Rozdział 2 - Obowiązek świadczeń osobistych i rzeczowych na rzecz budowy urządzeń zbiorowego zaopatrywania rolnictwa i wsi w wodę. - Udział w kosztach budowy urządzeń zbiorowego zaopatrywania rolnictwa i wsi w wodę oraz opłaty za wodę pobieraną z tych urządzeń.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1966.9.57

Akt utracił moc

Wersja od: 12 marca 1966 r.

Rozdział  2.

Obowiązek świadczeń osobistych i rzeczowych na rzecz budowy urządzeń zbiorowego zaopatrywania rolnictwa i wsi w wodę.

§  9.

1. Na wniosek przedsiębiorstwa wykonującego budowę urządzeń zbiorowego zaopatrywania rolnictwa i wsi w wodę (podstawowych, półpodstawowych i szczegółowych) biuro gromadzkiej rady narodowej zobowiązuje określone osoby fizyczne będące właścicielami (posiadaczami, użytkownikami) nieruchomości, dla których te urządzenia mają stanowić źródło zaopatrywania w wodę, do świadczeń osobistych i rzeczowych dla tej budowy. Zobowiązani do świadczeń mogą zamiast tych świadczeń uiścić równoważnik pieniężny na zasadach określonych w §§ 11 i 12.

2. Świadczenia określone w ust. 1 obejmują wykonanie przez osoby zobowiązane prostej (niewykwalifikowanej) pracy lub dostarczenie środków transportowych do przewozu materiałów budowlanych, sprzętu, kwater dla pracowników przedsiębiorstwa wykonującego roboty oraz pomieszczeń na sprzęt i materiały.

3. Przedsiębiorstwo wykonujące roboty zgłaszając wniosek (ust. 1) określa jednocześnie zapotrzebowanie na wykonanie niezbędnych robót i dostarczenie środków transportowych oraz kwater i pomieszczeń gospodarczych (użytkowych).

§  10.

1. Zobowiązanie do świadczeń, o których mowa w § 9, biuro gromadzkiej rady narodowej ustala w drodze wezwania poszczególnych mieszkańców gromady do wykonania określonych świadczeń przynajmniej na 14 dni przed terminem, w którym zobowiązany powinien zgłosić się do wykonania świadczeń.

2. Wezwanie do wykonania świadczeń stanowi decyzję w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego.

3. Odpisy wezwań biuro gromadzkiej rady narodowej doręcza przedsiębiorstwu wykonującemu roboty.

§  11.

1. Należność za prace w ramach świadczeń osobistych rozlicza się według cen akordowych, przy czym stawki akordowe nie mogą być wyższe od stawek określonych w układzie zbiorowym pracy w budownictwie dla przedsiębiorstw budowlano-montażowych.

2. Należność za świadczenia rzeczowe w zakresie materiałów budowlanych rozlicza się według obowiązujących cenników lub cen miejscowych, jeżeli takie ceny były przyjęte jako obowiązujące w kosztorysie umownym.

3. Należność za usługi przewozowe rozlicza się według taryfy towarowej przewozów konnych lub taryfy towarowej stosowanej w przedsiębiorstwach państwowej komunikacji samochodowej.

4. Należność za przydzielone kwatery mieszkalne dla pracowników przedsiębiorstwa wykonującego roboty oraz za pomieszczenia na sprzęt i materiały rozlicza się według indywidualnej umowy z właścicielem budynku, przy czym wysokość stawki za dobę nie może przekraczać ryczałtu za noclegi, jaki przysługuje pracownikom państwowym w podróży służbowej, a należność za pomieszczenia na sprzęt i materiały - przeciętnej wysokości czynszu za najem tego rodzaju pomieszczeń.

§ 12. Należność za dostarczone w ramach świadczeń materiały budowlane, robociznę niewykwalifikowaną, usługi przewozowe oraz kwatery i pomieszczenia na sprzęt i materiały zalicza się na poczet opłat za wykonane urządzenia półpodstawowe lub szczegółowe.