Rozdział 4 - Postanowienia wspólne. - Tryb postępowania w Urzędach Walki z Lichwą.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.95.627

Akt utracił moc
Wersja od: 9 października 1920 r.

IV.

Postanowienia wspólne.

Zarówno w toku dochodzeń administracyjno - karnych, jak s śledczych powołuje się świadków znawców i oskarżonych pisemnemi wezwaniami, w których winno być wyszczególnione:

  1)
imię i nazwisko osoby wezwanej,
  2)
czas i miejsce stawiennictwa,
  3)
sprawa, której wezwanie dotyczy,
  4)
skutki niestawiennictwa, określone w art. 13 cz. 2 ustawy o lichwie. W wypadkach szczególnych ograniczyć się można do ustnych wezwań.

Doręczenie wezwań, zawiadomień, odpisów orzeczeń, nakazów karnych i decyzji uskuteczniają organa służby zewnętrznej do rąk adresatów za potwierdzeniem odbioru, a w razie ich nieobecności do rąk dorosłych domowników.

Dla osób, znajdujących się w służbie państwowej i samorządowej, uskutecznia się doręczenia za pośrednictwem bezpośrednich władz przełożonych.

W razie uchylenia się oskarżonego od doręczenia mu wezwań, zawiadomień, odpisów orzeczeń i decyzji, oraz nakazów karnych i niemożności doręczenia ich zastępczego (art. 29), organa służby zewnętrznej zawiadamiają pisemnie o akcie, który ma być doręczony, dozorcę domu, lub sąsiada oskarżonego z zaznaczeniem, że akt ten zostaje złożony w kancelarji Urzędu, i czynią o tem wzmiankę na odnośnym akcie.

Z chwilą złożenia takiego aktu w kancelarji Urzędu uważa się go za doręczony, i od tego dnia rozpoczyna się bieg terminów, przewidzianych niniejszem rozporządzeniem.

Doprowadzenie pod przymusem może nastąpić jedynie po uprzedniem zagrożeniu.

Uskuteczniający doprowadzenie organ służby zewnętrznej winien okazać nakaz doprowadzenia osobie, której on dotyczy i na żądanie wręczyć jej odpis tegoż za potwierdzeniem odbioru.

Świadków, biegłych i oskarżonego bada się w tym okręgowym Urzędzie Walki z Lichwą (Ekspozyturze), gdzie toczą się dochodzenia z wyjątkiem wypadków choroby i innych przyczyn, wykluczających bezwzględnie stawienictwo tychże.

Przesłuchanie w drodze rekwizycji przez inne okręgowe Urzędy (Ekspozytury) jest dopuszczalne.

W wyjątkowych wypadkach za aprobatą naczelnika Okręgowego Urzędu Walki z Lichwą można zwracać się także do sądów pokoju (powiatowych) o przesłuchanie świadków i biegłych pod przysięgą, jeżeli istnieją dostateczne podstawy do mniemania, że jedynie tą drogą można dowiedzieć się prawdy.

Z każdej czynności, dokonywanej w toku dochodzeń, winien być sporządzony krótki, protokuł z uwidocznieniem daty i miejsca jego sporzędzenia, imienia i nazwiska oraz charakteru służbowego sporządzające) go osoby i osób biorących udział przy jego sporządzaniu, określający ściśle treść dokonanych czynności, złożonych zeznań, oświadczeń, i wniosków osób, przesłuchanych w charakterze stron.

Protokuł podpisują po uprzedniem jego odczytaniu wszystkie osoby, obecne przy sporządzaniu go.

Poprawki w protokule winny być poczynione i omówione przed podpisaniem.

Organom służby zewnętrznej przysługuje prawo w miejsce formalnych protokułów badania świadków i oskarżonego sporządzać jedynie krótkie sprawozdania z czynności, przez nie wykonanych.

Wykonanie orzeczeń administracyjno-karnych oraz nakazów karnych należy do organów służby zewnętrznej.

Wykonanie kar aresztu reguluje się według przepisów, dotyczących wykonania kar, orzeczonych przez sądy pokoju (powiatowe).

Uiszczanie grzywien następuje stosownie do tymczasowych przepisów o sposobie pobierania przychodów i dokonywania wydatków przez władze i urzędy państwowe z dn. 26 stycznia 1920 r. (Monitor Polski № 59-64 1920 r.).

Grzywny nieuiszczone w terminie ściąga się przymusowo przez organa służby zewnętrznej przy odpowiedniem zachowaniu trybu postępowania administracyjnego, obowiązującego w tej mierze w poszczególnych dzielnicach Państwa.

W razie wątpliwości, nie rozstrzygniętych powyższemi przepisami, należy odpowiednio stosować przepisy ustaw postępowania karnego" obowiązującego w poszczególnych dzielnicach Państwa.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Dzienniku Ustaw R. P. i stosować się będzie do wszystkich spraw z wyjątkiem tych, których orzeczenie administracyjno karne I ej instancji zapadło przed dniem jego wejścia w życie, atoli i w tych sprawach zastosowanie art. 16 rozporządzenia z dnia 23 kwietnia 1920 r. (Dz. Ust. R. P. № 43 poz. 260) jest wykluczone.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia w szczegółach porucza się naczelnikowi Urzędu Głównego Walki z Lichwą.