Tryb postępowania w sprawach, wynikłych ze stosowania rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 21 czerwca 1932 r. o ograniczeniu nadmiernych wynagrodzeń w przedsiębiorstwach.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.70.640

Akt utracił moc

Wersja od: 16 sierpnia 1932 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 5 sierpnia 1932 r.

o trybie postępowania w sprawach, wynikłych ze stosowania rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 21 czerwca 1932 r. o ograniczeniu nadmiernych wynagrodzeń w przedsiębiorstwach.

Na podstawie art. 7 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 21 czerwca 1932 r. o ograniczeniu nadmiernych wynagrodzeń w przedsiębiorstwach (Dz. U. R. P. Nr. 52, poz. 496) zarządzam co następuje:

§ 1. Powołane w niniejszem rozporządzenie z dnia 21 czerwca 1932 r. bez bliższego określenia oznacza rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 21 czerwca 1932 r. o ograniczeniu nadmiernych wynagrodzeń w przedsiębiorstwach (Dz. U. R. P. Nr. 52, poz. 496).

Powołane w niniejszem rozporządzeniu artykuły bez bliższego określenia oznaczają artykuły wspomnianego rozporządzenia.

§ 2. Powództwa (art. 5) i wnioski (art. 6) o ustalenie wynagrodzenia w sądzie okręgowym, w którym jest utworzony wydział handlowy, rozpoznaje wydział handlowy.

§ 3. W sprawach z powództwa o ustalenie wynagrodzenia (art. 5) mają zastosowanie odpowiednie przepisy kodeksu postępowania cywilnego (rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 29 listopada 1930 r. - Dz. U. R. P. Nr. 83, poz. 651) z odchyleniami wymienionemi w §§ 4 - 11.

§ 4. Umowa stron o poddanie sporu do rozstrzygnięcia sądowi, według art. 5 niewłaściwemu, jest niedopuszczalna.

§ 5. Osobiste stawiennictwo stron celem przesłuchania jest obowiązkowe. Jeżeli mimo wezwania z zagrożeniem skutków prawnych strony się nie stawią, sąd po sprawdzeniu dokumentów i przesłuchaniu zawezwanych świadków i biegłych ustali wyrokiem wysokość wynagrodzenia, kierując się zasadami, wyrażonemi w art. 1.

§ 6. Sąd może dopuścić dowód nawet niepowołany przez strony.

§ 7. Dowód z dokumentu może być dopuszczony nawet, gdy obydwie strony się temu sprzeciwiają, a nawet, gdy strona, która się na ten dowód powołała, następnie go się zrzekła.

Strona nie może odmówić przedstawienia dokumentów.

§ 8. Dowód przeciwny co do oświadczeń, złożonych czyto w dokumencie publicznym, czy też prywatnym, nie jest wyłączony.

Dowód może być dopuszczony także na treść ustnych umów i przyrzeczeń danych przed, przy lub po sporządzeniu dokumentu, chociażby były niezgodne z dokumentem.

§ 9. Sąd dopuści dowód również na fakty, przyznane przez stronę przeciwną w przewodzie sądowym, jeżeli w związku z całokształtem sprawy dojdzie do przekonania, że przyznanie miało na celu obejście przepisów rozporządzenia z dnia 21 czerwca 1932 r.

§ 10. Ugoda zawarta między stronami nie zwalnia sądu od dalszego postępowania i wydania wyroku, jeżeli sąd w związku z całością stanu faktycznego sprawy dojdzie do przekonania, że ugoda ta zmierza do obejścia przepisów rozporządzenia z dnia 21 czerwca 1932 r.

§ 11. W każdym stanie sprawy prokurator może wziąć udział w przewodzie sądowym; ma on prawo składania wniosków także i co do istoty sprawy, zadawania pytań stronom, świadkom i biegłym i w tym zakresie korzysta z praw strony.

Prokurator otrzymuje akta przynajmniej na trzy dni przed posiedzeniem celem dokładnego zapoznania się ze sprawą.

Prokurator jest wolny od kosztów sądowych i procesowych.

§ 12. Sprawy z wniosku o ustalenie wynagrodzenia (art. 6) sąd rozpoznaje według trybu postępowania niespornego (incydentalnego), stosując także odpowiednio przepisy zawarte w §§ 4 - 11.

§ 13. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.