§ 10. - Tymczasowe ustalenie wysokości świadczeń rentowych w ubezpieczeniu społecznym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1947.42.213

Akt utracił moc

Wersja od: 1 kwietnia 1947 r.

§  10.

1. W razie zbiegu u jednej osoby prawa do dwóch lub więcej rent wypadkowych z powodu szeregu wypadków lub zachorowań na choroby zawodowe, suma tych rent nie może przekraczać kwoty renty pełnej, obliczonej od podstawy wymiaru, określonej w § 6 ust. 2.

2. W razie zbiegu u jednej osoby prawa do rent z ubezpieczeń emerytalnych, a mianowicie do dwu rent inwalidzkich, albo do dwu rent wdowich lub do dwu rent sierocych, wypłaca się tylko jedną rentę.

3. Poza przypadkami, określonymi w ust. 1 i 2, jeżeli u jednej osoby uprawnionej (ubezpieczonego, rencisty, wdowy i sieroty) zbiegnie się prawo do dwu lub więcej rent z tytułu ubezpieczenia społecznego, których wysokość unormowana jest w niniejszym rozporządzeniu, wypłaca się w całości tylko jedną rentę, a mianowicie najwyższą, a wszystkie pozostałe renty w połowie.

4. Za rentę w rozumieniu ust. 1, 2 i 3 uważa się rentę z ewentualnymi dodatkami na dzieci.

5. W razie zbiegu uprawnień do dodatku za bezradność z ubezpieczenia emerytalnego i ubezpieczenia od wypadków w zatrudnieniu i chorób zawodowych wypłaca się tylko dodatek za bezradność z ubezpieczenia od wypadków w zatrudnieniu i chorób zawodowych.

6. W razie zbiegu uprawnień do dwóch zaopatrzeń wypłaca się tylko jedno zaopatrzenie. W razie zbiegu zaopatrzenia z prawem do jednej lub więcej rent z ubezpieczenia społecznego, zaopatrzenia nie wypłaca się. Jeżeli jednak zaopatrzenie jest wyższe od renty lub sumy rent, wypłaca się tylko zaopatrzenie.