Rozdział 6 - Ustalenie prawa do świadczeń. - Tryb postępowania przy ustalaniu i wypłacie zaopatrzeń emerytalnych żołnierzy zawodowych i nadterminowych oraz ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1964.18.105

Akt utracił moc

Wersja od: 16 sierpnia 1968 r.

Rozdział  6.

Ustalenie prawa do świadczeń.

§ 43. Wojskowy organ emerytalny wydaje decyzje w sprawach świadczeń na piśmie w ciągu 14 dni od dnia wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

§  44.

1. Decyzja powinna zawierać oznaczenie wojskowego organu emerytalnego i osoby, której dotyczy, wskazanie rodzaju świadczenia, powołanie przepisów prawnych, na których jest oparta, pouczenie o środkach prawnych oraz podpis z podaniem stanowiska służbowego podpisującego.

2. Decyzja przyznająca świadczenie powinna ponadto określać wysokość świadczeń, sposób ich obliczenia, datę rozpoczęcia wypłaty świadczeń oraz pouczenie, o jakich okolicznościach zainteresowany obowiązany jest zawiadomić wojskowy organ emerytalny.

3. Decyzja odmowna co do całości lub części żądania zainteresowanego powinna zawierać faktyczne i prawne uzasadnienie.

4. Jeżeli zainteresowany ma prawo do renty za wysługę lat i do renty inwalidzkiej, wojskowy organ emerytalny ustala wysokość obydwóch rent i przed wydaniem decyzji zawiadamia o wysokości rent zainteresowanego, wzywając go do dokonania w określonym terminie wyboru jednej z rent. Jeżeli w określonym terminie uprawniony nie dokonał wyboru, przyznaje się zaopatrzenie korzystniejsze.

§  45.

1. Jeżeli prawo do świadczeń zostało udowodnione, ale wydanie decyzji uległo zwłoce z powodu braku dowodów niezbędnych do ustalenia wysokości świadczeń, wojskowy organ emerytalny przyznaje osobie uprawnionej zaliczkę w wysokości zbliżonej do przysługujących świadczeń. Gdy do przedłożenia brakujących dowodów obowiązany jest zainteresowany, należy go wezwać do dostarczenia tych dowodów.

2. Jeżeli zainteresowany w ciągu 2 miesięcy od dnia wezwania nie przedłoży dowodów, od których uzależnione jest wydanie decyzji, wojskowy organ emerytalny wyda decyzję ustalającą wysokość świadczeń pieniężnych na podstawie posiadanych dowodów.

§ 46. Jeżeli w wyniku obliczenia świadczeń przypadałaby do wypłaty końcówka w groszach, zaokrągla się ją w górę do pełnego złotego - gdy końcówka wynosi co najmniej 50 groszy, a w dół - gdy końcówka wynosi 49 groszy lub mniej. Zaokrąglenie dotyczy tylko kwot przypadających do wypłaty; nie podlegają zaokrągleniu składniki tej kwoty.

§  47.

1. Przy obliczaniu wysługi lat dodaje się poszczególne okresy obejmujące lata, miesiące i dni. Okresy niepełnych miesięcy oblicza się w dniach. Sumę dni zamienia się na miesiące, przyjmując za miesiąc 30 dni kalendarzowych. Sumę miesięcy zamienia się na lata przyjmując pełne 12 miesięcy za jeden rok.

2. Przy obliczaniu okresów służby w Ludowym Wojsku Polskim zaliczanych do wysługi lat w korzystniejszym wymiarze końcowy wynik (czasokres) należy zaokrąglić do pełnego dnia w górę, jeżeli w wyniku obliczania wypadłby niepełny dzień.

3. Czasokres podlegający zaliczeniu do wysługi lat oblicza się w ten sposób, że od daty zakończenia służby (pracy) odejmuje się datę rozpoczęcia służby (pracy), dodając do uzyskanego wyniku jeden dzień.

4. Jeżeli w zaświadczeniu stwierdzającym okresy zatrudnienia podane są dniówki robocze, a nie okresy zatrudnienia, sumę dni zamienia się na miesiące, przyjmując za miesiąc 25 dni roboczych.

5. Jeżeli z dowodów wynika tylko miesiąc rozpoczęcia lub zakończenia zatrudnienia (okresu równorzędnego lub zaliczalnego), przyjmuje się za początek lub koniec tego okresu piętnasty dzień miesiąca.

§  48.

1. Wojskowy organ emerytalny wydaje rencistom i inwalidom legitymacje stwierdzające uprawnienia do zaopatrzenia emerytalnego, a członkom rodzin uprawnionym do renty rodzinnej - na ich żądanie - odpowiednie zaświadczenia, uprawniające do korzystania z przysługujących im świadczeń.

2. W razie utraty prawa do zaopatrzenia legitymacje i zaświadczenia podlegają zwrotowi.

§  49.

1. Osoby pobierające zaopatrzenie emerytalne obowiązane są bez osobnego wezwania zawiadomić wojskowy organ emerytalny o wszystkich okolicznościach mających wpływ na dalsze istnienie prawa do zaopatrzenia lub na wysokość otrzymywanych świadczeń pieniężnych, z załączeniem odpowiednich dowodów.

2. Wojskowy organ emerytalny jest uprawniony z urzędu do żądania od osób określonych w ust. 1 dowodów stwierdzających dalsze istnienie prawa do świadczeń, jak również do badania, czy warunki do świadczeń nadal istnieją, i kierowania tych osób do komisji lekarskich do spraw inwalidztwa i zatrudnienia lub do wojskowych komisji lekarskich.