§ 12. - Tryb nadawania stanowisk w cywilnej służbie państwowej, samorządowej lub w przedsiębiorstwach państwowych wysłużonym podoficerom zawodowym wojska lub marynarki wojennej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.58.434

Akt utracił moc

Wersja od: 28 lipca 1933 r.

§ 12. Przedstawiony przez Ministra Spraw Wojskowych kandydat na stanowisko urzędnika III kategorji lub niższego funkcjonarjusza państwowego, jeżeli nie odbył jeszcze przewidzianej na takie stanowisko służby przygotowawczej (praktyki, kursu), obowiązany jest odbyć tę służbę, przyczem korzysta w tym względzie z urlopu przewidzianego w art. 121 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 października 1932 r. o służbie wojskowej: podoficerów i szeregowców (Dz. U. R. P. Nr. 89, poz. 747), względnie w art. 77 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 marca 1928 r. o służbie wojskowej podoficerów i szeregowców marynarki wojennej (Dz. U. R. P. Nr. 27, poz. 251) w brzmieniu zmienionem ustawą z dnia 28 stycznia 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr , 25, poz. 214) i rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 października 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr. 89, poz. 748).

Po ukończeniu służby przygotowawczej (praktyki, kursu) i dopełnieniu innych warunków koniecznych do otrzymania stanowiska, podoficer zawodowy zostaje mianowany urzędnikiem, państwowym III kategorji lub niższym funkcjonarjuszem państwowym na stałe (na stanowisko uprawniające do emerytury).

Jeżeli dla otrzymania stanowiska nie jest przewidziana służba przygotowawcza lub dopełnienie innych szczególnych warunków, albo też jeżeli kandydat przed zakwalifikowaniem go na to stanowisko odbył już służbę przygotowawczą i dopełnił warunków koniecznych na dane stanowisko, zostaje bezpośrednio po przedstawieniu go na dane stanowisko, mianowany urzędnikiem państwowym III kategorji lub niższym funkcjonarjuszem państwowym na stałe (na stanowisko uprawniające do emerytury).