§ 6. - Tryb i warunki wydawania i cofania pozwolenia na stosowanie generalnego zabezpieczenia i zabezpieczenia ryczałtowego oraz wypadki, w których można je stosować, a także sposób określania wysokości zabezpieczenia ryczałtowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1997.145.973

Akt utracił moc

Wersja od: 8 grudnia 1997 r.

§  6.

1. Jeżeli osoba wnioskująca o wydanie pozwolenia na stosowanie zabezpieczenia ryczałtowego stosowała procedurę uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń w okresie ostatnich sześciu miesięcy, to wysokość zabezpieczenia ryczałtowego określa się dzieląc przez sześć sumę kwot należności celnych i podatkowych zabezpieczonych w tym okresie przez wnioskodawcę w związku ze stosowaniem tej procedury celnej.

2. W celu stosowania przepisu ust. 1 odprawę celną czasową, dokonywaną dotychczas na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne (Dz. U. z 1994 r. Nr 71, poz. 312, z 1995 r. Nr 85, poz. 427 i Nr 87, poz. 434, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 64, poz. 407 i Nr 80, poz. 498), oraz odprawę celną czasową towarów przywożonych do wytworzenia lub remontu jednostek pływających przeznaczonych do wywozu za granicę w celu realizacji umów z kontrahentami zagranicznymi traktuje się jako uszlachetnianie czynne w systemie zawieszeń.

3. Osoba posiadająca pozwolenie na stosowanie zabezpieczenia ryczałtowego jest zobowiązana do aktualizowania wysokości tego zabezpieczenia co trzy miesiące.

4. Pozwolenia na stosowanie zabezpieczenia ryczałtowego nie udziela się osobie, która nie stosowała procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń lub procedur, o których mowa w ust. 2, przez okres ostatnich sześciu miesięcy.

5. W wypadku, o którym mowa w ust. 4, może być stosowane zabezpieczenie generalne.

6. Na wniosek osoby spełniającej warunek, o którym mowa w ust. 1, zamiast zabezpieczenia ryczałtowego stosuje się zabezpieczenie generalne.