Rozdział 3 - Pomoc na modernizację części wspólnych wielorodzinnych budynków mieszkalnych - Udzielanie pomocy na rewitalizację w ramach regionalnych programów operacyjnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2014.1736 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 8 grudnia 2014 r.

Rozdział  3

Pomoc na modernizację części wspólnych wielorodzinnych budynków mieszkalnych

§  12.

1. Pomoc na modernizację części wspólnych wielorodzinnych budynków mieszkalnych może być udzielana jedynie w celu poprawy warunków mieszkaniowych osób fizycznych.

2. Pomoc na modernizację części wspólnych wielorodzinnych budynków mieszkalnych może być udzielana beneficjentom pomocy będącym w szczególności:

1) spółdzielniami mieszkaniowymi działającymi na podstawie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1222);

2) towarzystwami budownictwa społecznego działającymi na podstawie ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2013 r. poz. 255);

3) osobami fizycznymi, które prowadzą działalność gospodarczą w budynku, na którego modernizację uzyskały pomoc;

4) wspólnotami mieszkaniowymi, które prowadzą działalność gospodarczą w budynku, na którego modernizację uzyskały pomoc.

3. Osoby fizyczne oraz wspólnoty mieszkaniowe składają oświadczenie o prowadzeniu bądź nieprowadzeniu działalności gospodarczej w budynku, na którego modernizację uzyskały pomoc.

§ 13. Modernizacja, o której mowa w § 12, dotyczy:

1) elementów konstrukcji budynku, takich jak: dach, elewacja zewnętrzna, stolarka okienna i drzwiowa, klatka schodowa, korytarze wewnętrzne lub zewnętrzne, wejścia i elementy ich konstrukcji zewnętrznej oraz windy;

2) infrastruktury technicznej budynków mieszkalnych;

3) realizacji przedsięwzięć termomodernizacyjnych w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2014 r. poz. 712).

§  14.

1. Do wydatków kwalifikowalnych w ramach pomocy na modernizację części wspólnych wielorodzinnych budynków mieszkalnych zalicza się niezbędne do jej realizacji wydatki poniesione na:

1) nabycie długoterminowych dóbr materialnych;

2) nabycie usług;

3) prace związane z przygotowaniem projektu, w tym:

a) nadzór techniczny,

b) przygotowanie dokumentacji technicznej,

c) przygotowanie ekspertyz, analiz technicznych, finansowych, ekonomicznych oraz specjalistycznych.

2. Wydatki, o których mowa w ust. 1, pomniejsza się o podatek od towarów i usług, chyba że beneficjentowi pomocy nie przysługuje prawo jego zwrotu lub odliczenia.

§  15.

1. Maksymalna intensywność pomocy liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do wydatków kwalifikowalnych wynosi:

1) 50% - na obszarach należących do województw: lubelskiego, podkarpackiego, warmińsko-mazurskiego, podlaskiego, świętokrzyskiego, opolskiego, małopolskiego, lubuskiego, łódzkiego, kujawsko-pomorskiego;

2) 40% - na obszarach należących do województw: śląskiego, pomorskiego, zachodniopomorskiego, dolnośląskiego, wielkopolskiego;

3) 30% - na obszarze należącym do województwa mazowieckiego.

2. W przypadku mikroprzedsiębiorcy, małego lub średniego przedsiębiorcy maksymalna intensywność pomocy, o której mowa w ust. 1, może ulec zwiększeniu o:

1) 10 punktów procentowych - w przypadku średniego przedsiębiorcy;

2) 20 punktów procentowych - w przypadku mikroprzedsiębiorcy i małego przedsiębiorcy.

3. Maksymalną wartość pomocy udzielanej na realizację inwestycji podjętej w okresie trzech lat przez jednego lub więcej przedsiębiorców, w przypadku której środki trwałe są połączone ze sobą w sposób ekonomicznie niepodzielny oraz której koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą przekraczają równowartość 50 000 000 euro, ustala się zgodnie z wzorem:

I = R x (50 mln euro + 0,5 x B + 0,34 x C)

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

I - maksymalną wartość pomocy,

R - intensywność pomocy - w zależności od obszaru, na którym ma być zlokalizowana inwestycja,

B - wielkość kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą powyżej równowartości 50 000 000 euro - nieprzekraczającą równowartości 100 000 000 euro,

C - wielkość kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą przekraczającą równowartość 100 000 000 euro.