsiębiorstw ukraińskich, jak i unijnych, działających na Ukrainie i w UE, oraz powinna opierać się na polityce UE w dziedzinie MŚP i przemysłu z uwzględnieniem uznanych na szczeblu międzynarodowym zasad i praktyk w tej dziedzinie.

Aby osiągnąć cele określone w art. 378 niniejszego Układu, Strony współpracują w zakresie:

a)
realizacji strategii rozwoju MŚP, opierających się na zasadach sformułowanych w Europejskiej karcie małych przedsiębiorstw, oraz monitorowania procesu realizacji poprzez składanie corocznych sprawozdań i dialog. Współpraca ta będzie również koncentrować się na mikroprzedsiębiorstwach i przedsiębiorstwach rzemieślniczych, mających ogromne znaczenie zarówno dla gospodarki UE, jak i Ukrainy;
b)
tworzenia lepszych warunków ramowych poprzez wymianę informacji i dobrych praktyk, co przyczyni się do poprawy konkurencyjności. Współpraca ta będzie obejmować zarządzanie zmianami strukturalnymi (restrukturyzacjami) oraz kwestie środowiska i energii, takie jak efektywność energetyczna i czystsza produkcja;
c)
uproszczenia i racjonalizacji uregulowań i praktyki regulacyjnej, ze szczególnym uwzględnieniem wymiany dobrych praktyk w zakresie technik regulacyjnych, w tym zasad obowiązujących w UE;
d)
stymulowania rozwoju polityki innowacji poprzez wymianę informacji i dobrych praktyk w zakresie komercyjnego wykorzystywania wyników działań badawczo-rozwojowych (co obejmuje instrumenty wsparcia dla nowo tworzonych przedsiębiorstw technologicznych), rozwoju klastrów i dostępu do finansowania;
e)
zachęcanie do rozwijania kontaktów między przedsiębiorstwami unijnymi a ukraińskimi oraz między przedsiębiorstwami a władzami na Ukrainie i w UE;
f)
wsparcia zainicjowania na Ukrainie działalności w zakresie promocji eksportu;
g)
ułatwienia modernizacji i restrukturyzacji określonych gałęzi przemysłu Ukrainy i UE.

W kwestiach objętych rozdziałem 10 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog. Obejmie on przedstawicieli przedsiębiorstw unijnych i ukraińskich.

Przemysł wydobywczy i metalurgiczny

Strony rozwijają i wzmacniają współpracę w zakresie przemysłu wydobywczego i metalurgicznego w celu promowania wzajemnego zrozumienia, poprawy warunków prowadzenia działalności gospodarczej, wymiany informacji i współpracy w zakresie kwestii niedotyczących energetyki, odnoszących się w szczególności do wydobycia rud metali i minerałów przemysłowych. Współpraca ta pozostaje bez uszczerbku dla postanowień dotyczących węgla zawartych w art. 339 niniejszego Układu.

Aby osiągnąć cele określone w art. 381 niniejszego Układu, Strony współpracują w zakresie:

a)
wymiany informacji na temat sytuacji wyjściowej ich przemysłu wydobywczego i metalurgicznego;
b)
wymiany informacji na temat perspektyw przemysłu wydobywczego i metalurgicznego w UE i na Ukrainie pod względem konsumpcji, produkcji i prognoz rynkowych;
c)
wymiany informacji na temat działań podjętych przez Strony w celu ułatwienia procesu restrukturyzacji w tych sektorach;
d)
wymiany informacji i najlepszych praktyk w zakresie zrównoważonego rozwoju przemysłu wydobywczego i metalurgicznego na Ukrainie i w UE.

Usługi finansowe

Uznając, że dla ustanowienia w pełni funkcjonującej gospodarki rynkowej oraz dla sprzyjania wymianie handlowej między Stronami konieczne jest istnienie skutecznego zbioru przepisów i praktyk w obszarze usług finansowych, Strony zgodnie postanawiają współpracować w dziedzinie usług finansowych, mając na względzie następujące cele:

a)
wspieranie procesu dostosowywania uregulowań w dziedzinie usług finansowych do potrzeb otwartej gospodarki rynkowej;
b)
zapewnienie skutecznej i odpowiedniej ochrony inwestorów oraz innych podmiotów korzystających z usług finansowych;
c)
zapewnienie stabilności i integralności globalnego systemu finansowego.
d)
promowanie współpracy między różnymi podmiotami działającymi w ramach systemu finansowego, w tym organami regulacji i nadzoru;
e)
zapewnienie niezależnego i skutecznego nadzoru.
1. 
Strony stymulują współpracę między właściwymi organami regulacji i nadzoru, obejmującą wymianę informacji i wiedzy fachowej dotyczącej rynków finansowych oraz inne takie działania.
2. 
Szczególną uwagę zwraca się na rozwój zdolności administracyjnych tych organów, między innymi poprzez wymianę personelu i wspólne szkolenia.

Strony promują stopniowe zbliżenie do uznanych międzynarodowych norm w zakresie regulacji i nadzoru w dziedzinie usług finansowych. Odnośne akty należące do dorobku prawnego UE w dziedzinie usług finansowych objęte są rozdziałem 6 (Zakładanie przedsiębiorstw, handel usługami i handel elektroniczny) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu.

W kwestiach objętych rozdziałem 12 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

Prawo spółek, ład korporacyjny, rachunkowość i audyt

1. 
Uznając znaczenie dla ustanowienia w pełni funkcjonującej gospodarki tynkowej i dla stymulowania handlu istnienia skutecznego zbioru przepisów i praktyk w obszarze prawa spółek i ładu korporacyjnego, a także w dziedzinach rachunkowości i audytu, Strony zgodnie postanawiają współpracować w zakresie:
a)
ochrony akcjonariuszy, udziałowców, wierzycieli i innych zainteresowanych stron zgodnie z przepisami UE w tej dziedzinie, wymienionymi w załączniku XXXIV do niniejszego Układu;
b)
wprowadzenia odpowiednich międzynarodowych norm na poziomie krajowym oraz stopniowego zbliżenia do prawa UE w dziedzinie rachunkowości i audytu, wymienionych w załączniku XXXV do niniejszego Układu;
c)
dalszego rozwoju polityki ładu korporacyjnego zgodnie z międzynarodowymi standardami oraz stopniowego zbliżenia do przepisów i zaleceń UE w tej dziedzinie, wymienionych w załączniku XXXVI do niniejszego Układu.
2. 
Strony będą dążyć do wymiany informacji i wiedzy fachowej w zakresie zarówno istniejących systemów, jak i rozwoju sytuacji w tych dziedzinach. Ponadto Strony poczynią starania w celu poprawy wymiany informacji między krajowym rejestrem Ukrainy a rejestrami działalności gospodarczej państw członkowskich UE.

W kwestiach objętych rozdziałem 13 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

Społeczeństwo informacyjne

Strony intensyfikują współpracę w zakresie rozwoju społeczeństwa informacyjnego, przynoszącego korzyści obywatelom i przedsiębiorstwom dzięki powszechnej dostępności technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT) oraz dzięki usługom lepszej jakości w przystępnych cenach. Współpraca ta ułatwi również dostęp do rynku usług łączności elektronicznej, co pozytywnie wpłynie na konkurencję i inwestycje w sektorze.

Współpraca zmierza do realizacji krajowych strategii w zakresie społeczeństwa informacyjnego, do stworzenia kompleksowych ram regulacyjnych łączności elektronicznej oraz do zwiększenia uczestnictwa Ukrainy w działaniach badawczych UE w dziedzinie ICT.

Współpraca obejmuje następujące tematy:

a)
promowanie dostępu szerokopasmowego, poprawy bezpieczeństwa w sieci oraz powszechniejszego korzystania z ICT przez obywateli, przedsiębiorstwa i organy administracji poprzez rozwój lokalnych treści w internecie i wprowadzanie usług internetowych, w szczególności handlu elektronicznego, administracji elektronicznej, e-zdrowia i nauczania elektronicznego;
b)
koordynacja polityk łączności elektronicznej z myślą o optymalnym wykorzystywaniu spektrum częstotliwości radiowych oraz o interoperacyjności sieci na Ukrainie i w UE;
c)
zwiększanie niezależności i zdolności administracyjnych krajowego regulatora w dziedzinie komunikacji w celu zapewnienia mu zdolności do podejmowania odpowiednich działań regulacyjnych oraz egzekwowania własnych decyzji i wszystkich mających zastosowanie przepisów, a także w celu zagwarantowania uczciwej konkurencji na rynkach. Krajowy regulator w dziedzinie komunikacji powinien współpracować z organem ds. konkurencji w monitorowaniu tych rynków;
d)
promowanie wspólnych projektów badań w dziedzinie technologii informacyjno-komunikacyjnych w ramach następnego programu ramowego UE w zakresie badań naukowych i innowacji Horyzont 2020.

Strony wymieniają się informacjami, najlepszymi praktykami i doświadczeniem, a także podejmują wspólne działania w celu opracowania kompleksowych ram regulacyjnych i zapewnienia efektywnego funkcjonowania rynku łączności elektronicznej oraz niezakłóconej konkurencji na tym rynku.

Strony promują współpracę między krajowym regulatorem w dziedzinie komunikacji na Ukrainie a krajowymi regulatorami w UE.

1. 
Strony promują stopniowe zbliżenie do prawa i ram regulacyjnych UE w dziedzinie społeczeństwa informacyjnego i łączności elektronicznej.
2. 
Odnośne przepisy oraz dorobek prawny UE w dziedzinie społeczeństwa informacyjnego i łączności elektronicznej objęte są dodatkiem XVII-3 (Przepisy dotyczące usług telekomunikacyjnych) do rozdziału 6 (Zakładanie przedsiębiorstw, handel usługami i handel elektroniczny) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu.

W kwestiach objętych rozdziałem 14 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

Polityka audiowizualna

1. 
Strony współpracują w celu promowania przemysłu audiowizualnego w Europie i zachęcają do koprodukcji w obszarach kinematografii i telewizji.
2. 
Współpraca mogłaby obejmować między innymi szkolenie dziennikarzy i innych osób zajmujących się zawodowo mediami, zarówno drukowanymi, jak i elektronicznymi, jak również wsparcie mediów (publicznych i prywatnych) w celu wzmocnienia ich niezależności, profesjonalizmu i powiązań z innymi mediami europejskimi w zgodzie ze standardami europejskimi, w tym standardami Rady Europy.

Stopniowe zbliżenie do prawa i ram regulacyjnych UE oraz instrumentów międzynarodowych w dziedzinie polityki audiowizualnej odbywa się w szczególności w sposób określony w załączniku XXXVII do niniejszego Układu.

W kwestiach objętych rozdziałem 15 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

Turystyka

Strony współpracują w dziedzinie turystyki w celu rozwoju bardziej konkurencyjnej branży turystycznej, przyczyniającej się do wzrostu i potencjału gospodarczego, zatrudnienia oraz transakcji walutowych.

1. 
Współpraca na szczeblu dwustronnym, regionalnym i europejskim odbywa się na następujących zasadach:
a)
poszanowanie integralności i interesu miejscowych społeczności, szczególnie na obszarach wiejskich;
b)
znaczenie dziedzictwa kulturowego;
c)
pozytywne powiązanie turystyki z ochroną środowiska.
2. 
Odnośne postanowienia dotyczące organizatorów wycieczek określono w rozdziale 6 (Zakładanie przedsiębiorstw, handel usługami i handel elektroniczny) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu. Odnośne postanowienia dotyczące przepływu osób zawiera art. 19 niniejszego Układu.

Współpraca koncentruje się na następujących aspektach:

a)
wymiana informacji, najlepszych praktyk i doświadczeń oraz transfer wiedzy fachowej, w tym dotyczącej innowacyjnych technologii;
b)
nawiązanie strategicznego partnerstwa łączącego interesy publiczne, prywatne i wspólnot lokalnych w celu zapewnienia zrównoważonego rozwoju turystyki;
c)
promowanie i rozwój produktów i rynków oraz infrastruktury, zasobów kadrowych i struktur instytucjonalnych w dziedzinie turystyki;
d)
opracowywanie i realizacja efektywnych polityk i strategii z uwzględnieniem odpowiednich aspektów prawnych, administracyjnych i finansowych;
e)
szkolenie i rozwój potencjału w dziedzinie turystyki, służące poprawie standardów świadczenia usług;
f)
rozwój i promowanie turystyki związanej ze społecznościami lokalnymi.

W kwestiach objętych rozdziałem 16 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

Rolnictwo i rozwój obszarów wiejskich

Strony współpracują w celu promowania rozwoju rolnictwa i obszarów wiejskich, w szczególności poprzez stopniowe zbliżenie polityk i prawodawstwa.

Współpraca Stron w dziedzinie rolnictwa i rozwoju obszarów wiejskich obejmuje między innymi:

a)
sprzyjanie wzajemnemu zrozumieniu polityki rolnej i rozwoju obszarów wiejskich;
b)
zwiększanie zdolności administracyjnych na poziomie centralnym i lokalnym w zakresie planowania, oceny i realizacji polityki;
c)
promowanie nowoczesnej i zrównoważonej produkcji rolnej z poszanowaniem środowiska i dobrostanu zwierząt, w tym wzrost stosowania ekologicznych metod produkcji oraz stosowania biotechnologii, między innymi poprzez wdrażanie najlepszych praktyk w tych dziedzinach;
d)
wymiana wiedzy i najlepszych praktyk w zakresie polityki rozwoju obszarów wiejskich w celu promowania dobrobytu ekonomicznego społeczności wiejskich;
e)
poprawa konkurencyjności sektora rolnego oraz efektywności i przejrzystości tynków, a także warunków do inwestycji;
f)
rozpowszechnianie wiedzy poprzez szkolenia i wydarzenia o charakterze informacyjnym;
g)
sprzyjanie innowacjom poprzez badania oraz promowanie usług upowszechniania wiedzy wśród producentów rolnych;
h)
zwiększenie harmonizacji kwestii poruszanych w ramach organizacji międzynarodowych;
i)
wymiana najlepszych praktyk w zakresie mechanizmów wsparcia polityki rolnej i obszarów wiejskich;
j)
promowanie polityki jakości produktów rolnych w zakresie norm produktów, wymogów produkcji i programów jakości.

W ramach wyżej opisanej współpracy, bez uszczerbku dla tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu, Strony wspierają stopniowe zbliżenie do odnośnego prawa i ram regulacyjnych UE, w szczególności wymienionych w załączniku XXXVIII do niniejszego Układu.

W kwestiach objętych rozdziałem 17 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

Polityka rybołówstwa i polityka morska

Polityka rybołówstwa

1. 
Strony współpracują w kwestiach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania w dziedzinie rybołówstwa, przynoszących korzyści obu Stronom, w tym w obszarze ochrony żywych zasobów wodnych i gospodarowania nimi, inspekcji i kontroli, gromadzenia danych oraz zwalczania nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów.
2. 
Współpraca ta będzie odbywać się z poszanowaniem międzynarodowych zobowiązań Stron dotyczących gospodarowania żywymi zasobami wodnymi i ich ochrony.

Strony podejmują wspólne działania, wymieniają informacje oraz wspierają się nawzajem w celu promowania:

a)
dobrego zarządzania i najlepszych praktyk w gospodarowaniu rybołówstwem z myślą o zapewnieniu ochrony zasobów rybnych i gospodarowania nimi w sposób zrównoważony, zgodnie z podejściem ekosystemowym;
b)
odpowiedzialnych połowów i zarządzania rybołówstwem zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju w celu zachowania zasobów rybnych i ekosystemów w zdrowym stanie;
c)
współpracy w ramach regionalnych organizacji do spraw zarządzania rybołówstwem (RFMO).

W odniesieniu do art. 408 niniejszego Układu, oraz uwzględniając najlepsze doradztwo naukowe, Strony intensyfikują współpracę i koordynację działań w obszarze gospodarowania żywymi zasobami wodnymi Morza Czarnego i ich ochrony. Strony będą promować szerszą współpracę międzynarodową w obszarze Morza Czarnego w celu rozwoju stosunków w ramach odpowiedniej RFMO.

Strony wspierają inicjatywy takie jak wzajemna wymiana doświadczeń i wsparcie, zmierzające do zapewnienia realizacji zrównoważonej polityki rybołówstwa, opartej na priorytetowych obszarach dorobku prawnego UE w tej dziedzinie, w tym w zakresie:

a)
gospodarki żywymi zasobami wodnymi, nakładów połowowych i środków technicznych;
b)
inspekcji i kontroli działalności połowowej z wykorzystaniem niezbędnego sprzętu służącego do nadzoru, w tym systemu monitorowania statków, a także rozwoju odpowiednich struktur administracyjnych i sądowych zdolnych do stosowania odpowiednich środków;
c)
zharmonizowanego gromadzenia danych o połowach, wyładunkach i flotach oraz danych biologicznych i gospodarczych;
d)
zarządzania zdolnościami połowowymi, w tym działającego rejestru statków rybackich;
e)
poprawy efektywności rynków, w szczególności poprzez promowanie organizacji producentów, dostarczanie informacji konsumentom oraz normy rynkowe i identyfikowalność;
f)
opracowanie polityki strukturalnej rybołówstwa, ze szczególnym uwzględnieniem zrównoważonego rozwoju społeczności zamieszkujących wybrzeża.

Polityka morska

Uwzględniając współpracę w dziedzinie rybołówstwa, transportu, środowiska oraz innych dziedzin polityki związanych z morzem, Strony rozwijają również współpracę w zakresie zintegrowanej polityki morskiej, w szczególności w zakresie:

a)
promowania zintegrowanego podejścia do spraw morza, dobrego zarządzania i wymiany najlepszych praktyk dotyczących wykorzystywania przestrzeni morskiej;
b)
ustanowienia ram służących godzeniu rywalizujących ze sobą działań człowieka oraz zarządzaniu ich wpływem na środowisko morskie poprzez promowanie morskiego planowania przestrzennego jako narzędzia umożliwiającego doskonalenie procesu decyzyjnego;
c)
promowania zrównoważonego rozwoju regionów przybrzeżnych i różnych gałęzi przemysłu morskiego jako czynnika przyczyniającego się do wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, w tym poprzez wymianę najlepszych praktyk;
d)
promowania strategicznych sojuszy pomiędzy przemysłem morskim, usługami oraz instytucjami naukowymi specjalizującymi się w badaniach morskich, w tym budowania międzysektorowych klastrów morskich;
e)
starań w kierunku poprawy środków służących bezpieczeństwu morskiemu i ochronie na morzu oraz udoskonalenia transgranicznego i międzysektorowego nadzoru morskiego w celu przeciwdziałania rosnącym zagrożeniom związanym z intensywnym ruchem morskim, zrzutami zanieczyszczeń ze statków, wypadkami na morzu i nielegalnymi działaniami na morzu, w oparciu o doświadczenia zgromadzone przez Ośrodek Koordynacyjno-Informacyjny w Burgas;
f)
ustanowienia regularnego dialogu i promowania różnego rodzaju sieci między podmiotami zainteresowanymi kwestiami morskimi.

Współpraca ta obejmuje:

a)
wymianę informacji, najlepszych praktyk i doświadczeń oraz transfer wiedzy fachowej w dziedzinie morza, w tym dotyczącej innowacyjnych technologii w sektorach morskich;
b)
wymianę informacji i najlepszych praktyk w zakresie opcji finansowania projektów, w tym partnerstw publiczno-prywatnych;
c)
wzmocnienie współpracy między Stronami na odpowiednich międzynarodowych forach morskich.

Regularny dialog w sprawach polityki rybołówstwa i polityki morskiej

W kwestiach objętych sekcją 1 i sekcją 2 rozdziału 18 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu Strony prowadzić będą regularny dialog.

Mając na uwadze transgraniczny charakter dorzecza Dunaju i jego historyczne znaczenie dla społeczności zamieszkujących tereny nadrzeczne, Strony:

a)
w bardziej rygorystyczny sposób wdrażają zobowiązania podjęte przez państwa członkowskie UE i Ukrainę w dziedzinach żeglugi, rybołówstwa oraz ochrony środowiska, w szczególności ekosystemów wodnych, w tym ochrony żywych zasobów wodnych w celu uzyskania dobrego stanu ekologicznego, jak również w innych odnośnych dziedzinach działalności ludzkiej;
b)
w razie konieczności wspierają inicjatywy zmierzające do rozwoju dwustronnych i wielostronnych umów i uzgodnień z myślą o stymulowaniu zrównoważonego rozwoju, ze szczególnym uwzględnieniem poszanowania tradycyjnych stylów życia społeczności zamieszkujących tereny nadrzeczne oraz prowadzenia działalności gospodarczej poprzez zintegrowane wykorzystywanie dorzecza Dunaju.

Ochrona konsumentów

Strony współpracują w celu zapewnienia wysokiego poziomu ochrony konsumentów oraz osiągnięcia zgodności między swoimi systemami ochrony konsumentów.

Aby osiągnąć te cele, współpraca obejmuje w szczególności:

a)
promowanie wymiany informacji na temat systemów ochrony konsumentów;
b)
przekazywanie wiedzy specjalistycznej dotyczącej możliwości legislacyjnych i technicznych w zakresie egzekwowania prawodawstwa i wprowadzania systemów nadzoru rynku;
c)
doskonalenie informacji przekazywanych konsumentom;
d)
szkolenie urzędników i osób reprezentujących interesy konsumentów;
e)
stymulowanie rozwoju niezależnych zrzeszeń konsumentów oraz kontaktów między przedstawicielami konsumentów.

Ukraina stopniowo zbliża swoje prawodawstwo do dorobku prawnego UE zgodnie z wykazem w załączniku XXXIX do niniejszego Układu, unikając jednocześnie tworzenia barier w handlu.

W kwestiach objętych rozdziałem 20 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

Współpraca w dziedzinie zatrudnienia, polityki społecznej i równości szans

Uwzględniając rozdział 13 (Handel i zrównoważony rozwój) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu, Strony wzmacniają dialog i współpracę w zakresie promowania programu godnej pracy, polityki zatrudnienia, bezpieczeństwa i higieny pracy, dialogu społecznego, ochrony socjalnej, włączenia społecznego, równości płci i przeciwdziałania dyskryminacji.

Współpraca w dziedzinie objętej art. 419 niniejszego Układu zmierza do następujących celów:

a)
poprawa jakości życia ludzi;
b)
sprostanie wspólnym wyzwaniom, takim jak globalizacja i zmiany demograficzne;
c)
zwiększanie liczby i jakości miejsc pracy oferujących godziwe warunki pracy;
d)
promowanie sprawiedliwości i uczciwości społecznej połączone z reformą rynków pracy;
e)
propagowanie na rynku pracy warunków łączących elastyczność z bezpieczeństwem;
f)
promowanie aktywnych środków rynku pracy i poprawa efektywności służb zatrudnienia w celu sprostania potrzebom rynku pracy;
g)
stymulowanie tynków pracy sprzyjających włączeniu społecznemu i integracji osób znajdujących się w niekorzystnej sytuacji;
h)
ograniczanie skali gospodarki nieformalnej poprzez przekształcanie pracy nierejestrowanej;
i)
poprawa poziomu bezpieczeństwa i higieny pracy, w tym poprzez kształcenie i szkolenie dotyczące kwestii bezpieczeństwa i higieny, propagowanie środków zapobiegawczych, przeciwdziałanie zagrożeniom poważnymi awariami, gospodarowanie toksycznymi chemikaliami oraz wymianę dobrych praktyk i badania w tej dziedzinie;
j)
podnoszenie poziomu ochrony socjalnej i modernizacja systemów w tej dziedzinie pod względem jakości, dostępności i trwałości finansowej;
k)
zmniejszenie ubóstwa i zwiększanie spójności społecznej;
l)
dążenie do równości płci i zapewnianie kobietom i mężczyznom równych szans w zakresie zatrudnienia, kształcenia, szkolenia, w gospodarce i społeczeństwie oraz w zakresie procesów decyzyjnych;
m)
zwalczanie wszelkich rodzajów dyskryminacji;
n)
zwiększanie potencjału partnerów społecznych i propagowanie dialogu społecznego.

Strony zachęcają wszystkie zainteresowane strony, w szczególności partnerów społecznych i organizacje społeczeństwa obywatelskiego, do zaangażowania w reformy polityki na Ukrainie oraz we współpracę między Stronami w ramach niniejszego Układu.

Strony promują odpowiedzialność społeczną i odpowiedzialność przedsiębiorstw oraz wspierają odpowiedzialne postępowanie w działalności gospodarczej zgodnie z zaleceniami wynikającymi z inicjatywy ONZ Global Compact z 2000 r., Trójstronnej deklaracji zasad dotyczących przedsiębiorstw wielonarodowych i polityki społecznej Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) z 1977 r., zmienionej w 2006 r., oraz Wytycznych OECD dla przedsiębiorstw wielonarodowych z 1976 r., zmienionych w 2000 r.

Strony dążą do zwiększenia współpracy w kwestiach zatrudnienia i polityki społecznej na wszystkich odpowiednich forach i we wszystkich odpowiednich organizacjach regionalnych, wielostronnych i międzynarodowych.

Ukraina zapewnia stopniowe zbliżenie do prawa, standardów i praktyk UE w dziedzinie zatrudnienia, polityki społecznej i równości szans, zgodnie z załącznikiem XL niniejszego Układu.

W kwestiach objętych rozdziałem 21 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

Zdrowie publiczne

Strony rozwijają współpracę w dziedzinie zdrowia publicznego w celu podniesienia poziomu bezpieczeństwa w zakresie zdrowia publicznego i ochrony zdrowia ludzi, co stanowi niezbędny warunek zrównoważonego rozwoju i wzrostu gospodarczego.

1. 
Współpraca ta obejmuje w szczególności następujące obszary:
a)
wzmocnienie systemu zdrowia publicznego i jego zdolności na Ukrainie, w szczególności poprzez wdrożenie reform, dalszy rozwój podstawowej opieki zdrowotnej oraz szkolenie personelu;
b)
zapobieganie chorobom zakaźnym, takim jak HIV/AIDS i gruźlica, oraz ich kontrola, zwiększona gotowość w zakresie ognisk wysoce zjadliwych chorób oraz wdrażanie "Międzynarodowych przepisów zdrowotnych";
c)
zapobieganie chorobom niezakaźnym oraz ich kontrola poprzez wymianę informacji i dobrych praktyk, propagowanie zdrowych stylów życia, poruszanie kwestii głównych czynników zdrowia i problemów zdrowotnych, takich jak zdrowie matki i dziecka, zdrowie psychiczne oraz uzależnienie od alkoholu, narkotyków i tytoniu, w tym wdrażanie ramowej konwencji o ograniczeniu użycia tytoniu z 2003 r.;
d)
jakość i bezpieczeństwo substancji pochodzenia ludzkiego, takich jak krew, tkanki i komórki;
e)
wiedza i informacje dotyczące zdrowia, w tym w zakresie podejścia przewidującego uwzględnianie kwestii zdrowia we wszystkich obszarach polityki.
2. 
W tym celu Strony wymieniają się danymi i najlepszymi praktykami oraz podejmują inne wspólne działania, w tym w ramach podejścia przewidującego uwzględnianie kwestii zdrowia we wszystkich obszarach polityki oraz poprzez stopniowe włączanie Ukrainy do sieci europejskich w dziedzinie zdrowia publicznego.

Ukraina stopniowo zbliża swoje prawodawstwo i praktyki do zasad dorobku prawnego UE, w szczególności w zakresie chorób zakaźnych, krwi, tkanek i komórek, a także tytoniu. Wykaz wybranych aktów dorobku prawnego UE znajduje się w załączniku XLI do niniejszego Układu.

W kwestiach objętych rozdziałem 22 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

Kształcenie, szkolenie i młodzież

Przy pełnym poszanowaniu odpowiedzialności Stron za treści nauczania i organizację systemów edukacyjnych oraz ich różnorodności kulturowej i językowej, Strony promują współpracę w dziedzinie kształcenia, szkolenia i młodzieży w celu poprawy wzajemnego zrozumienia, rozwoju dialogu międzykulturowego oraz zwiększenia znajomości poszczególnych kultur.

Strony podejmują się zintensyfikować współpracę w dziedzinie szkolnictwa wyższego, zmierzając w szczególności do:

a)
reformy i unowocześnienia systemów szkolnictwa wyższego;
b)
promowania zbieżności w dziedzinie szkolnictwa wyższego w oparciu o proces boloński;
c)
poprawy jakości i adekwatności edukacji na poziomie szkolnictwa wyższego;
d)
zacieśnienia współpracy między uczelniami;
e)
rozwoju potencjału uczelni;
f)
zwiększenia mobilności studentów i wykładowców, przy czym szczególna uwaga zostanie zwrócona na współpracę w dziedzinie edukacji w celu ułatwienia dostępu do szkolnictwa wyższego.

Strony starają się zwiększyć wymianę informacji i wiedzy specjalistycznej, aby zachęcać do bliższej współpracy w dziedzinie kształcenia i szkolenia zawodowego, mając na uwadze w szczególności:

a)
rozwój systemów kształcenia i szkolenia zawodowego oraz dalszego szkolenia w toku całego życia zawodowego, o charakterze odpowiadającym potrzebom zmieniającego się rynku pracy;
b)
stworzenie krajowych ram służących poprawie przejrzystości i uznawania kwalifikacji i umiejętności, w miarę możliwości w oparciu o doświadczenia UE.

Strony badają możliwość rozwoju współpracy w innych dziedzinach, takich jak kształcenie średnie, kształcenie na odległość i uczenie się przez całe życie.

Strony zgodnie postanawiają stymulować ściślejszą współpracę i wymianę doświadczeń w zakresie polityki w dziedzinie młodzieży i kształcenia pozaformalnego młodych ludzi w celu:

a)
ułatwiania integracji młodych ludzi w społeczeństwie poprzez zachęcanie ich do aktywnych postaw obywatelskich i inicjatywy;
b)
pomocy młodym ludziom w nabywaniu wiedzy, umiejętności i kompetencji poza systemami edukacji, w tym poprzez wolontariat, oraz uznawania wartości takich doświadczeń;
c)
zwiększania współpracy z państwami trzecimi;
d)
promowania współpracy między organizacjami młodzieżowymi z Ukrainy oraz z UE i jej państw członkowskich;
e)
propagowania zdrowych stylów życia, ze szczególną koncentracją na młodzieży.

Strony współpracują z uwzględnieniem zaleceń wymienionych w załączniku XLII do niniejszego Układu.

W kwestiach objętych rozdziałem 23 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

Strony zobowiązują się promować współpracę kulturalną w celu zwiększania wzajemnego zrozumienia i sprzyjania wymianie kulturalnej oraz pobudzenia mobilności sztuki i artystów z UE i Ukrainy.

Strony zachęcają do dialogu międzykulturowego między osobami fizycznymi i organizacjami reprezentującymi zorganizowane społeczeństwo obywatelskie oraz instytucjami kulturalnymi w UE i na Ukrainie.

Strony ściśle współpracują na odpowiednich forach międzynarodowych, w tym w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO) oraz Rady Europy, w celu rozwoju różnorodności kulturowej oraz ochrony i podkreślania wartości dziedzictwa kulturowego i historycznego.

Strony starają się rozwijać regularny dialog polityczny w dziedzinie kultury w celu wspierania rozwoju sektora kultury w UE i na Ukrainie. W tym celu Strony wdrażają we właściwy sposób konwencję UNESCO w sprawie ochrony i promowania różnorodności form wyrazu kulturowego z 2005 r.

Współpraca w dziedzinie sportu i aktywności fizycznej

1. 
Strony współpracują w dziedzinie sportu i aktywności fizycznej w celu pomocy w prowadzeniu zdrowego stylu życia we wszystkich grupach wiekowych, promowania funkcji społecznych i wartości edukacyjnych sportu oraz zwalczania zagrożeń dla sportu, takich jak stosowanie środków dopingujących, ustawianie wyników zawodów sportowych, rasizm i przemoc.
2. 
Współpraca ta obejmuje w szczególności wymianę informacji i dobrych praktyk w następujących obszarach:
a)
promowanie aktywności fizycznej i sportu w ramach systemu edukacji, we współpracy z instytucjami publicznymi i organizacjami pozarządowymi;
b)
uczestnictwo w sporcie i aktywność fizyczna jako środek przyczyniający się do zdrowego stylu życia i ogólnego dobrostanu;
c)
rozwój krajowych systemów kompetencji i kwalifikacji w sektorze sportu;
d)
integracja poprzez sport grup najmniej uprzywilejowanych;
e)
zwalczanie stosowania środków dopingujących;
f)
zwalczanie ustawiania wyników zawodów sportowych;
g)
bezpieczeństwo w czasie ważnych międzynarodowych imprez sportowych.

W kwestiach objętych rozdziałem 25 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

Współpraca w zakresie społeczeństwa obywatelskiego

Strony wspierają współpracę w zakresie społeczeństwa obywatelskiego, zmierzającą do realizacji następujących celów:

a)
wzmocnienie kontaktów i stymulowanie wzajemnej wymiany doświadczeń pomiędzy wszystkimi sektorami społeczeństwa obywatelskiego w państwach członkowskich UE i na Ukrainie;
b)
angażowanie organizacji społeczeństwa obywatelskiego we wdrażanie niniejszego Układu, w tym jego monitorowanie, a także w rozwój dwustronnych stosunków między UE a Ukrainą;
c)
zapewnianie lepszego poznania i zrozumienia Ukrainy w państwach członkowskich UE, w tym jej historii i kultury;
d)
zapewnianie lepszego poznania i zrozumienia Unii Europejskiej na Ukrainie, w tym wartości będących jej podstawą, jej funkcjonowania i polityk.

Strony promują dialog i współpracę podmiotów społeczeństwa obywatelskiego z obu stron jako integralną część stosunków między UE a Ukrainą poprzez:

a)
wzmacnianie kontaktów i stymulowanie wymiany doświadczeń między organizacjami społeczeństwa obywatelskiego w państwach członkowskich UE i na Ukrainie, w szczególności poprzez seminaria zawodowe, szkolenia itp.;
b)
sprzyjanie budowaniu instytucji oraz konsolidowaniu organizacji społeczeństwa obywatelskiego, w tym między innymi poprzez działania propagatorskie, nieformalne tworzenie sieci, wizyty, warsztaty itp.;
c)
umożliwianie zapoznawania się przedstawicieli Ukrainy z procesem konsultacji i dialogu między partnerami społecznymi i obywatelskimi w UE w celu włączenia społeczeństwa obywatelskiego do procesu tworzenia polityki na Ukrainie.

W kwestiach objętych rozdziałem 26 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

Współpraca transgraniczna i regionalna

Strony promują wzajemne zrozumienie i współpracę dwustronną w dziedzinie polityki regionalnej, w zakresie metod opracowywania i realizacji polityk regionalnych, z uwzględnieniem wielopoziomowego sprawowania rządów oraz partnerstwa, ze szczególnym naciskiem na rozwój obszarów najmniej uprzywilejowanych oraz współpracy terytorialnej, tworzący niniejszym kanały komunikacji i zwiększając wymianę informacji między władzami krajowymi, regionalnymi i lokalnymi oraz podmiotami społeczno-gospodarczymi i społeczeństwem obywatelskim.

Strony wspierają i wzmacniają zaangażowanie władz lokalnych i regionalnych we współpracę transgraniczną i regionalną oraz w powiązane struktury zarządzania w celu udoskonalenia współpracy poprzez ustanowienie sprzyjających ram prawnych, a także w celu utrzymania i rozwoju środków budowy potencjału oraz promowania wzmacniania transgranicznych i regionalnych sieci gospodarczych i biznesowych.

Strony dążą do rozwoju transgranicznych i regionalnych aspektów takich zagadnień, jak między innymi transport, energetyka, sieci komunikacyjne, kultura, edukacja, turystyka, zdrowie i inne obszary objęte niniejszym Układem, mające znaczenie dla współpracy transgranicznej i regionalnej. W szczególności Strony stymulują rozwój współpracy transgranicznej w zakresie modernizacji, wyposażenia i koordynacji służb pomocy w sytuacjach nagłych.

W kwestiach objętych rozdziałem 27 tytułu V (Współpraca gospodarcza i sektorowa) niniejszego Układu prowadzony będzie regularny dialog.

Uczestnictwo w programach unii europejskiej i w działaniach jej agencji

Ukrainie zezwala się na uczestniczenie w działaniach agencji UE, których prace mają znaczenie dla wdrażania niniejszego Układu, a także w działaniach innych agencji UE, w przypadku gdy pozwalają na to przepisy powołujące te agencje i w takim zakresie, w jakim pozwalają na to te przepisy. Ukraina zawiera z UE odrębne umowy umożliwiające jej uczestnictwo w działaniach poszczególnych takich agencji i określające wysokość jej wkładu finansowego.

Ukrainie zezwala się na uczestniczenie we wszystkich obecnych i przyszłych programach Unii, które dopuszczają uczestnictwo Ukrainy zgodnie z odpowiednimi przepisami ustanawiającymi te programy. Uczestnictwo Ukrainy w tych programach Unii odbywa się zgodnie z postanowieniami określonymi w załączonym protokole III w sprawie umowy ramowej między Unią Europejską a Ukrainą dotyczącej ogólnych zasad udziału Ukrainy w programach unijnych z 2010 r.

UE informuje Ukrainę w przypadku powołania nowych agencji UE i nowych programów Unii oraz o zmianach warunków udziału w programach Unii i działaniach agencji, o których mowa w art. 450 i 451 niniejszego Układu.