Rozdział 7 - Przewóz morski. - Transport morski materiałów niebezpiecznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1974.9.55

Akt utracił moc

Wersja od: 8 listopada 1984 r.

Rozdział  7

Przewóz morski.

§ 37. Przez przewóz morski materiałów niebezpiecznych rozumie się ich przemieszczanie w okresie od zakończenia załadunku na statek w porcie wyjścia do rozpoczęcia wyładunku w porcie przeznaczenia.

§  38.

1. 1. Kapitan statku przewożącego materiały niebezpieczne jest obowiązany przed rozpoczęciem podróży statku wydać pisemną instrukcję dla załogi, dotyczącą postępowania z materiałami niebezpiecznymi.

2. Do materiałów klasy 7 oraz do materiałów kategorii O i A innych klas powinna być dołączona pisemna instrukcja rzeczoznawcy, określająca właściwości tych materiałów, sposób postępowania z nimi i środki zaradcze w razie wystąpienia zagrożenia w czasie podróży.

§  39.

1. 1. W ładowniach zawierających materiały niebezpieczne lub w ich pobliżu, w zasięgu ustalonym przez kapitana statku, jest zabronione w czasie przewozu przeprowadzanie napraw, z wyjątkiem określonych w § 42 ust. 2, oraz osługiwanie się otwartym ogniem.

2. Wszelkie manipulacje materiałami niebezpiecznymi kategorii O i A lub w ich pobliżu powinny odbywać się w czasie przewozu pod nadzorem I oficera.

3. W razie przewozu materiałów niebezpiecznych kategorii O i A bunkrowanie i przyjmowanie zapasów lub ładunku na pokład może odbywać się tylko przy zamkniętych ładowniach.

4. Przy doładowaniu lub częściowym wyładowaniu materiałów niebezpiecznych w porcie pośrednim jest wymagany stały nadzór członka załogi wyznaczonego przez kapitana statku.

§  40.

1. 1. Wchodzenie do ładowni, zawierających materiały niebezpieczne, powinno odbywać się w obecności oficera pokładowego, a jeśli są to materiały kategorii O i A - w obecności I oficera.

2. Wejście do ładowni lub innych pomieszczeń zawierających materiały mogące wydzielać pary lub gazy niebezpieczne dla zdrowia jest dozwolone po uzyskaniu opinii rzeczoznawcy, a w razie niemożności jej uzyskania - po odpowiednim zabezpieczeniu osób wchodzących.

3. W ładowniach zawierających materiały niebezpieczne wolno używać tylko światła gazoszczelnego.

4. Na statkach przewożących pasażerów należy uniemożliwić ich dostęp do ładowni i miejsc na pokładzie, w których znajdują się materiały niebezpieczne.

§ 41. W ładowniach, w których znajdują się materiały niebezpieczne wydzielające ciepło oraz samoczynnie nagrzewające się lub mogące pod wpływem rosnącej temperatury ulegać rozkładowi, zepsuciu lub uszkodzeniu, należy mierzyć temperaturę co najmniej co 4 godziny oraz zależnie od okoliczności stosować inne niezbędne środki ostrożności.

§  42.

1. 1. Po każdorazowym przebyciu przez statek trudnych warunków atmosferycznych należy niezwłocznie sprawdzić, czy materiały niebezpieczne lub ich opakowania nie uległy uszkodzeniu.

2. Jeżeli statek uległ awarii, na skutek której będzie konieczne wykonanie prac lub napraw w ładowni albo w pomieszczeniu zawierającym materiały niebezpieczne, kapitan statku może zarządzić wykonanie tych prac lub napraw, stosując uprzednio odpowiednie środki zabezpieczające.

3. Jeżeli w czasie podróży statku uległy uszkodzeniu opakowania materiałów niebezpiecznych, można dokonać ich naprawy, jeśli przepisy szczegółowe nie stanowią inaczej.

4. Jeżeli istnieje podejrzenie, że materiał niebezpieczny - z wyjątkiem klasy 7 - może wskutek uszkodzenia opakowania lub innych przyczyn spowodować bezpośrednie zagrożenie bezpieczeństwa, należy go wyrzucić za burtę lub zniszczyć w inny sposób; w odniesieniu do materiału klasy 7 może to nastpić wyłącznie w wypadkach określonych przepisami szczegółowymi.

5. Po wyładunku materiałów niebezpiecznych należy sprawdzić, czy w ładowniach i pomieszczeniach nie pozostały materiały lub ich opakowania, a po wyładunku materiałów klasy 7 - spowodować zbadanie przez rzeczoznawcę ewentualności skażenia pomieszczeń lub ładunków.

§ 43. Wszystkie czynności istotne dla przewozu materiałów niebezpiecznych powinny być wpisane do dziennika okrętowego.