§ 8. - Tymczasowe zaopatrzenie pracowników polskich kolei państwowych w byłym zaborze austrjackim w razie nieszczęśliwych wypadków.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1922.88.798
Akt utracił moc
Wersja od: 20 października 1922 r.
§ 8.
Osoby, którym według przepisów niniejszych przysługuje w razie nieszczęśliwego wypadku prawo do zaopatrzenia, nie mają prawa żądania od zarządu Polskich Kolei Państwowych odszkodowania w myśl ustawy austr. z 5 marca 1859 r. (austr. Dz. U. P. № 27) i z 12 lipca 1902 r. (austr. Dz. U. P. № 147) z wyjątkiem przypadków w §§ 46 i 47 ustawy o ubezpieczeniu robotników od nieszczęśliwych wypadków z 28 grudnia 1887 r. (austr. Dz. U. P. r. 1888 № 1.
Natomiast w razie, jeśli nieszczęśliwy wypadek ma znamiona upoważniająca poszkodowanego względnie jego rodziną do żądania odszkodowania na zasadzie ustawy z d. 3 marca 1869 r., zaopatrzenia przewidziane w niniejszych przepisach podwyższa się o połowę, a w razie stałego kalectwa nawet ponad ten wymiar podług zachodzących okoliczności najwyżej do 133% rocznego zarobku.
Zaopatrzenia, należące się pozostałej rodzinie podwyższa się w tym wypadku o 2/3 (dwie trzecie.
O ileby jednak ta, o 2/3 (dwie trzecie) zwiększone zaopatrzenia rodziny łącznie przewyższały całkowity roczny zarobek poszkodowanego, należy je zniżyć do tego wymiaru.
Nasza strona internetowa wykorzystuje pliki cookie. Jeśli zgadzasz się na używanie plików cookie kliknij "Zamknij" lub po prostu kontynuuj przeglądanie. Uzyskaj więcej informacji lub zmień ustawienia .