§ 6. - Ujednolicenie warunków uprawnień do świadczeń dla dzieci w ubezpieczeniach społecznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1950.33.297

Akt utracił moc
Wersja od: 1 lipca 1954 r.
§  6.
1.
Świadczenia pieniężne dla dzieci powinny być przez osobę pobierającą je przeznaczone na potrzeby dziecka. W przypadku zawieszenia lub odebrania władzy rodzicielskiej świadczenia pieniężne dla dzieci będą wypłacane opiekunowi dziecka na żądanie opiekuna. W przypadku przyznania w drodze sądowej od osoby pobierającej świadczenia świadczeń alimentacyjnych na rzecz dziecka, świadczenia pieniężne dla dziecka będą wypłacane opiekunowi dziecka na żądanie opiekuna, przy czym świadczenia te nie podlegają zaliczeniu na należne zobowiązania alimentacyjne.
2.
Jeżeli osoba pobierająca świadczenie zaniedbuje spełnianie obowiązków rodzicielskich wobec dziecka, na które pobiera świadczenia pieniężne, wypłata świadczeń może być dokonywana do rąk osoby lub instytucji sprawującej faktycznie opiekę nad dzieckiem, chociażby nie orzeczono zawieszenia lub pozbawienia władzy rodzicielskiej.
3.
O uprawnieniach do pobierania świadczeń na podstawie ust. 2 rozstrzyga właściwa instytucja, udzielająca świadczeń, na wniosek rodziny dziecka, organów państwowych lub organizacji społecznych po wysłuchaniu opinii przedstawicielstwa pracowniczego zakładu pracy, jeżeli osoba pobierająca świadczenie jest zatrudniona. Rozstrzygnięcie władzy opiekuńczej wydane po orzeczeniu instytucji, udzielającej świadczeń, jest wiążące.
4.
Osoby lub instytucje, sprawujące faktycznie lub obejmujące opiekę nad dzieckiem, są uprawnione również do zgłaszania roszczeń o świadczenia dla dzieci, jeśli osoba uprawniona do tych świadczeń tego zaniedbuje.