Rozdział 4 - Uznawanie przez wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) albo wojewodę konieczności sprawowania przez żołnierzy bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny lub prowadzenia gospodarstwa rolnego i uznawanie ich za jedynych żywicieli rodzin oraz tryb postępowania organów wojskowych w tych sprawach - Udzielanie odroczeń zasadniczej służby wojskowej oraz uznawanie poborowych i żołnierzy za jedynych żywicieli rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1991.82.370 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 14 września 1991 r.

Rozdział  4

Uznawanie przez wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) albo wojewodę konieczności sprawowania przez żołnierzy bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny lub prowadzenia gospodarstwa rolnego i uznawanie ich za jedynych żywicieli rodzin oraz tryb postępowania organów wojskowych w tych sprawach

§  30.
1.
Decyzje o konieczności sprawowania przez żołnierza odbywającego zasadniczą służbę wojskową bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny, prowadzenia gospodarstwa rolnego oraz o uznaniu go za jedynego żywiciela rodziny wydaje się, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli zachodzą warunki określone odpowiednio w § 4-10 i 14.
2.
Kupno gospodarstwa rolnego przez żołnierza, dokonane w okresie odbywania przez niego zasadniczej służby wojskowej, nie uzasadnia wydania decyzji o konieczności prowadzenia gospodarstwa rolnego.
3.
Za jedynego żywiciela rodziny:
1)
uznaje się również żołnierza odbywającego zasadniczą służbę wojskową, który przed rozpoczęciem tej służby nie był zatrudniony ze względu na pobieranie nauki lub z innych szczególnie uzasadnionych przyczyn;
2)
może być uznany żołnierz, którego żona nie może podjąć zatrudnienia i nie ma żadnych źródeł dochodu.
§  31.
1.
Podanie może wnieść:
1)
w sprawie uznania konieczności prowadzenia gospodarstwa rolnego - żołnierz lub za jego pisemną zgodą członek jego rodziny;
2)
w sprawie uznania konieczności sprawowania bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny lub o uznanie za jedynego żywiciela rodziny - żołnierz lub członek jego rodziny.
2.
Podanie wnosi się do wójta lub burmistrza (prezydenta miasta), właściwego stosownie do przepisu § 11 ust. 2 pkt 1 lub 2.
3.
W podaniu należy wymienić wojskową komendę uzupełnień, która powołała żołnierza do służby wojskowej, datę rozpoczęcia służby, numer (nazwę) jednostki wojskowej, w której żołnierz odbywa służbę, oraz miejsce stacjonowania tej jednostki. Przepis § 12 stosuje się odpowiednio.
§  32.
1.
Wójt lub burmistrz (prezydent miasta) wydaje decyzję w sprawie:
1)
konieczności sprawowania przez żołnierza bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny;
2)
konieczności prowadzenia przez żołnierza gospodarstwa rolnego;
3)
uznania żołnierza za jedynego żywiciela rodziny.
2.
W decyzji w sprawie uznania żołnierza za jedynego żywiciela rodziny określa się członków rodziny pozostających na jego utrzymaniu.
3.
Jeżeli podanie wniósł członek rodziny, decyzję doręcza się również zainteresowanemu żołnierzowi.
4.
Decyzję doręcza się także wojskowemu komendantowi uzupełnień, właściwemu według siedziby organu, który wydał tę decyzję.
§  33.
Po uprawomocnieniu się decyzji, o której mowa w § 32 ust. 1, szef wojewódzkiego sztabu wojskowego:
1)
w razie uznania konieczności sprawowania przez żołnierza bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny, prowadzenia gospodarstwa rolnego albo uznania za jedynego żywiciela rodziny mającego na utrzymaniu więcej niż dwóch członków rodziny - zawiadamia dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz odbywa zasadniczą służbę wojskową, o konieczności niezwłocznego zwolnienia go z tej służby;
2)
w razie niezwolnienia z zasadniczej służby wojskowej żołnierza uznanego za jedynego żywiciela rodziny, mającego na utrzymaniu nie więcej niż dwóch członków rodziny - zawiadamia wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) o konieczności przyznania i wypłacania uprawnionym członkom rodziny zasiłków miesięcznych.
§  34.
1.
Żołnierzy zwolnionych z zasadniczej służby wojskowej z tytułu sprawowania bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny lub prowadzenia gospodarstwa rolnego bez przeniesienia do rezerwy wojskowy komendant uzupełnień kieruje do rejonowej komisji poborowej w celu rozpatrzenia sprawy.
2.
Żołnierzom zwolnionym z zasadniczej służby wojskowej z tytułu uznania za jedynego żywiciela rodziny bez przeniesienia do rezerwy wojskowy komendant uzupełnień udziela odroczenia.
§  35.
Jeżeli w sytuacji rodzinnej żołnierza odbywającego zasadniczą służbę wojskową, uznanego za jedynego żywiciela rodziny, wystąpią okoliczności uzasadniające zmianę decyzji w tej sprawie, żołnierz lub członek jego rodziny może złożyć podanie o wydanie nowej decyzji, na zasadach określonych w § 31.
§  36.
1.
Przepisy § 30-33 i 35 stosuje się odpowiednio do absolwentów szkół wyższych odbywających długotrwałe przeszkolenie wojskowe oraz, z zastrzeżeniem ust. 2, do junaków odbywających zasadniczą służbę w obronie cywilnej, jak również, z zastrzeżeniem ust. 3, do poborowych odbywających służbę zastępczą.
2.
W razie uznania junaka za jedynego żywiciela rodziny, podlega on niezwłocznemu zwolnieniu z zasadniczej służby w obronie cywilnej.
3.
Ostateczne decyzje, o których mowa w § 32 ust. 1, wydane w stosunku do poborowych odbywających służbę zastępczą wójt lub burmistrz (prezydent miasta) przesyła wojewodzie właściwemu ze względu na siedzibę organu, który wydał decyzję. Postępowanie wojewodów związane z wykonywaniem tych decyzji określają odrębne przepisy.