Rozdział 4 - Wymierzanie kar dyscyplinarnych - Udzielanie wyróżnień i przeprowadzanie postępowań dyscyplinarnych wobec funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2020.1225

Akt obowiązujący

Wersja od: 10 lipca 2020 r.

Rozdział  4

Wymierzanie kar dyscyplinarnych

§  36. 

1. Na podstawie materiału dowodowego zebranego w postępowaniu dyscyplinarnym przełożony orzeka o:

1) uniewinnieniu obwinionego, jeżeli dowody zebrane w toku postępowania dyscyplinarnego nie potwierdziły zarzutów stawianych obwinionemu lub obwiniony w toku postępowania karnego, postępowania w sprawie o wykroczenie lub postępowania w sprawie o przestępstwo albo wykroczenie skarbowe został uniewinniony w trakcie postępowania lub postępowanie to umorzono, a czyn nie stanowi naruszenia dyscypliny służbowej, albo

2) umorzeniu postępowania, jeżeli zachodzi przypadek, o którym mowa w art. 147 ust. 1 lub 2 ustawy lub w § 18 ust. 1 pkt 3 lub 5, albo

3) uznaniu obwinionego winnym popełnienia czynu i wymierzeniu kary dyscyplinarnej, albo

4) uznaniu obwinionego winnym popełnienia czynu i odstąpieniu od wymierzenia kary.

2. Orzeczenie, o którym mowa w ust. 1, przełożony wydaje w terminie 14 dni od dnia otrzymania sprawozdania, o którym mowa w § 35 ust. 1 pkt 2.

§  37. 

1. Przełożony wymierza funkcjonariuszowi kary dyscyplinarne, o których mowa w art. 146 ust. 1 ustawy, przy czym właściwy do wymierzenia kar dyscyplinarnych określonych w art. 146 ust. 1:

1) pkt 7 i 8 ustawy - jest przełożony właściwy do mianowania na stopień, o którym mowa w art. 75 ustawy;

2) pkt 6, 9 i 10 ustawy - jest Szef ABW.

2. W przypadku funkcjonariusza, o którym mowa w § 4 ust. 3, kierownik Centralnego Ośrodka Szkolenia ABW jest uprawniony do wymierzania kar dyscyplinarnych, o których mowa w art. 146 ust. 1 i 2 ustawy. Do pozostałych kar dyscyplinarnych stosuje się przepis ust. 1.

§  38. 

1. Przy wymiarze kary dyscyplinarnej oraz w przypadku odstąpienia od jej wymierzenia przełożony uwzględnia w szczególności:

1) rodzaj i wagę czynu, a zwłaszcza charakter obowiązków służbowych, które obwiniony naruszył lub których nie dopełnił;

2) okoliczności, w jakich został popełniony czyn;

3) pobudki popełnienia czynu;

4) stopień winy;

5) zachowanie się obwinionego przed popełnieniem czynu i po jego popełnieniu;

6) okres pozostawania obwinionego w służbie;

7) opinię służbową obwinionego.

2. Na zaostrzenie wymiaru kary dyscyplinarnej wpływa:

1) popełnienie czynu pod wpływem alkoholu lub innego środka odurzającego;

2) uprzednia karalność sądowa lub dyscyplinarna;

3) popełnienie czynu z motywacji zasługującej na szczególne potępienie lub w obecności podwładnego, wspólnie z nim lub na jego szkodę.

§ 39. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, za jeden czyn wymierza się tylko jedną karę dyscyplinarną.

§  40. 

1. Jeżeli przełożony uzna, że obwinionemu należy wymierzyć karę, do której wymierzenia nie jest uprawniony, niezwłocznie przesyła akta postępowania dyscyplinarnego Szefowi ABW z wnioskiem o wymierzenie określonej kary. Wniosek nie wiąże Szefa ABW. W przypadku uznania, że wystarczającą karą byłaby kara wymierzona przez przełożonego, który wystąpił z wnioskiem, Szef ABW zwraca akta postępowania dyscyplinarnego temu przełożonemu z poleceniem orzeczenia kary, do której wymierzenia jest uprawniony przełożony.

2. Jeżeli w przypadku, o którym mowa w ust. 1, zostaną stwierdzone istotne uchybienia lub braki dowodowe w przeprowadzonym postępowaniu dyscyplinarnym, Szef ABW zwraca akta w drodze postanowienia przełożonemu, w terminie 7 dni od dnia ich otrzymania, w celu usunięcia uchybień albo uzupełnienia braków oraz określa termin usunięcia tych uchybień albo uzupełnienia tych braków. Postanowienie, o którym mowa w zdaniu pierwszym, wskazuje, w jakim kierunku ma nastąpić uzupełnienie postępowania dyscyplinarnego i jakie braki należy usunąć.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku określonym w § 37 ust. 2.

§  41. 

1. Orzeczenie o ukaraniu, odstąpieniu od wymierzenia kary, umorzeniu postępowania albo uniewinnieniu, o którym mowa w § 36 ust. 1, zawiera:

1) oznaczenie przełożonego wydającego orzeczenie;

2) datę i miejsce wydania;

3) stopień, imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe obwinionego;

4) określenie czynu zarzucanego obwinionemu wraz z jego kwalifikacją prawną;

5) rozstrzygnięcie w sprawie;

6) uzasadnienie faktyczne i prawne ze wskazaniem przepisów i obowiązków, które obwiniony naruszył lub których nie dopełnił;

7) pouczenie o prawie wniesienia odwołania;

8) podpis przełożonego z podaniem stopnia, imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego przełożonego.

2. Orzeczenie doręcza się niezwłocznie obwinionemu oraz kierownikowi jednostki organizacyjnej ABW właściwej w sprawach osobowych.

3. W przypadku gdy uzasadnienie orzeczenia zawiera informacje niejawne obwinionemu doręcza się orzeczenie bez uzasadnienia, z zawiadomieniem, że uzasadnienie orzeczenia zostało sporządzone.

4. Obwiniony ma prawo zapoznać się z uzasadnieniem, o którym mowa w ust. 3. Przed udostępnieniem uzasadnienia przełożony lub rzecznik dyscyplinarny poucza obwinionego o obowiązku zachowania w tajemnicy informacji niejawnych zawartych w uzasadnieniu i uprzedza o skutkach niedopełnienia tego obowiązku. Fakt pouczenia obwiniony potwierdza własnoręcznie podpisem.