Rozdział 7 - Pomoc inwestycyjna umożliwiająca podniesienie poziomu ochrony środowiska, w tym obniżenie emisyjności - Udzielanie pomocy de minimis oraz pomocy publicznej na przedsięwzięcia realizowane w ramach inwestycji A2.2.1 "Inwestycje we wdrażanie technologii i innowacji środowiskowych, w tym związanych z GOZ" objętej wsparciem ze środków Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2024.1042

Akt obowiązujący

Wersja od: 15 lipca 2024 r.

Rozdział  7

Pomoc inwestycyjna umożliwiająca podniesienie poziomu ochrony środowiska, w tym obniżenie emisyjności

§  29. 

1. Pomoc inwestycyjna umożliwiająca podniesienie poziomu ochrony środowiska, w tym obniżenie emisyjności, może zostać udzielona na inwestycję, która umożliwia przedsiębiorcy:

1) podniesienie poziomu ochrony środowiska w ramach prowadzonej przez niego działalności poprzez stosowanie norm surowszych niż normy unijne, niezależnie od istnienia obowiązujących norm krajowych, które są surowsze niż normy unijne, lub

2) podniesienie poziomu ochrony środowiska w ramach prowadzonej przez niego działalności w przypadku braku norm unijnych, lub

3) podniesienie poziomu ochrony środowiska w ramach działalności przedsiębiorcy w celu dostosowania do norm unijnych, które zostały przyjęte, ale jeszcze nie obowiązują.

2. Pomoc inwestycyjna umożliwiająca podniesienie poziomu ochrony środowiska, w tym obniżenie emisyjności, może także zostać udzielona na inwestycję, o której mowa w ust. 1, związaną z infrastrukturą dedykowaną, o której mowa w art. 2 pkt 130 zdanie ostatnie rozporządzenia Komisji nr 651/2014, dla wodoru i paliw spełniających warunki określone w art. 36 ust. 1b rozporządzenia Komisji nr 651/2014, ciepła odpadowego lub dwutlenku węgla lub wykorzystującą taką infrastrukturę dedykowaną, lub zakładającą połączenie z infrastrukturą energetyczną w rozumieniu art. 2 pkt 130 rozporządzenia Komisji nr 651/2014 dla wodoru i paliw spełniających warunki określone w art. 36 ust. 1b rozporządzenia Komisji nr 651/2014, ciepła odpadowego lub dwutlenku węgla, przy czym podniesienie poziomu ochrony środowiska może wynikać z działalności innego podmiotu uczestniczącego w łańcuchu infrastruktury.

3. Pomoc inwestycyjna umożliwiająca podniesienie poziomu ochrony środowiska, w tym obniżenie emisyjności, nie jest udzielana na:

1) inwestycje, dla których warunki udzielania pomocy publicznej zostały określone w art. 36a, art. 36b oraz art. 38-48 rozporządzenia Komisji nr 651/2014;

2) inwestycje w sprzęt, maszyny i zakłady produkcji przemysłowej wykorzystujące paliwa kopalne, w tym gaz ziemny, chyba że inwestycja:

a) polega na instalacji dodatkowych komponentów podnoszących poziom ochrony środowiska - w przypadku istniejącego sprzętu, istniejących maszyn i zakładów produkcji przemysłowej, oraz

b) nie powoduje zwiększenia mocy produkcyjnych ani wyższego zużycia paliw kopalnych;

3) inwestycje realizowane wyłącznie, w celu zapewnienia przestrzegania przez przedsiębiorcę obowiązujących norm unijnych; pomoc mająca na celu dostosowanie do norm unijnych, które zostały przyjęte, ale jeszcze nie obowiązują, może zostać udzielona, jeżeli inwestycja zostanie zrealizowana i zakończona co najmniej 18 miesięcy przed datą wejścia w życie danej normy;

4) inwestycje mające na celu ograniczenie emisji bezpośrednich, w szczególności emisji gazów cieplarnianych - jeżeli w wyniku realizacji inwestycji ma miejsce wyłącznie przeniesienie emisji z jednego sektora do innego, bez ogólnej redukcji emisji gazów cieplarnianych.

4. Pomoc inwestycyjna umożliwiająca podniesienie poziomu ochrony środowiska, w tym obniżenie emisyjności, może zostać udzielona na inwestycję w technologie polegające na wychwytywaniu i magazynowaniu dwutlenku węgla lub wychwytywaniu i zagospodarowaniu dwutlenku węgla, o ile inwestycje te są zgodne z art. 36 ust. 2a rozporządzenia Komisji nr 651/2014.

5. W przypadku pomocy inwestycyjnej umożliwiającej podniesienie poziomu ochrony środowiska, w tym obniżenie emisyjności, kosztami kwalifikowalnymi są dodatkowe koszty inwestycji określane w drodze porównania kosztów inwestycji z kosztami scenariusza alternatywnego, który wystąpiłby w przypadku braku pomocy, w następujący sposób:

1) w przypadku gdy scenariusz alternatywny polega na przeprowadzeniu inwestycji mniej przyjaznej środowisku odpowiadającej normalnym praktykom w danym sektorze lub dla danej działalności - koszty kwalifikowalne stanowią różnicę między kosztami inwestycji, na którą ma zostać przyznana pomoc, a kosztami inwestycji mniej przyjaznej środowisku;

2) w przypadku gdy scenariusz alternatywny polega na przeprowadzeniu tej samej inwestycji w późniejszym terminie - koszty kwalifikowalne stanowią różnicę między kosztami inwestycji, na którą ma zostać przyznana pomoc, i wartością bieżącą netto kosztów późniejszej inwestycji, dyskontowaną do wartości na dzień rozpoczęcia prac;

3) w przypadku gdy scenariusz alternatywny polega na utrzymaniu działania istniejącej instalacji i istniejącego sprzętu - koszty kwalifikowalne stanowią różnicę między kosztami inwestycji, na którą ma zostać przyznana pomoc, i wartością bieżącą netto inwestycji w konserwację, naprawę i modernizację istniejącej instalacji i istniejącego sprzętu, dyskontowaną do wartości na dzień rozpoczęcia prac;

4) w przypadku sprzętu będącego przedmiotem umowy leasingu - koszty kwalifikowalne stanowią różnicę wartości bieżącej netto między kwotą leasingu sprzętu, na którą ma zostać przyznana pomoc, i kwotą leasingu alternatywnego sprzętu mniej przyjaznego środowisku, który byłby przedmiotem umowy leasingu w przypadku braku pomocy; koszty leasingu nie obejmują kosztów związanych z eksploatacją sprzętu lub instalacji (koszty paliwa, ubezpieczenia, konserwacji, innych materiałów eksploatacyjnych), niezależnie od tego, czy wchodzą one w skład umowy leasingu.

6. W przypadkach, o których mowa w ust. 5, scenariusz alternatywny dotyczy inwestycji o porównywalnej zdolności produkcyjnej i porównywalnym cyklu życia, zgodnej z już obowiązującymi normami unijnymi. Scenariusz alternatywny musi być wiarygodny w kontekście wymogów prawnych, warunków rynkowych i bodźców stworzonych przez unijny system handlu emisjami.

7. W przypadku gdy inwestycja, na którą ma zostać przyznana pomoc, polega na instalacji dodatkowych komponentów w już istniejącym zakładzie, dla którego nie istnieje scenariusz alternatywny dotyczący inwestycji mniej przyjaznej środowisku, kosztami kwalifikowalnymi są całkowite koszty inwestycji.

8. W przypadku inwestycji polegających na budowie infrastruktury dedykowanej, o której mowa w art. 2 pkt 130 zdanie ostatnie rozporządzenia Komisji nr 651/2014, dla wodoru i paliw spełniających warunki określone w art. 36 ust. 1b rozporządzenia Komisji nr 651/2014, ciepła odpadowego lub dwutlenku węgla, kosztami kwalifikowalnymi są całkowite koszty inwestycji zgodnie z art. 36 ust. 4 akapit 4 zdanie pierwsze rozporządzenia Komisji nr 651/2014. Koszty budowy lub modernizacji obiektów do magazynowania, z wyjątkiem obiektów do magazynowania wodoru odnawialnego i wodoru spełniającego warunki określone w art. 36 ust. 1b akapit drugi rozporządzenia Komisji nr 651/2014, nie są kwalifikowalne.

9. Kosztów, które nie są bezpośrednio związane z osiągnięciem wyższego poziomu ochrony środowiska, nie uznaje się za kwalifikowalne.

10. Intensywność pomocy inwestycyjnej umożliwiającej podniesienie poziomu ochrony środowiska, w tym obniżenie emisyjności, nie może przekroczyć:

1) 30 % kosztów kwalifikowalnych - w przypadku inwestycji związanych z technologiami polegającymi na wychwytywaniu i magazynowaniu dwutlenku węgla lub wychwytywaniu i zagospodarowaniu dwutlenku węgla;

2) 50 % kosztów kwalifikowalnych - w przypadku gdy inwestycja prowadzi do pełnej redukcji emisji bezpośrednich, z wyjątkiem inwestycji opartych na wykorzystaniu biomasy w rozumieniu art. 2 pkt 117 rozporządzenia Komisji nr 651/2014;

3) 40 % kosztów kwalifikowalnych - w przypadku inwestycji innych niż określone w pkt 1 i 2.

11. Intensywność pomocy, o której mowa w ust. 10, zwiększa się o:

1) 10 punktów procentowych w przypadku pomocy na rzecz średniego przedsiębiorcy i 20 punktów procentowych w przypadku pomocy na rzecz małego przedsiębiorcy;

2) 5 punktów procentowych - w przypadku gdy inwestycja jest realizowana na obszarze województw: dolnośląskiego i wielkopolskiego oraz na obszarach regionu warszawskiego stołecznego należących do gmin: Baranów, Błonie, Dąbrówka, Dobre, Góra Kalwaria, Grodzisk Mazowiecki, Jadów, Jaktorów, Kałuszyn, Kampinos, Kołbiel, Latowicz, Leoncin, Leszno, Mrozy, Nasielsk, Osieck, Prażmów, Serock, Siennica, Sobienie-Jeziory, Strachówka, Tarczyn, Tłuszcz, Zakroczym i Żabia Wola;

3) 15 punktów procentowych - w przypadku gdy inwestycja jest realizowana na obszarach należących do województw: kujawsko-pomorskiego, lubelskiego, lubuskiego, łódzkiego, małopolskiego, opolskiego, podkarpackiego, podlaskiego, pomorskiego, śląskiego, świętokrzyskiego, warmińsko-mazurskiego i zachodniopomorskiego oraz regionu mazowieckiego regionalnego.

12. Wielkość pomocy inwestycyjnej umożliwiającej podniesienie poziomu ochrony środowiska, w tym obniżenie emisyjności, może być ustalona z wyłączeniem stosowania ust. 5-11 jako kwota pomocy, która nie przekracza różnicy między kosztami inwestycji bezpośrednio związanymi z osiągnięciem wyższego poziomu ochrony środowiska a zyskiem operacyjnym z inwestycji, o którym mowa w art. 2 pkt 39 rozporządzenia Komisji nr 651/2014. Zysk operacyjny odlicza się od kosztów kwalifikowalnych ex ante na podstawie rozsądnych prognoz i weryfikuje ex post przy użyciu mechanizmu wycofania.

13. Za koszty kwalifikowalne można uznać koszty inwestycji bezpośrednio związane z osiągnięciem wyższego poziomu ochrony środowiska. W takim przypadku:

1) przepisów ust. 5 i 12 nie stosuje się;

2) dopuszczalne intensywności pomocy publicznej, o których mowa w ust. 10, oraz zwiększenia intensywności pomocy publicznej, o których mowa w ust. 11, zmniejsza się o 50 %.