Tworzenie funduszu zakładowego za rok 1972 w niektórych przedsiębiorstwach produkcyjnych i remontowo-budowlanych handlu wewnętrznego i usług.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1972.55.365

Akt utracił moc
Wersja od: 30 grudnia 1972 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 13 grudnia 1972 r.
w sprawie tworzenia funduszu zakładowego za rok 1972 w niektórych przedsiębiorstwach produkcyjnych i remontowo-budowlanych handlu wewnętrznego i usług.

Na podstawie art. 4 i 5 ustawy z dnia 28 marca 1958 r. o funduszu zakładowym w przedsiębiorstwach państwowych (Dz. U. z 1960 r. Nr 13, poz. 78) po zasięgnięciu opinii Centralnej Rady Związków Zawodowych zarządza się, co następuje:
Rozporządzenie określa zasady tworzenia w 1972 r. funduszu zakładowego w podległych lub nadzorowanych przez Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług:

- państwowych przedsiębiorstw produkcyjnych oraz remontowo-budowlanych nie posiadających oddziałów (zakładów) na pełnym wewnętrznym rozrachunku gospodarczym,

- oddziałach (zakładach) przedsiębiorstw produkcyjnych i remontowo-budowlanych, działających według zasad pełnego wewnętrznego rozrachunku gospodarczego,

zwanych dalej "przedsiębiorstwami",

- z wyjątkiem przedsiębiorstw, które tworzą fundusz zakładowy na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1967 r. w sprawie funduszu zakładowego w państwowych przedsiębiorstwach przemysłu terenowego (Dz. U. Nr 5, poz. 18).

1.
Fundusz zakładowy przedsiębiorstwa tworzy się z zysku osiągniętego przez nie w 1972 r.
2.
Przez zysk osiągnięty przez przedsiębiorstwo w 1972 r. rozumie się zysk bilansowy skorygowany zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 28 marca 1958 r. o funduszu zakładowym w przedsiębiorstwach państwowych (Dz. U. z 1960 r. Nr 13, poz. 78), zwanej dalej "ustawą".
Przedsiębiorstwa, które w latach 1969-1971 osiągnęły średni zysk bilansowy nie mniejszy od kwoty stanowiącej 3% średniego osobowego funduszu płac wykonanego w tym okresie dokonują odpisu w wysokości zależnej od stosunku, w jakim pozostaje zysk osiągnięty w roku 1972 do zysku osiągniętego w roku 1971, obliczonej zgodnie z tabelą wysokości odpisów na fundusz zakładowy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia.
1.
Przedsiębiorstwa deficytowe oraz przedsiębiorstwa, które w latach 1969-1971 osiągnęły średni zysk bilansowy mniejszy od kwoty stanowiącej 3% średniego osobowego funduszu płac wykonanego w tym okresie, dokonują odpisu na fundusz zakładowy w wysokości 40% kwoty, o którą poprawiono wynik bilansowy w porównaniu do wyniku bilansowego osiągniętego w roku 1971, po dokonaniu korekt określonych w art. 6 ust. 1 ustawy.
2.
Odpis na fundusz zakładowy (ust. 1) nie może być mniejszy od kwoty stanowiącej 2% wykonanego w 1972 r. osobowego funduszu płac.
3.
Jeżeli kwota, o którą poprawiono wynik bilansowy, będzie niższa od kwoty stanowiącej 2% wykonanego w okresie sprawozdawczym osobowego funduszu płac, odpis na fundusz zakładowy nie może być wyższy od sumy, o którą poprawiono wynik bilansowy.
Przedsiębiorstwa nowo powstałe oraz powstałe w wyniku reorganizacji przedsiębiorstw dotychczasowych dokonują odpisu w wysokości zależnej od stosunku, w jakim pozostaje zysk osiągnięty do zysku planowanego na 1972 r., obliczonej zgodnie z tabelą wysokości odpisów na fundusz zakładowy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia, z tym że w razie osiągnięcia zysku powyżej 120% zysku planowanego do ustalenia wysokości odpisu na fundusz zakładowy przyjmuje się za podstawę obliczenia zysk bilansowy w wysokości 120% zysku planowanego na 1972 rok.
Jeżeli plan przedsiębiorstwa na 1972 r. zakłada zmniejszenie zysku w stosunku do roku 1971, przedsiębiorstwo może dokonać za zgodą jednostki nadrzędnej odpisu na fundusz zakładowy według zasad określonych w § 5.
W przedsiębiorstwie, które osiągnęło zysk większy od kwoty odpowiadającej 3% osobowego funduszu płac wykonanego w 1972 r., odpis na fundusz zakładowy nie może przekroczyć 90% zysku bilansowego.
1.
Przedsiębiorstwo traci prawo do odpisu na fundusz zakładowy, jeżeli zysk osiągnięty w 1972 roku (§ 2) będzie o ponad 20% niższy od zysku osiągniętego w 1971 roku lub zysku planowanego na rok 1972, o ile podstawą obliczenia odpisu na fundusz zakładowy jest zysk planowany (§§ 5 i 6).
2.
Przedsiębiorstwo, które nie spełni warunku, o którym mowa w ust. 1, może wydatkować na nagrody i świadczenia dla pracowników kwotę nie przekraczającą 0,2% planowanego na 1972 r. osobowego funduszu płac. Wydatki te zalicza się na straty przedsiębiorstwa.
1.
Przedsiębiorstwu, które wykaże się szczególnymi osiągnięciami w zakresie zwiększenia obrotów, wzbogacenia asortymentów towarów i wyrobów, przestrzegania norm zużycia surowców i materiałów, zmniejszenia mank i ubytków, oraz przedsiębiorstwu, w którym zajdzie konieczność zneutralizowania skutków obniżenia zysków wywołanych przyczynami niezależnymi od przedsiębiorstwa, może być zwiększony odpis na fundusz zakładowy lub przyznany fundusz zakładowy.
2.
Na cele wymienione w ust. 1 może być przeznaczona łączna kwota do wysokości 0,5% planowanego osobowego funduszu płac przedsiębiorstw objętych rozporządzeniem.
3.
O przyznaniu funduszu zakładowego lub o zwiększeniu odpisów na fundusz zakładowy decyduje Minister Handlu Wewnętrznego i Usług, a w granicach limitów określonych przez tego Ministra dla poszczególnych central, zjednoczeń lub niektórych przedsiębiorstw:
1)
dyrektor właściwej centrali (zjednoczenia), po zasięgnięciu opinii kolegium centrali oraz zarządu głównego właściwego związku zawodowego,
2)
dyrektor właściwego zjednoczenia przedsiębiorstw objętych planem terenowym, po zasięgnięciu opinii kolegium zjednoczenia oraz zarządu okręgowego właściwego związku zawodowego,
3)
dyrektor przedsiębiorstwa wielozakładowego po zasięgnięciu opinii zarządu okręgowego właściwego związku zawodowego.
1.
Przedsiębiorstwo może dokonać odpisu na fundusz zakładowy za trzy kwartały 1972 r., przyjmując za podstawę obliczenia tego odpisu wynik wykazany w sprawozdaniu finansowym, a za podstawę rocznego odpisu wynik bilansowy ustalony w zweryfikowanym sprawozdaniu rocznym po dokonaniu korekt wymienionych w art. 6 ustawy.
2.
Przedsiębiorstwo może dokonać wypłaty zaliczkowej w wysokości nie przekraczającej 25% kwoty odpisu na fundusz zakładowy za trzy kwartały 1972 r. Wypłata zaliczkowa na nagrody i świadczenia oraz na zaspokojenie innych potrzeb pracowników nie może przekroczyć kwoty odpowiadającej 2% osobowego funduszu płac wykonanego w tym okresie.
1.
Jeżeli dokonana w 1972 r. wypłata zaliczkowa przekroczy sumę funduszu zakładowego na 1972 rok, kwota nadpłacona podlega potrąceniu z funduszu 1973 roku bądź z funduszów następnych lat, aż do całkowitego zlikwidowania nadpłaty.
2.
Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio, jeżeli w wyniku badania prawidłowości utworzonego funduszu zakładowego ujawni się, że przedsiębiorstwo dokonało odpisu w kwocie większej niż przysługująca.
Do przedsiębiorstw objętych niniejszym rozporządzeniem nie stosuje się przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 lutego 1959 r. w sprawie tworzenia funduszu zakładowego w przedsiębiorstwach handlowych (Dz. U. z 1959 r. Nr 17, poz. 92, z 1960 r. Nr 22, poz. 127, z 1969 r. Nr 7, poz. 59 i Nr 14, poz. 101 oraz z 1970 r. Nr 2, poz. 9).
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i stosuje się do odpisów na fundusz zakładowy za 1972 r.

ZAŁĄCZNIK

Tabela wysokości odpisów na fundusz zakładowy

Za osiągnięcie zysku w roku 1972 w porównaniu do zysku 1971 roku lub zysku planowanego na rok 1972% osobowego funduszu płac wykonanego w roku sprawozdawczym
80,0 0,2%
80,1 - 90,00,18% za każdy 1% przyrostu ponad 80%
90,1 - 99,90,25% za każdy 1% przyrostu ponad 90%
100,0 4,5%
100,1 - 109,90,09% za każdy 1% przyrostu ponad 100%
110,0 5,4%
110,1 - 129,90,06% za każdy 1% przyrostu zysku ponad 110%
130,0 6,6%
130,1 - 159,90,05% za każdy 1% przyrostu zysku ponad 130%
160,0 8,1%
ponad 160,00,02% za każdy 1% przyrostu zysku ponad 160%