Rozdział 6 - O kwalifikacjach personelu weterynaryjnego. - Tymczasowa organizacja państwowej służby weterynaryjnej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.102.676

Akt utracił moc
Wersja od: 6 listopada 1920 r.

ROZDZIAŁ  VI.

O kwalifikacjach personelu weterynaryjnego.

Dla objęcia urzędu w państwowej służbie weterynaryjne niezbędne są oprócz kwalifikacji, wymaganych od kandydatów na urzędy państwowe, następujące jeszcze kwalifikacje specjalne:

a)
ukończenie wyższej uczelni weterynarji z dyplomem lekarza weterynaryjnego. Dyplomy, uzyskane w zagranicznych - zakładach naukowych, uprawniają do objęcia stanowiska w weterynaryjnej służbie państwowej po uznaniu ich ważności w obrębie Rzeczypospolitej;
b)
złożenie z pomyślnym wynikiem specjalnego egzaminu państwowego w zakresie, przepisanym w osobnem rozporządzeniu;
c)
odbycie przynajmniej dwuletniej praktyki w charakterze asystenta weterynaryjnego przy Starostwach, Grzędach Wojewódzkich lub Ministerstwie, w którym to okresie mieścić się winna przynajmniej półroczna praktyka w rzeźni.

Celem uzupełnienia państwowego personelu weterynaryjnego oraz wyszkolenie odpowiednich kandydatów na wakujące stanowiska państwowe będą powoływani przy władzach weterynaryjnych lekarze weterynaryjni w charakterze asystentów.

Asystenci weterynaryjni, o ile odpowiadają kwalifikacjom wyszczególnionym w art. 17 niniejszego rozporządzenia, mogą być powoływani na urzędy państwowe w służbie weterynaryjnej przy otwarciu się odpowiednich wakansów, nie wcześniej jak po odbyciu dwuletniej praktyki.

Asystenci weterynaryjni nie mają charakteru urzędników państwowych.

Asystentów weterynaryjnych przyjmuje na służbę przy władzach powiatowych i wojewódzkich, w ramach przyznanych na ten cel kredytów Wojewoda, a przy Ministerstwie Rolnictwa i Dóbr Państwowych -Minister.

Przepisy o kwalifikacjach fachowych, wymaganych od kandydatów na stanowiska w służbie weterynaryjnej samorządowej wyda, Minister Rolnictwa i Dóbr Państwowych w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych.