Rozdział 11 - Postanowienia dotyczące zagadnień energetycznych związanych z handlem - Układ o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, z drugiej strony. Bruksela.2014.06.27.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2016.1531

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 lipca 2016 r.

ROZDZIAŁ  11

Postanowienia dotyczące zagadnień energetycznych związanych z handlem

Definicje

Do celów niniejszego rozdziału:

a)
"towary energetyczne" oznaczają ropę naftową (kod HS 27.09), gaz ziemny (kod HS 27.11) i energię elektryczną (kod HS 27.16);
b)
"infrastruktura transportu energii" oznacza wysokociśnieniowy gazociąg przesyłowy dla gazu ziemnego; sieci i linie przesyłowe wysokiego napięcia, w tym rurociąg międzysystemowy łączący różne sieci przesyłowe gazu lub energii elektrycznej; rurociąg przesyłowy dla ropy naftowej, linie kolejowe i inne rodzaje infrastruktury stałej służącej do transportu towarów energetycznych;
c)
"tranzyt" oznacza przepływ towarów energetycznych przez terytorium jednej ze Stron, wraz z przeładunkiem, magazynowaniem, podziałem towaru czy zmianą środka transportu, lub bez nich, w przypadku gdy przepływ ten stanowi jedynie część łącznej trasy rozpoczynającej się i kończącej poza granicą Strony, przez terytorium której przesył przechodzi;
d)
"nieuprawnione pobieranie" oznacza każdą czynność polegającą na niezgodnym z prawem pobieraniu towarów energetycznych z infrastruktury transportu energii.

Tranzyt

Strony zapewniają tranzyt, zgodnie ze swoimi zobowiązaniami międzynarodowymi wynikającymi z GATT 1994 i Traktatu karty energetycznej.

Nieuprawnione pobieranie towarów w tranzycie

Każda ze Stron podejmuje wszelkie niezbędne środki w celu zakazania i udaremnienia wszelkiego nieuprawnionego pobierania przez jakikolwiek podmiot podlegający ich kontroli lub jurysdykcji towarów energetycznych będących w tranzycie przez jej terytorium.

Nieprzerwany tranzyt

1.
Strony nie pobierają ani w żaden inny sposób nie zakłócają tranzytu towarów energetycznych przez swoje terytorium, z wyjątkiem przypadków, w których takie pobieranie lub innego rodzaju interwencja są wyraźnie przewidziane w umowie lub innym porozumieniu regulującym taki tranzyt lub gdy dalsze funkcjonowanie infrastruktury transportu energii bez niezwłocznych działań naprawczych stwarza niewspółmierne zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego, dziedzictwa kulturowego, zdrowia, bezpieczeństwa lub środowiska, z zastrzeżeniem, że takie działanie nie jest prowadzone w sposób, który stanowiłby narzędzie służące arbitralnej lub nieuzasadnionej dyskryminacji lub ukryte ograniczenie handlu międzynarodowego.
2.
W przypadku sporu dotyczącego jakiejkolwiek kwestii angażującej Strony lub jeden lub większą liczbę podmiotów podlegających kontroli lub jurysdykcji jednej ze Stron, Strona przez której terytorium odbywa się tranzyt towarów energetycznych, do czasu zakończenia procedury rozstrzygania sporu w ramach odpowiedniej umowy lub procedury wyjątkowej na mocy załącznika XVIII do niniejszego Układu lub rozdziału 14 (Rozstrzyganie sporów) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) do niniejszego Układu, nie przerywa ani nie ogranicza takiego tranzytu, nie zezwala także na takie przerwanie lub ograniczenie jakiemukolwiek podmiotowi podlegającemu jej kontroli lub jurysdykcji, w tym państwowemu przedsiębiorstwu handlowemu, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w ust. 1.
3.
Strony nie odpowiadają za przerwanie lub ograniczenie tranzytu na mocy niniejszego artykułu,w przypadku, gdy nie są w stanie zapewnić dostaw lub tranzytu towarów energetycznych w wyniku działań państwa trzeciego lub podmiotu podlegającego kontroli lub jurysdykcji państwa trzeciego.

Zobowiązanie tranzytowe operatorów

Każda ze Stron zapewnia, aby operatorzy infrastruktury transportu energii podjęli wszelkie niezbędne kroki w celu:

a)
zminimalizowania ryzyka nieprzewidzianych przerw w tranzycie lub ograniczenia tranzytu;
b)
bezzwłocznego przywrócenia normalnego działania tranzytu w wypadku jego nieprzewidzianego przerwania lub ograniczenia.

Organy regulacyjne

1.
Każda ze Stron wyznacza niezależne organy regulacyjne uprawnione do regulowania rynku gazu i energii elektrycznej. Organy regulacyjne są odrębne pod względem prawnym i niezależne w działaniu od innych przedsiębiorstw publicznych lub prywatnych, uczestników lub operatorów na rynku.
2.
Decyzje organów regulacyjnych i stosowane przez nie procedury muszą być bezstronne w stosunku do wszystkich uczestników rynku.
3.
Operator, którego dotyczy decyzja organu regulacyjnego, ma prawo odwołać się od niej do organu odwoławczego niezależnego od zainteresowanych stron. W przypadku gdy organ odwoławczy nie ma charakteru sądowego, jego decyzja musi być zawsze uzasadniana na piśmie, a także podlega przeglądowi przeprowadzanemu przez bezstronny i niezależny organ sądowy. Decyzje podejmowane przez organy odwoławcze muszą być skutecznie egzekwowane.

Organizacje rynków

1.
Strony zapewniają, aby funkcjonowanie rynków energii przebiegało w sposób zapewniający konkurencyjne, bezpieczne i zrównoważone ekologicznie warunki, bez dyskryminacji między przedsiębiorstwami w zakresie praw lub obowiązków.
2.
Niezależnie od ust. 1 Strony mogą, w ogólnym interesie gospodarczym, nałożyć na przedsiębiorstwa zobowiązanie dotyczące bezpieczeństwa, w tym bezpieczeństwa, regularności, jakości i ceny dostaw; oraz ochrony środowiska, w tym efektywności energetycznej, energii ze źródeł odnawialnych i ochrony klimatu. Zobowiązanie to jest jasno określone, przejrzyste, proporcjonalne i możliwe do zweryfikowania.
3.
Jeżeli Strona reguluje cenę sprzedaży gazu i energii elektrycznej na rynku krajowym, zapewnia ona, aby podstawa wyliczenia ceny regulowanej została opublikowana przed wejściem tej ceny regulowanej w życie.

Dostęp do infrastruktury transportu energii

1.
Każda ze Stron zapewnia na swoim terytorium wdrożenie systemu umożliwiającego stronom trzecim dostęp do infrastruktury transportu energii, instalacji skroplonego gazu ziemnego i instalacji magazynowych, mającego zastosowanie do wszystkich użytkowników i stosowanego w sposób przejrzysty, obiektywny i niedyskryminacyjny.
2.
Każda ze Stron zapewnia, aby stawka taryfy wejściowej dla korzystania z infrastruktury transportu energii oraz wszystkie inne warunki dotyczące dostępu do infrastruktury transportu energii były obiektywne, rozsądne, przejrzyste i wolne od dyskryminacji ze względu na pochodzenie, własność lub przeznaczenie towarów energetycznych.
3.
Każda ze Stron zapewnia, aby wszystkie zdolności techniczne i zakontraktowane, zarówno fizyczne, jak i wirtualne, były alokowane przy użyciu przejrzystych i wolnych od dyskryminacji kryteriów i procedur.
4.
W przypadku odmowy dostępu stronie trzeciej, Strony zapewniają, aby operatorzy infrastruktury transportu energii, na wniosek, przedstawiali wnioskodawcy należyte uzasadnienie, od którego przysługuje odwołanie.
5.
W wyjątkowych przypadkach Strony mogą odstąpić od postanowień ust. 1 do 4, na podstawie obiektywnych kryteriów ustanowionych w ichprawodawstwie. W szczególności Strona może przewidzieć w swoich przepisach możliwość czasowego odstępstwa, w poszczególnych przypadkach, od zasad dostępu obowiązujących strony trzecie w odniesieniu do istotnej nowej infrastruktury transportu energii.

Powiązanie z Traktatem o Wspólnocie Energetycznej

1.
W przypadku sprzeczności między postanowieniami niniejszego rozdziału a postanowieniami Traktatu o Wspólnocie Energetycznej lub przepisami unijnymi obowiązującymi na mocy Traktatu o Wspólnocie Energetycznej, pierwszeństwo mają postanowienia Traktatu o Wspólnocie Energetycznej lub przepisy unijne obowiązujące na mocy Traktatu o Wspólnocie Energetycznej.
2.
W ramach wdrażania niniejszego rozdziału pierwszeństwo ma przyjęcie aktów prawnych lub innych aktów zgodnych z Traktatem o Wspólnocie Energetycznej lub opierających się na prawodawstwie obowiązującym w Unii. W przypadku sporu dotyczącego niniejszego rozdziału przyjmuje się, że akty prawne lub inne akty spełniające powyższe kryteria są zgodne z postanowieniami niniejszego rozdziału. W ocenie, czy dane akty prawne lub inne akty spełniają te kryteria, uwzględnia się wszelkie odnośne decyzje podjęte na podstawie art. 91 Traktatu o Wspólnocie Energetycznej.
32 Na potrzeby wdrażania postanowień niniejszego rozdziału przez Gruzję niniejszy artykuł ma zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy Gruzja stanie się stroną Traktatu o Wspólnocie Energetycznej i w zakresie, w jakim szczególne postanowienia Traktatu o Wspólnocie Energetycznej lub prawodawstwo Unii obowiązujące w myśl Traktatu o Wspólnocie Energetycznej mają zastosowanie do Gruzji.