Art. 18. - Układ dotyczący długów publicznych niezabezpieczonych austriackich i węgierskich opiewających na floreny srebrne, floreny lub korony. Paryż.1931.02.11.
Dz.U.1937.64.492
Akt utracił mocUkład niniejszy wejdzie w życie z chwilą, gdy będzie ratyfikowany przez wszystkie strony zainteresowane.
Jeżeli najpóźniej do dnia 5 stycznia 1932 r. Układ ogólny, zatwierdzony przez wszystkie państwa, które okażą się dłużniczymi z tytułu pożyczek niezabezpieczonych, opiewających na waluty inne niż złoto i waluty obce, nie dojdzie na skutku, Caisse Commune będzie mogła przystąpić do wykonania niniejszego Układu, użytkując sumy wpłacone przez Rząd Rumuński w Sposób ustalony w porozumieniu z jego przedstawicielem.
Na dowód czego, Strony zainteresowane podpisały niniejszy Układ, sporządzony w dwóch egzemplarzach, z których jeden będzie przekazany przez Prezesa Konferencji do Archiwów Komisji Odszkodowań, która będzie zobowiązana do wydawania, o ile zajdzie potrzeba, odpisów uwierzytelnionych, a drugi będzie doręczony Caisse Commune.
Sporządzono w Paryżu 11 lutego 1931.
W imieniu Rumunii:
Al. Zeuceanu
I. Tutiic
W imieniu Jugosławii:
Dr Ploj
M. Spalaikovitch
Minister Pełnomocny w Paryżu.
W imieniu Polski:
S. Michalski
W imieniu Czechosłowacji:
Jarosław Rossi
W imieniu Austrii:
ad referendum
H. Schmid
W imieniu Włoch:
Andréa Montella
W imieniu "Association belge pour la défense
de détenteurs de Fonds publics":
Van Roy
Leon Keusters
W imieniu "Association nationale des porteurs
français de valeurs mobiliéres";
G. Rendu
Paul Gauthier
Barde
W imieniu "Association suisse des Banquiers":
H. Grübler
w imieniu swoim i p. Vischera
W imieniu "Confederazione Generale bancaria fascista":
E. Mercurio
W imieniu "Council of Foreign Bondholders":
Douglas Reid
W imieniu "Vereeniging voor de Oostenrijksche
on Hongaarsche Fondsen":
Van Nierop
W imieniu "Verein zur Wahrnehmung der Interessen Deutscher Eigentuemer von Anleihen der Ehemaligen Oesterreich - Ungarischen Monarchie":
Weigelt
Ostwald
Prezes Konferencji:
Sydney A. Armitage-Smith
PIERWSZA DEKLARACJA DODATKOWA.
Rząd Jugosłowiański otrzymał od Austrii w grudniu 1930 r. z tytułu podziału funduszu emerytalnego kolei państwowych austriackich sumę nominalną 2.294.000 koron przedwojennych austriackich niezabezpieczonych rent papierowych.
Tytuły te nie były zawarte ani w bloku narodowym Austrii ani w bloku narodowym Jugosławii, które były ustalone podczas konferencji w Rzymie.
Poza tym zgodnie z art. 18 Konwencji w sprawie emerytur, zawartej 26 lipca 1924 r. między państwami sukcesyjnymi i cesyjnymi b. monarchii austriackiej i ratyfikowanej w 1930 r., suma nominalna 5.955.650 koron w przedwojennych rentach papierowych niezabezpieczonych, została oddana przez Czechosłowację do dyspozycji Jugosławii.
Tytuły te nie weszły ani do bloku narodowego Austrii, ani do bloku narodowego Czechosłowacji, które były ustalone przez Konferencję w Rzymie.
Wobec tego suma ogólna tytułów wyżej wymienionych musi być odjęta od niedoboru Jugosławii, który został ustalony decyzją Komisji Odszkodowań z 8 marca 1930 r.
Paryż, dnia 4 lutego 1931 r.
J. Rossi
w imieniu Rządu Czechosłowacji.
E. Schmid
w imieniu Rządu Austrii.
Dr Ploj
w imieniu Rządu Jugosławii.
DRUGA DEKLARACJA DODATKOWA.
Po ustaleniu postanowień art. VII Układu podpisanego w Hadze 20 stycznia 1930 r. przez mocarstwa wierzycielskie i Austrię w brzmieniu następującym:
"Sposoby wykonania art. 203 Traktatu w St. Germain i jego aneksu w granicach, w jakich obowiązują one Komisję Odszkodowań, będą ewentualnie przedmiotem Układu między Stronami zainteresowanymi",
i podobnych postanowień art. 2 § 2 Układu Nr 1 podpisanego w Paryżu 28 kwietnia 1930 r. odnośnie Węgier,
Sygnatariusze Układu z dnia 11 lutego 1931 r. oświadczają, że wejście w życie tego Układu z udziałem finansowym jedynie Rumunii i Jugosławii, nie pozwala na zrealizowanie całkowitego rozwiązania omawianego zagadnienia, i że dzieło powszechnego uspokojenia, wzięte pod uwagę i zalecone przez Konferencję w Hadze z 1930 r., wymaga lojalnego i jak najszybszego współdziałania Węgier - dłużnika głównego.
Proszą więc Rząd Węgierski, aby zechciał przedsięwziąć zarządzenia konieczne jak najwcześniej dla uzupełnienia rozwiązania zagadnienia i dla wzięcia udziału w wykonaniu wspomnianego układu przez przelanie do Caisse Commune swego udziału na amortyzację tego długu.
Al. Zeaceanu
I. Tutuc
H. Schmid
A. Montella
S. Michalski
Jzroslav Rossi
M. Spalaikovitch
Minister Pełnomocny w Paryżu
Dr Ploj
Grübler
Weigelt
Ostwald
Paul Gauthier
Léon Keusters
F. Van Roy
Barde
G. Rendu
D. Reid
E. Mercurio
Van Nierop
Sydney A. Armitage Smith
Zaznajomiwszy się z powyższym Układem i deklaracjami, uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości, jak i każde z zawartych w nich postanowień; oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.
Na dowód czego, wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.
W Warszawie, dnia 18 marca 1936 r.