Tryb postępowania w sprawach przekwaterowania osób nieuprawnionych z osobnych kwater stałych oraz właściwość organów w tych sprawach.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1976.21.135

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1996 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRÓW OBRONY NARODOWEJ ORAZ ADMINISTRACJI, GOSPODARKI TERENOWEJ I OCHRONY ŚRODOWISKA

z dnia 26 maja 1976 r.

w sprawie trybu postępowania w sprawach przekwaterowania osób nieuprawnionych z osobnych kwater stałych oraz właściwości organów w tych sprawach. ^*

Na podstawie art. 37 ustawy z dnia 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu sił zbrojnych (Dz.U. Nr 19, poz. 121) zarządza się co następuje:

§ 1. Organami właściwymi do wydawania decyzji w sprawach przekwaterowania z osobnych kwater stałych osób nieuprawnionych do tych kwater, o których mowa w art. 32 i art. 34 ustawy z dnia 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu sił zbrojnych (Dz.U. Nr 19, poz. 121), zwanej dalej "ustawą", są:

1) w I instancji - wojskowy garnizonowy organ kwaterunkowo - budowlany,

2) w II instancji - wojskowy rejonowy zarząd kwaterunkowo - budowlany.

§  2.

1. Decyzję w sprawie przekwaterowania organ I instancji wydaje po zebraniu wszystkich niezbędnych dowodów.

2. Decyzja w sprawie przekwaterowania powinna w szczególności zawierać:

1) określenie organu wojskowego wydającego decyzję,

2) datę wydania decyzji,

3) powołanie podstawy prawnej,

4) określenie osób, których dotyczy,

5) osnowę decyzji z oznaczeniem kwatery podlegającej zwolnieniu,

6) informację, że lokal zamieniony (pomieszczenie zastępcze) przydzieli terenowy organ administracji państwowej,

7) uzasadnienie z podaniem okoliczności faktycznych i prawnych oraz.

8) pouczenie o prawie i terminie wniesienia odwołania ze wskazaniem organu właściwego do jego rozpatrzenia.

§  3.

1. Od decyzji organu I instancji przysługuje odwołanie osobie, której decyzja dotyczy.

2. Odwołanie wnosi się do organu II instancji za pośrednictwem organu I instancji w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

3. Jeśli organ I instancji uzna, że odwołanie zasługuje na uwzględnienie, może wydać nową decyzję, w której zmieni zaskarżoną decyzję w całości lub części. Od decyzji tej przysługuje odwołanie.

§  4.

1. Organ I instancji jest obowiązany przesłać odwołanie wraz z aktami i własną opinią organowi II instancji w terminie 14 dni od dnia otrzymania odwołania, jeżeli w tym terminie nie wydał nowej decyzji, o której mowa w `§ 3 ust. 3.

2. Organ II instancji po roztrzygnięciu odwołania wydaje decyzję, w ktorej utrzymuje w mocy zaskarżoną decyzję albo zmienia ją w całości lub w części.

3. Decyzja wydana przez organ II instancji oraz decyzja organu I instancji, od której nie wniesiono odwołania, są ostateczne.

§ 5. Decyzję ostateczną w sprawie przekwaterowania organu I instancji przesyła właściwemu terenowemu organowi administracji państwowej stopnia podstawowego z wnioskiem o przydzielenie w terminir 14 dni osobie obowiązanej do zwolnienia osobnej kwatery stałej lokalu zamiennego dostarczonego przez wojskowy organ kwaterunkowo - budowlany, a w wypadkach przewidzianych w art. 34, ustawy - pomieszczenia zastępczego.

§  6.

1. W razie niezwolnienia osobnej kwatery stałej w terminie 30 dni od wydania przez terenowy organ adnimistracji państwowej decyzji o przydzielenie lokalu (pomieszczenia), o którym mowa w § 5, wojskowy garnizonowy organ kwaterunkowo - budowlany przesyła osobne podlegającej przekwaterowaniu upomnienie, wzywające do dobrowolnego zwolnienia kwatery w ciągu 14 dni i przeniesienia się do wskazanego lokalu (pomieszczenia), z zagrożeniem wszczęcia po upływie tego terminu postępowania w sprawie przymusowego przekwaterowania.

2. Jeżeli osobna kwatera stała nie została zwolniona w terminie określonym w upomnieniu, wojskowy garnizonowy organ kwaterynkowo - budowlany występuje do właściwego terenowego organu administracji państwowej stopnia podstawowego z wnioskiem o wszczęcie postępowania egzekucyjnego w celu przymusowego przekwaterowania. Do wniosku załącza się tytuł wykonawczy wraz z dowodem doręczenia upomnienia.

§  7.

1. Przymusowego przekwaterowania dokonuje terenowy organ adnimistracji państwowej stopnia podstawowego właściwy ze względu na położenie osobnej kwatery stałej, który o terminie przekwaterowania zawiadamia wojskowy garnizonowy organ kwaterunkowo - budowlany.

2. Wojskowy garnizonowy organ kwaterunkowo - budowlany na wniosek terenowego organu administracji państwowej zapewnia w razie potrzeby przewiezienie mienia osoby przekwaterowanej.

§  8.

1. Jeżeli osoba nieuprawniona, o której mowa w art. 32 ust. 1 i 2 oraz w art. 34 ustawy, opuści osobną kwaterę stałą i pozostawi w niej osoby wspólnie z nią dotychczas zamieszkałe, terenowy organ administracji państwowej stopnia podstawowego na wniosek wojskowego garnizonowego organu kwaterunkowo - budowlanego dokona usunięcia tych osób.

2. Przekwaterowanie tych osób, o których mowa w ust. 1, następuje do lokalu zajmowanego przez osobę zwalniającą kwaterę. W wypadkach społecznie uzasadnionych przekwaterowanie to może nastąpić do pomieszczenia zastępczego, dostarczonego przez wojskowy garnizonowy organ kwaterunkowo - budowlany.

§  9.

1. Koszty przekwaterowania osób wymienionych w § 1 obejmują koszty transportu oraz koszty przeniesienia urządzeń zainstalowanych w dotychczas zajmowanej kwaterze.

2. Zwrot kosztów zakwaterowania następuje po przedstawieniu rachunków państwowego lub spółdzielczego przedsiębiorstwa transportowo - spedycyjnego albo usługowego oraz oświadczenia, że osobom przekwaterowanym nie przysługuje zwrot na podstawie innych przepisów.

3. W razie braku rachunków, o których mowa w ust. 2, zwrot kosztów transportu następuje do wysokości przewidzianej dla danego wypadku w taryfie towarowej transportu samochodowego i spedycji Ministerstwa Komunikacji, a zwrot kosztów przeniesienia urządzeń - do wysokości przewidzianej w obowiązującym cenniku usług.

4. Zwrot kosztów przekwaterowania nie przysługuje w wypadkach określonych w § 7 i 8.

§  10.

1. Tryb postępowania przewidziany w rozporządzeniu stosuje się także do przekwaterowania osób zajmujących osobne kwatery stałe będące w dyspozycji jednostek wojskowych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych.

2. Organami właściwymi do wydawania decyzji w sprawach przekwaterowania osób, o których mowa w ust. 1, są odpowiednie organy kwaterunkowo - budowlane resortu spraw wewnętrznych.

§ 11. Traci moc rozporządzenie Ministrów Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego z dnia 16 listopada 1953 r. w sprawie przymusowego usuwania osób nieuprawnionych z kwater wojskowych (Dz.U. Nr 49, poz. 242).

§ 12. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1976 r.

^*Rozporządzenie utraciło podstawę prawną na skutek uchylenia ustawy o zakwaterowaniu sił zbrojnych (Dz.U.92.5.19) przez art. 93 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.95.86.433) z dniem 1 stycznia 1996 r. Jednakże dotychczasowe przepisy wykonawcze zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy, jeżeli nie są z nią sprzeczne.