Rozdział 9 - Powstanie i zawieszenie prawa do renty. - Ubezpieczenie społeczne rzemieślników.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1965.13.90

Akt utracił moc

Wersja od: 6 kwietnia 1965 r.

Rozdział  9.

Powstanie i zawieszenie prawa do renty.

Art.  32. 

1. Prawo do renty powstaje z dniem spełnienia się wszystkich warunków wymaganych przez ustawę do uzyskania tego prawa.

2. Dla powstania prawa do renty inwalidzkiej z tytułu inwalidztwa spowodowanego innymi przyczynami niż wypadek przy pracy w rzemiośle wymagany jest upływ 6 miesięcy niezdolności do pracy, chyba że inwalidztwo zostanie stwierdzone wcześniej.

3. Niezdolność do pracy, o której mowa w ust. 2 oraz w art. 8 pkt 2, art. 14 i 37, stwierdza się w trybie i na zasadach określonych dla ustalania czasowej niezdolności do pracy pracowników.

Art.  33. 

1. Nie przyznaje się renty starczej oraz renty inwalidzkiej mimo spełnienia wszystkich warunków wymaganych do renty, jeżeli rzemieślnik zalega z opłatą należnych składek na ubezpieczenie za okres 6 lub więcej miesięcy. Przyznanie renty następuje od dnia wpłacenia zaległych składek.

2. Zaległe składki na ubezpieczenie za okres krótszy niż 6 miesięcy potrąca się z należnej renty. Potrącenia nie mogą przekroczyć 20% przysługującej renty.

Art.  34. 

1. Do osób uprawnionych do rent na podstawie ustawy stosuje się przepisy o zawieszaniu prawa do renty, wydane na podstawie art. 31 ust. 4, art. 39 ust. 8 i art. 45 ust. 5 dekretu z dnia 25 czerwca 1954 r., z uwzględnieniem przepisu art. 2.

2. Rzemieślnikom świadczącym usługi dla ludności lub rolnictwa, którzy nabyli prawo do renty starczej lub inwalidzkiej i nadal wykonują tego rodzaju usługi oraz z tego tytułu opłacają podatki lub osiągają dochody w wysokości powodującej w myśl przepisów wymienionych w ust. 1 zawieszenie prawa do renty w całości, wypłaca się renty wraz z przysługującymi dodatkami w połowie.

Art.  35. 

Przewodniczący Komitetu Drobnej Wytwórczości w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac ustali w drodze rozporządzenia zasady uznawania rzemieślników za świadczących usługi dla ludności lub rolnictwa oraz może określić inne rodzaje działalności rzemieślników, do których stosuje się przepis art. 31 ust. 2.