Tytuł 2 - O SŁUŻBIE WOJSKOWEJ CZYNNEJ. - Tymczasowa ustawa o powszechnym obowiązku służby wojskowej.

Dziennik Ustaw

Dz. Praw Kr. Pol.1918.13.28

Akt utracił moc

Wersja od: 9 lutego 1922 r.

TYTUŁ  II.

O SŁUŻBIE WOJSKOWEJ CZYNNEJ.

Art.  4.

Służba wojskowa czynna obejmuje:

a) służbę, w wojsku stałem,

b) służbę w zapasie,

c) służbę w rezerwie,

d) służbę, w obronie krajowej,

e) służbę w pospolitem ruszeniu.

Art.  5.

Obowiązek służby w wojsku stałem rozpoczyna się 1 stycznia tego roku kalendarzowego, w którym obowiązany kończy 20 lat.

Art.  6. ¹

Służba w wojsku stałem trwa 2 lata, licząc od dnia rozpoczęcia służby.

Minister Spraw Wojskowych może atoli służących w wojsku stałem po odbyciu dostatecznego wyszkolenia urlopować na okres czasu, przez siebie ustalony.

Art.  7.

Zapas obejmuje wszystkich tych, którzy przy przeglądzie zostali uznani za zdatnych, jednakże z powodu wypełnienia kontygensu nie mogli być powołani do służby w wojsku stałem.

Art.  8.

Służba w zapasie trwa trzy lata, licząc od pierwszego dnia przeglądu wojskowego, dokonanego w roku kalendarzowym, w którym obowiązany kończy lat 20.

W ciągu tego czasu zapasowy musi przejść równorzędne wyszkolenie wojskowe do tego, jakie przechodzą służący w wojsku stałem.

Art.  9.

Zapasowi będą powoływani do służby w wojsku stałem w porządku losów, wyciągniętych przy przeglądzie, poczynając od najmłodszego rocznika, skoro w pewnym roku przepisany kontyngens nie zostanie pokryty albo przepisana nim ilość wojska w czasie późniejszym się zmniejszy (art. 6 ust. 2). Odbyty poprzednio przez zapasowego okres wyszkolenia wojskowego zostanie wliczony do służby w wojsku stałem.

Art.  10.

Po ukończeniu służby zapasowi zaliczeni zostają do rezerwy obowiązani są do tych samych ćwiczeń, co odpowiednie roczniki rezerwistów, którzy odbyli służbę w wojsku stałem.

Art.  11.

Służba w rezerwie trwa od chwili zwolnienia ze służby w wojsku stałem, względnie w zapasie, aż do końca tego roku kalendarzowego, w którym obowiązany kończy lat 30.

W ciągu tego czasu rezerwiści obowiązani są do odbycia kilku okresów ćwiczeń, trwających razem najwyżej 20 tygodni.

Art.  12. ²

Rezerwiści uważani są za bezterminowo urlopowanych żołnierzy wojska stałego. Rada Ministrów może każdej chwili polecić powołać ich pod broń.

Art.  13.

Służba w obronie krajowej trwa od chwili zwolnienia z rezerwy do końca tego roku kalendarzowego, w którym obowiązany kończy lat 40.

W ciągu tego czasu należący do obrony krajowej obowiązani są do odbycia kilku okresów ćwiczeń, trwających razem najwyżej 12 tygodni.

Art.  14.

Do służby w pospolitem ruszeniu są obowiązani:

a) wszyscy mężczyźni od 1 stycznia tęgo roku kalendarzowego, w którym kończą lat 18, aż do 1 stycznia tego roku kalendarzowego, w którym się zaczyna ich obowiązek służby w wojsku stałem, względnie w zapasie, a więc w którym kończą lat 20;

b) wszyscy ci, którzy ukończyli służbę w wojsku stałem, w zapasie, w rezerwie i w obronie krajowej. Obowiązek służby w pospolitem ruszeniu dla tej kategorji rozpoczyna się od tego roku kalendarzowego, w którym obowiązany kończy 41 rok życia, i trwa do końca tego roku kalendarzowego, w którym kończy on lat 50;

c) wszyscy ci, którzy nie zostali od służby wojskowej czynnej zwolnieni, lecz na podstawie prawomocnego orzeczenia właściwej władzy wojskowej bądź to przy przeglądzie, bądź też później zaliczeni zostali do pospolitego ruszenia. Obowiązek służby w pospolitem ruszeniu dla nich rozpoczyna się z chwilą zaliczenia ich do pospolitego ruszenia i trwa do końca tego roku kalendarzowego, w którym kończą oni lat 50.

Pospolitacy powyżej lat 20 a poniżej lat 30, którzy nie odbywali służby w wojsku stałem, względnie w zapasie, obowiązani są aż do ukończenia 40 roku życia do tych samych ćwiczeń, do jakich obowiązana jest obrona krajowa. Inni wolni są od ćwiczeń.

Art.  15.

O zaliczeniu żołnierzy wojska stałego i zapasu do rezerwy rezerwistów do obrony krajowej i obowiązanych do służby w obronie krajowej do pospolitego ruszenia - decyduje wyłącznie właściwa władza wojskowa w myśl postanowień niniejszej ustawy.

Art.  16. ³

Minister Spraw Wojskowych ma prawo odroczyć termin zwolnienia żołnierzy wojska stałego do rezerwy, jak również przedłużyć okresy ćwiczeń zapasowych, rezerwistów i obrony krajowej. Zarządzenie to może nastąpić jedynie za zgodą Rady Ministrów.

¹ Art. 6 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 30 stycznia 1922 r. (Dz.U.22.9.60) zmieniającego nin. ustawę z dniem 9 lutego 1922 r.

² Art. 12 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 30 stycznia 1922 r. (Dz.U.22.9.60) zmieniającego nin. ustawę z dniem 9 lutego 1922 r.

³ Art. 16 zmieniony przez § 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia z dnia 30 stycznia 1922 r. (Dz.U.22.9.60) zmieniającego nin. ustawę z dniem 9 lutego 1922 r.