Rozdział 3 - Zwalnianie żołnierzy z zasadniczej służby wojskowej przed jej odbyciem - Udzielanie odroczeń zasadniczej służby wojskowej, zwalnianie żołnierzy z tej służby przed jej odbyciem, a także postępowanie oraz właściwość organów wojskowych w tych sprawach.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2000.5.54

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 2004 r.

Rozdział  3

Zwalnianie żołnierzy z zasadniczej służby wojskowej przed jej odbyciem

§  11.

1. Podstawą zwolnienia żołnierza z zasadniczej służby wojskowej przed jej odbyciem jest:

1) ostateczne orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej - w przypadku uznania, ze względu na stan zdrowia, za niezdolnego lub czasowo niezdolnego do służby wojskowej,

2) ostateczna decyzja wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) albo wojewody - w przypadku konieczności sprawowania bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny,

3) wniosek żołnierza udokumentowany zaświadczeniem komisji wyborczej - w przypadku wyboru na posła,

4) prawomocne orzeczenie sądu - w przypadku zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności.

2. Zwolnienie żołnierza z zasadniczej służby wojskowej następuje nie później niż po upływie siedmiu dni od dnia doręczenia:

1) ostatecznego orzeczenia lub decyzji - w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2,

2) wniosku lub zarządzenia - w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4.

3. Termin zwolnienia żołnierza z zasadniczej służby wojskowej, w przypadku, o którym mowa w art. 87 ust. 2 pkt 1 ustawy, określają odrębne przepisy.

4. Żołnierz zwolniony z zasadniczej służby wojskowej przed jej odbyciem, ze względu na uznanie go przez wojskową komisję lekarską za czasowo niezdolnego do służby wojskowej, jest obowiązany stawić się przed wojskowym komendantem uzupełnień niezwłocznie po ustaniu okresu niezdolności do tej służby.

§ 12. Do orzekania w sprawach określonych w § 11 ust. 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio przepisy § 4.

§  13.

1. Organem wojskowym, właściwym w rozumieniu art. 87 ust. 4 ustawy, jest dowódca jednostki wojskowej, której ewidencją jest objęty żołnierz zwalniany z zasadniczej służby wojskowej przed jej odbyciem.

2. Dowódca jednostki wojskowej podejmuje decyzję z urzędu lub na wniosek żołnierza - w sprawach wymienionych w § 11 ust. 1.

3. Organem wojskowym wyższego stopnia, właściwym w rozumieniu art. 87 ust. 5 ustawy, jest bezpośredni przełożony dowódcy jednostki wojskowej, o której mowa w ust. 1.

4. W stosunku do ratownika odbywającego zasadniczą służbę w obronie cywilnej oraz poborowego odbywającego służbę zastępczą organami, właściwymi w rozumieniu art. 87 ust. 4 i 5 ustawy, są odpowiednio: wojskowy komendant uzupełnień oraz szef wojewódzkiego sztabu wojskowego - właściwi ze względu na miejsce odbywania służby przez te osoby.

§  14.

1. Organem wojskowym, właściwym w rozumieniu art. 88 ust. 2 i 3 ustawy, jest wojskowy komendant uzupełnień.

2. Wójt lub burmistrz (prezydent miasta) albo wojewoda przesyła ostateczną decyzję, o której mowa w art. 88 ust. 4 ustawy, żołnierzowi oraz dowódcy jednostki wojskowej, której ewidencją jest ten żołnierz objęty.

§  15.

1. Żołnierz zwolniony z odbywania zasadniczej służby wojskowej bez przeniesienia do rezerwy, z przyczyn określonych w § 11 ust. 1 pkt 2 i 3, jest obowiązany zgłosić się, w terminie czternastu dni od dnia zwolnienia, do wojskowego komendanta uzupełnień w celu uzyskania odroczenia.

2. Wojskowy komendant uzupełnień zawiadamia właściwego wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) o zwolnieniu żołnierza z odbywania zasadniczej służby wojskowej z przyczyn określonych w § 11 ust. 1 pkt 2, w celu wezwania go do powiatowej komisji poborowej.